Изменить размер шрифта


Начать новую темуНаписать комментарии Страница 38 из 41   [ Сообщений: 604 ]
На страницу Пред.  1 ... 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41  След.
Автор Сообщение
 Заголовок сообщения: Re: Индоевропейская прародина: С чего все началось...
СообщениеДобавлено: 05 ноя 2018, 18:01 

Зарегистрирован: 21 янв 2018, 19:57
Сообщений: 677
Откуда: Санкт-Петербург
Lion писал(а):
haйомарт (в переводе означает просто "haй мард", "человек Армянин" :)

Это и ежу понятно.
А этимологии не касались?

_________________
Нет у меня авторитетов и не было никогда


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Индоевропейская прародина: С чего все началось...
СообщениеДобавлено: 05 ноя 2018, 18:18 

Зарегистрирован: 21 янв 2018, 19:57
Сообщений: 677
Откуда: Санкт-Петербург
777sergey777 писал(а):
Между прочим браки на своей национальности -это продолжение арийских традиций ,не пропустить в свою кровь чужаков.

Здесь я с Вами пожалуй соглашусь.
Правда имеется небольшой нюанс, изначальные hайи не арии или не совсем арии, это или галы или смесь ариев с галами.

_________________
Нет у меня авторитетов и не было никогда


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Индоевропейская прародина: С чего все началось...
СообщениеДобавлено: 05 ноя 2018, 18:23 

Зарегистрирован: 21 янв 2018, 19:57
Сообщений: 677
Откуда: Санкт-Петербург
777sergey777 писал(а):
Идиотизм происхождения заключается в вопросе кто уничтожил царскую персидскую книгохранилище???Где царские книжные архивы ахаменеан и сасанеан .Это 6 век до н.э. по 7 век н.э.
Неужели персы тех времён не имели писцов и летописцев.Неужели учёные мужи древней Персии ничего не фиксировали.???
Какие козлы спрятали или уничтожили древние рукописи древней Персии???
Даже армянские нахарары своё право потверждали в 5 веке исходя из царских архивов древней Персии-Парфии.Куда пропали эти древние летописи и рукописи ???????
Персы строили тысяча короблей и городов-инфраструктур без математики и письмености?,??,Это будет абсурд.

Я полагаю было бы абсурдом предположить, что мусульманам пришло бы в голову не трогать, не истреблять древние, не мусульманские рукописи.

_________________
Нет у меня авторитетов и не было никогда


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Индоевропейская прародина: С чего все началось...
СообщениеДобавлено: 05 ноя 2018, 19:11 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46681
Откуда: Армения, Ереван
Ци-Ган писал(а):
Lion писал(а):
haйомарт (в переводе означает просто "haй мард", "человек Армянин" :)

Это и ежу понятно.
А этимологии не касались?


Ежу-то понятно, но разве кто до 2007 года писал об этом официально?

Этимологии не касался, не специалист.

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 В сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Индоевропейская прародина: С чего все началось...
СообщениеДобавлено: 05 ноя 2018, 20:01 

Зарегистрирован: 21 янв 2018, 19:57
Сообщений: 677
Откуда: Санкт-Петербург
Lion писал(а):
Ци-Ган писал(а):
Lion писал(а):
haйомарт (в переводе означает просто "haй мард", "человек Армянин" :)

Это и ежу понятно.
А этимологии не касались?


Ежу-то понятно, но разве кто до 2007 года писал об этом официально?

Даже так?
Чем же тогда занимаются армянские историки?
Цитата:
Этимологии не касался, не специалист.

Тогда подсобите мне если сможете.
Мне показалось что в армянском есть обозначение скота, живности с приблизительным корнем марж/марз, мардж, мард (здесь и гласная может быть любой).
Может есть похожее в диалектах?
Или я ошибся?

_________________
Нет у меня авторитетов и не было никогда


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Պատմական քննարկումներ թեմայից դուրս
СообщениеДобавлено: 23 ноя 2018, 11:21 
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 06 ноя 2018, 13:22
Сообщений: 7763
Откуда: Армения, Ереван
ՀԱՅԵՐԵՆԸ և ԱՇԽԱՐՀԸ

19-րդ դարի երկրոդ կեսին, հիմնականում գերմանացի լեզվաբանների ջանքերով, հայերենը հռչակվեց հնդեվրոպական լեզվաընտանիքին պատկանող լեզու: Դա այն դեպքում, երբ հայերենի բառապաշարի միայն ~4% տոկոսն ունի հստակ զուգահեռներ հնդեվրոպական լեզուներում (այն էլ հիմնականում լեզվաընտանիքի մեկ կամ երկու լեզվում): Դա դարձվեց մի անջրպետ, որով հայերը հայտարարվեցին եկվորներ և հայերից օտարվեց Հայքի մ.թ.ա. 6-րդ դարից այն կողմ ընկած մշակույթը: Այս կաղապարը մինչ օրս ՀՀ ակադեմիական հայագիտության պաշտոնական տեսակետն է:

Փաստերի ճնշման տակ, շուտ թե ուշ, այս կեղծ տեսությունը փլվելու է:
Շատ լեզվաբաններ են փաստել, որ հայերենը նույնքան բառային զուգահեռներ ունի սեմական, կովկասյան, թուրք-մոնղոլական լեզուների հետ: Իմ հետազոտությունները ցույց են տալիս, որ շումերական և եգիպտական գաղափարագրությունը մ.թ.ա. 4-րդ հազարամյակի վերջին քառորդում կազմվել է հայերենի համանունների միջոցով:

Առանձին հետազոտողներ նշել են հայերենի և բասկերենի կապը (բասկերը համարվում են Եվրոպայի հնագույն բնակիչները), հայերենի և այնուների լեզվի միջև կապը (այնուները կամ ավելի ճիշտ այուները Ճապոնական կղզիների հնագույն բնակիչներն են), հայերենի ու պոլինեզյան կղզիների լեզուների կապը և այլն: Եթե լեզվաբանները երկու լեզուների միջև 20 կամ ավել բառային զուգահեռներ են հայտնաբերում, ապա խոսում են այդ լեզուները կրողների առնվազն երկարատև շփումների մասին: Հայերենի և հիշյալ լեզուների միջև բառային զուգահեռները հասնում են հարյուրների:

Այս փաստերը վկայում են, որ հայերենը նախնական քաղաքակրթական օջախը ստեղծողների լեզուն է եղել: Նրանք իրենց ստեղծած քաղաքակրթական արժեքների հետ աշխարհով մեկ տարածել են նաև իրենց բառերը, որոնք պահպանվել և հասել են աշխարհի տարբեր ծագերում գտնվող ժամանակակից լեզուներին:

Վերջերս հայերի հետ յակուտների կապը բացահայտող հետաքրքիր փաստեր է հայտնաբերել Յուրի Սարգսյանը (Yuri Sargsyan ): Յակուտ գիտնականներն են նշում, որ թեև իրենք թրքախոս են, սակայն թուրքեր չեն: Նույնիսկ առաջ են քաշել յակուտների հնդեվրոպական ծագման վարկած: Յակուտների ինքնանվանումն է սախա/սահա և ուրանհայ: Իսկ թե որտեղից են ծագում յակուտերենում չստուգաբանվող այս անվանումները, կարող եք իմանալ Յուրի Սարգսյանի գրքից:

_________________
Мир всем


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Պատմական քննարկումներ թեմայից դուրս
СообщениеДобавлено: 23 ноя 2018, 11:23 
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 06 ноя 2018, 13:22
Сообщений: 7763
Откуда: Армения, Ереван
Gitunik писал(а):
ՀԱՅԵՐԵՆԸ և ԱՇԽԱՐՀԸ

19-րդ դարի երկրոդ կեսին, հիմնականում գերմանացի լեզվաբանների ջանքերով, հայերենը հռչակվեց հնդեվրոպական լեզվաընտանիքին պատկանող լեզու: Դա այն դեպքում, երբ հայերենի բառապաշարի միայն ~4% տոկոսն ունի հստակ զուգահեռներ հնդեվրոպական լեզուներում (այն էլ հիմնականում լեզվաընտանիքի մեկ կամ երկու լեզվում): Դա դարձվեց մի անջրպետ, որով հայերը հայտարարվեցին եկվորներ և հայերից օտարվեց Հայքի մ.թ.ա. 6-րդ դարից այն կողմ ընկած մշակույթը: Այս կաղապարը մինչ օրս ՀՀ ակադեմիական հայագիտության պաշտոնական տեսակետն է:

Փաստերի ճնշման տակ, շուտ թե ուշ, այս կեղծ տեսությունը փլվելու է:
Շատ լեզվաբաններ են փաստել, որ հայերենը նույնքան բառային զուգահեռներ ունի սեմական, կովկասյան, թուրք-մոնղոլական լեզուների հետ: Իմ հետազոտությունները ցույց են տալիս, որ շումերական և եգիպտական գաղափարագրությունը մ.թ.ա. 4-րդ հազարամյակի վերջին քառորդում կազմվել է հայերենի համանունների միջոցով:

Առանձին հետազոտողներ նշել են հայերենի և բասկերենի կապը (բասկերը համարվում են Եվրոպայի հնագույն բնակիչները), հայերենի և այնուների լեզվի միջև կապը (այնուները կամ ավելի ճիշտ այուները Ճապոնական կղզիների հնագույն բնակիչներն են), հայերենի ու պոլինեզյան կղզիների լեզուների կապը և այլն: Եթե լեզվաբանները երկու լեզուների միջև 20 կամ ավել բառային զուգահեռներ են հայտնաբերում, ապա խոսում են այդ լեզուները կրողների առնվազն երկարատև շփումների մասին: Հայերենի և հիշյալ լեզուների միջև բառային զուգահեռները հասնում են հարյուրների:

Այս փաստերը վկայում են, որ հայերենը նախնական քաղաքակրթական օջախը ստեղծողների լեզուն է եղել: Նրանք իրենց ստեղծած քաղաքակրթական արժեքների հետ աշխարհով մեկ տարածել են նաև իրենց բառերը, որոնք պահպանվել և հասել են աշխարհի տարբեր ծագերում գտնվող ժամանակակից լեզուներին:

Վերջերս հայերի հետ յակուտների կապը բացահայտող հետաքրքիր փաստեր է հայտնաբերել Յուրի Սարգսյանը (Yuri Sargsyan ): Յակուտ գիտնականներն են նշում, որ թեև իրենք թրքախոս են, սակայն թուրքեր չեն: Նույնիսկ առաջ են քաշել յակուտների հնդեվրոպական ծագման վարկած: Յակուտների ինքնանվանումն է սախա/սահա և ուրանհայ: Իսկ թե որտեղից են ծագում յակուտերենում չստուգաբանվող այս անվանումները, կարող եք իմանալ Յուրի Սարգսյանի գրքից:


Յակուտ ժողովրդի հիշողությունը մեզ է հասցրել նրա պարծանքը` ՕԼՈՆՀՕ կոչվող ասքը, որտեղ նկարագրվում է աշխարհստեղծումը բարեսիրտ ԱՅԻ աստվածների կամոք, փաստվում է Երկրի վրա ԱՅԻ ԱՅՄԱԳԱՅԻ-ՄԱՐԴԿՈՒԹՅԱՆ-ԱՅԻ ԺԱՌԱՆԳՆԵՐԻ ԱՌԱՔԵԼՈՒԹՅՈՒՆԸ ԵՎ ՆՐԱՆՑ ՊԱՅՔԱՐԸ ՉԱՐ ՈԳԻ ԱԲԱԱՀՆԵՐԻ ԴԵՄ: Գիրքն առաջին անգամ հայ ընթերցողին է ներկայացնում այս նյութը, առաջին անգամ հայերեն են թարգմանվում յակուտական օլոնհոյի հատվածները:
Ինչո՞ւ է յակուտ արևապաշտ ժողովուրդն իրեն կոչում ՍԱԽԱ, իսկ որպես դյուցազնական անվանում` ՈՒՐԱՆՀԱՅ: Ինչո՞ւ է յակուտների սրբատեղին, ուր ամեն տարի մեծ շուքով ու տոնախմբությամբ ողջունում են արևածագը, կոչվում ՀԱՅԱՍՏԱՆ: Կամ ինչո՞ւ է յակուտ օլոնհոասացը պնդում նախաստեղծ ԱՐԱՐԱՏ ծովի գոյությունը:
Ինչո՞ւ է յակուտների համար բնության վերածննդի խորհուրդը կրող ԻՍԻԽ տոնակատարության ժամանակ զանգվածաբար կատարվող ծիսական շուրջպարը կոչվում ՕՍՈՒՕՀԱՅ:
Սա անհավատալի թվացող, բայց իրական ճամփորդություն է մեր հեռավոր արևապաշտ քուրմ-նախնիների հետքերով դեպի Յակուտիա, որտեղ մնացել են անաղարտ պատառիկներ` սպիտակ այի արարիչների աշխարհստեղծման ու նրանց սուրբ առաքելության մասին: Սա հայ իրականության առաջին փորձն է` լսելու հեռավոր տայգայից հնչող սախա-յակուտ ժողովրդի ձայնը և այդ ժողովրդին լսելի դարձնելու Հայի խոսքը:
Կարդացե՛ք և մտորե՛ք: Այնտեղ շատ բան մեր մասին է, հայերիս մասին է:

_________________
Мир всем


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Պատմական քննարկումներ թեմայից դուրս
СообщениеДобавлено: 23 ноя 2018, 11:23 
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 06 ноя 2018, 13:22
Сообщений: 7763
Откуда: Армения, Ереван
Gitunik писал(а):
Gitunik писал(а):
ՀԱՅԵՐԵՆԸ և ԱՇԽԱՐՀԸ

19-րդ դարի երկրոդ կեսին, հիմնականում գերմանացի լեզվաբանների ջանքերով, հայերենը հռչակվեց հնդեվրոպական լեզվաընտանիքին պատկանող լեզու: Դա այն դեպքում, երբ հայերենի բառապաշարի միայն ~4% տոկոսն ունի հստակ զուգահեռներ հնդեվրոպական լեզուներում (այն էլ հիմնականում լեզվաընտանիքի մեկ կամ երկու լեզվում): Դա դարձվեց մի անջրպետ, որով հայերը հայտարարվեցին եկվորներ և հայերից օտարվեց Հայքի մ.թ.ա. 6-րդ դարից այն կողմ ընկած մշակույթը: Այս կաղապարը մինչ օրս ՀՀ ակադեմիական հայագիտության պաշտոնական տեսակետն է:

Փաստերի ճնշման տակ, շուտ թե ուշ, այս կեղծ տեսությունը փլվելու է:
Շատ լեզվաբաններ են փաստել, որ հայերենը նույնքան բառային զուգահեռներ ունի սեմական, կովկասյան, թուրք-մոնղոլական լեզուների հետ: Իմ հետազոտությունները ցույց են տալիս, որ շումերական և եգիպտական գաղափարագրությունը մ.թ.ա. 4-րդ հազարամյակի վերջին քառորդում կազմվել է հայերենի համանունների միջոցով:

Առանձին հետազոտողներ նշել են հայերենի և բասկերենի կապը (բասկերը համարվում են Եվրոպայի հնագույն բնակիչները), հայերենի և այնուների լեզվի միջև կապը (այնուները կամ ավելի ճիշտ այուները Ճապոնական կղզիների հնագույն բնակիչներն են), հայերենի ու պոլինեզյան կղզիների լեզուների կապը և այլն: Եթե լեզվաբանները երկու լեզուների միջև 20 կամ ավել բառային զուգահեռներ են հայտնաբերում, ապա խոսում են այդ լեզուները կրողների առնվազն երկարատև շփումների մասին: Հայերենի և հիշյալ լեզուների միջև բառային զուգահեռները հասնում են հարյուրների:

Այս փաստերը վկայում են, որ հայերենը նախնական քաղաքակրթական օջախը ստեղծողների լեզուն է եղել: Նրանք իրենց ստեղծած քաղաքակրթական արժեքների հետ աշխարհով մեկ տարածել են նաև իրենց բառերը, որոնք պահպանվել և հասել են աշխարհի տարբեր ծագերում գտնվող ժամանակակից լեզուներին:

Վերջերս հայերի հետ յակուտների կապը բացահայտող հետաքրքիր փաստեր է հայտնաբերել Յուրի Սարգսյանը (Yuri Sargsyan ): Յակուտ գիտնականներն են նշում, որ թեև իրենք թրքախոս են, սակայն թուրքեր չեն: Նույնիսկ առաջ են քաշել յակուտների հնդեվրոպական ծագման վարկած: Յակուտների ինքնանվանումն է սախա/սահա և ուրանհայ: Իսկ թե որտեղից են ծագում յակուտերենում չստուգաբանվող այս անվանումները, կարող եք իմանալ Յուրի Սարգսյանի գրքից:


Յակուտ ժողովրդի հիշողությունը մեզ է հասցրել նրա պարծանքը` ՕԼՈՆՀՕ կոչվող ասքը, որտեղ նկարագրվում է աշխարհստեղծումը բարեսիրտ ԱՅԻ աստվածների կամոք, փաստվում է Երկրի վրա ԱՅԻ ԱՅՄԱԳԱՅԻ-ՄԱՐԴԿՈՒԹՅԱՆ-ԱՅԻ ԺԱՌԱՆԳՆԵՐԻ ԱՌԱՔԵԼՈՒԹՅՈՒՆԸ ԵՎ ՆՐԱՆՑ ՊԱՅՔԱՐԸ ՉԱՐ ՈԳԻ ԱԲԱԱՀՆԵՐԻ ԴԵՄ: Գիրքն առաջին անգամ հայ ընթերցողին է ներկայացնում այս նյութը, առաջին անգամ հայերեն են թարգմանվում յակուտական օլոնհոյի հատվածները:
Ինչո՞ւ է յակուտ արևապաշտ ժողովուրդն իրեն կոչում ՍԱԽԱ, իսկ որպես դյուցազնական անվանում` ՈՒՐԱՆՀԱՅ: Ինչո՞ւ է յակուտների սրբատեղին, ուր ամեն տարի մեծ շուքով ու տոնախմբությամբ ողջունում են արևածագը, կոչվում ՀԱՅԱՍՏԱՆ: Կամ ինչո՞ւ է յակուտ օլոնհոասացը պնդում նախաստեղծ ԱՐԱՐԱՏ ծովի գոյությունը:
Ինչո՞ւ է յակուտների համար բնության վերածննդի խորհուրդը կրող ԻՍԻԽ տոնակատարության ժամանակ զանգվածաբար կատարվող ծիսական շուրջպարը կոչվում ՕՍՈՒՕՀԱՅ:
Սա անհավատալի թվացող, բայց իրական ճամփորդություն է մեր հեռավոր արևապաշտ քուրմ-նախնիների հետքերով դեպի Յակուտիա, որտեղ մնացել են անաղարտ պատառիկներ` սպիտակ այի արարիչների աշխարհստեղծման ու նրանց սուրբ առաքելության մասին: Սա հայ իրականության առաջին փորձն է` լսելու հեռավոր տայգայից հնչող սախա-յակուտ ժողովրդի ձայնը և այդ ժողովրդին լսելի դարձնելու Հայի խոսքը:
Կարդացե՛ք և մտորե՛ք: Այնտեղ շատ բան մեր մասին է, հայերիս մասին է:


մեր պատմությունը կոմունիստները միտումնավոր աղավաղել են հենց մեր վայ պատմաբանների ձեռքերով:ժամանակն է ետ վերադառնալ ,միջազգային ֆորումներ կազմակերպել և աշխարհին ներկայացնել իրականը; բացի աըդ քանի դեռ լուրջ ուսումնասիրություններ չեն արվել բուն հայկական կրոնի վերաբերյալ և չենք վերադարձել մեր արմատներին ,մենք լուրջ խնդիրներ ենք ունենալու գիտական ,ինչու չե նաև քաղաքական աշխարհում:որքան որ եկեղեցին անտեսում է մեր նախաքրիստոնեական կրոնն ու պատմությունը այնքան նա ապացուցում է իր ապազգայնությունը:այո եկեղեցին ապազգային կառույց է,:մեր պատմությունը ըստ եկեղեցու սկսվում և վերջանում է հրեից պատմությամբ :փաստը?, հին կտակարանի աներկբա ընդունումն ու քարոզումն է,մերժելով մեր հազարամյա պատմությունը:իսկ գիտական աժխարհը չգիտես ինչու լռում է:պետք է օգտագործելով ինֆորմացիոն ողջ դաշտը սկսել զրոից ,բնակչությանը տալ ճիշտ ինֆորմացիա:

_________________
Мир всем


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Պատմական քննարկումներ թեմայից դուրս
СообщениеДобавлено: 23 ноя 2018, 12:54 
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 09 июл 2013, 14:19
Сообщений: 9575
Այժմ անդրադառնանք հնդեւրոպական լեզվաընտանիքին հայերենի ցեղակցությանը, հիմք ընդունելով Հ.Աճառյանի «Հայերեն արմատական բառարանը», որում օգտագործվել է մատենագրության մեջ գործածված 10.772 բառարմատ: Այս բառամթերքը կարող ենք բաժանել 4 հիմնական խմբերի (տես ստորեւ նկարը).
առաջին խումբ - այս խմբի մեջ 5572 բառեր են, որոնք գոյություն ունեն միայն հայերենում եւ չունեն զուգահեռներ այլ լեզուներում: Այս բառերը կազմում են արմատական բառարանի բառամթերքի 51,7%-ը: Սրանց շարքին են պատկանում հիմնական բառապաշարին պատկանող կամ քաղաքակրթական արժեք ներկայացնող բազմաթիվ բառեր (երկիր, երկին, տարի, լեառն, ծով, լիճ, կանաչ, ցորեան, գարի, հաց, գլուխ, շոր, ազն, կրակ, քամի, փայտ, կաւ, պայտ, եղջիւր, անիւ, պատ եւ այլն): Հարկ է բառամթերքի այս խմբին ավելացնել նաեւ այն բառերը, որոնք գործածական են խոսակցական լեզվում, բայց չեն գործածվել մատենագրության մեջ: Դժվար է որոշել այդ բառերի ճշգրիտ թիվը, սակայն մոտավոր գնահատականներով դրանք մի քանի հազար են: Լեզվաբանները բնիկ հայերեն են անվանում հնդեւրոպական ծագում ունեցող բառերը: Ի տարբերություն լեզվաբանների, մենք «բնիկ հայերեն» բնութագիրը կօգտագործենք բառերի այս խմբի համար:

երկրորդ խումբ - այս խմբի մեջ մտնող 4016 բառերը համարվում են փոխառություններ այլ լեզուներից: Սրանց մեջ գերակշիռ մաս են կազմում իրանական լեզուներից փոխառություն համարվող բառերը (1405 բառ): Այս խմբի հազարից ավել բառերի տրվել է սխալ ստուգաբանություն, ինչի արդյունքում փոխատու եւ փոխառու լեզունների տեղերը փոխվել են: Բերենք ասվածը լուսաբանող մի քանի օրինակներ.
բագ=«մաս, բաժին» բառը փոխառություն է դրվում նույնիմաստ պահլավերեն ենթադրյալ *bag բառից: Նույն իմաստով շումերերենում (Ք.ա. 3-րդ հազ.) վկայված է BA.E=ba-
eg2=baeg>bag=bag=«մաս, բաժին» բառը: Լեզվաբանները հայերեն բագ=«աստված» բառը եւս
փոխառություն են դնում պահլավերեն նույնիմաստ bag բառից (հմմտ. ռուսերեն бог), այն «հիմնավորմամբ», որ եթե բառը բնիկ հայերեն լիներ, պիտի ունենար «բակ» ձեւը, ելնելով իրենց իսկ հնարած հնչյունախոխության օրենքներից: Այս բագ=«աստված» բառից է ածանցված բագին=«մեհյան, տաճար, զոհասեղան» բառը: Շումերերենում բառը վկայված է PA.GI=pa-gin6=ba2-gin6=pagin, bagin=բագին=«տաճար, սրբատեղի» ձեւով (աքքադ. māhāzu, mahāşu): Ընթերցողն այսպիսի տասնյակ օրինակներ կարող է գտնել այստեղ. Հ. Մարտիրոսյան, Հայոց հնագույն պատմության էջեր, Երեւան, 2011; Հ. Մարտիրոսյան, Առյուծ նշանագիրը Սյունիքի ժայռապատկերներում եւ հին աշխարհում, Երեւան, 2012:
Իրանական ցեղերի հարավ-արեւմտյան Ասիայում հայտնվելու վաղագույն հետքերը նկատվում են Ք.ա. 8-րդ դարում (Э. Грантовский, Ранняя история иранских племён Передней Азии, Москваб 1970): Իմա՝ իրանական լեզուների կրողների հայտնվելուց առաջ հիշյալ բառերը գործածվել են սկսած շումերական գրչության սկզբնավորման ժամանակներից (Ք.ա. 3200թ): Հետեւաբար հիշյալ եւ մյուս նման բառերը իրանցիներն են փոխառել կամ հայերենից, կամ միջագետքյան որեւէ լեզվից:
Հայերեն թոնիր, թորոն, թոնդիր, թոնտիր, թունտիր=«գետնափոր փուռ» բառը եւս համարվում է փոխառյալ: Հ. Աճառյանը գրում է, թե ամբող Առաջավոր Ասիայում տարածված այս բառի մայր ձեւը սեմական է, բայց չի կարողանում գտնել, թե որ լեզվից է հայերենի փոխառությունը: Իրականում հայերենից է բառն անցել բոլոր այդ լեզուներին, ինչը նորից պարզում ենք շումերերենի օգնությամբ: Շումերերենում բառը գրառվել է հետեւյալ վանկագիր ձեւերով. tu-nu-ur, ti-nu-ur, du-ru-un, du-ru-na (աքքադերեն tinūru): Նույն բառը գաղափարագիր գրառվել է IM.ŠU.RIN ձեւով, որտեղ «թոնիր» բառի «թոն-» եւ «թոր-» բաղադրիչները գաղափարագրվել են IM=«անձրեւ» սեպանշանով: Նման գաղափարագրություն կազմելու հնարավորություն ընձեռնում է միայն հայերենը, քանի որ միայն հայերենում գոյություն ունեն թոն/թօն=«անձրեւ» եւ թօռ=«անձրեւ» բառեր (վերջինս թոր=«ջրի հոսելը, արցունք» արմատից է): Հետեւաբար «թոնիր» բառը բնիկ հայերեն է եւ շումերերենից (=հայերենից) անցել է աքքադերենին, սրանից էլ մյուս սեմական լեզուներին:
Հ. Աճառյանը պայտար=«ձիերին, էշերին պայտ խփող արհեստավոր» բառը փոխառություն է դնում արաբերեն bayţār նույնիմաստ բառից: «Պայտ» բառը գոյություն ունի միայն հայերենում, որին եթե հավելենք ար=«անել, կատարել» բաղադրիչը, ապա կստանանք «պայտ անող» տառացի իմաստը կրող «պայտար» բառը: Սա ներկայացրինք հայերենի ներքին ստուգաբանությամբ, ինչն անտեսելով, Աճառյանը բառարանները փորփրելով գտել է արաբերեն bayţār բառը ու սրանից փոխառություն դրել բնիկ հայերենը: Արաբերեն բառը կապելով baţr=«պատռել, ճեղքել» արմատին (հմմտ. բնիկ հայերեն «պատառ-ել, պատռ-ել) Աճառյանը, որպես հիմնավորում իր կեղծ ստուգաբանության, գրում է. «սմբակը ճեղքելու պատճառաւ»: Ով շատ թե քիչ տեղյակ է էշ կամ ձի պայտելու գործին, գիտի, որ սմբակը չեն ճեղքում, այլ երկարացած ծայրերը կտրում են, ինչպես մարդն է կտրում իր եղունգները:
Հ. Աճառյանը հավարի=«ցորենի նուրբ ալյուր» բառը եւս փոխառություն է դնում արաբերեն ḥavārī=«շարմաղ ալյուրով հաց» կամ ḥuvvārī=«սպիտակ ընտիր ալյուր» բառից, որը բացակայում է սեմական այլ լեզուներում: Նորից գնանք գաղափարագրության ժամանակները եւ դիմենք շումերերենի օգնությանը. շումերական =LAGABxHAL գաղափարագիրն ունի «գետ» (աքքադ. nāru), «ալյուր» (աքքադ. isqūqu) եւ «երկինք» (աքքադ. šamû) իմաստներ: Դա նշանակում է, որ գաղափարագրությունը կազմվել է մի լեզվում, որում այդ երեք իմաստներն արտահայտող բառերը համանուններ են, իմա՝ հնչեցվել են նույն կերպ, բայց արտահայտել են տարբեր իմաստներ: Միանգամից նկատենք, որ համապատասխան աքքադերեն բառերը (nāru, isqūqu, šamû) համանուններ չեն: Համանունների այդ եռյակը գոյություն ունի միայն հայերենում. հաւառ=«երկինք», հաւառի=«գետառ, մայր գետ» եւ հավարի=«ալյուր»: Լեզվաբանական օրենք է, որ մի լեզվի համանունները միայն այդ լեզվի սեփականությունն են եւ մի այլ լեզվում չեն կրկնվում: Հետեւաբար միարժեքորեն կարող ենք ասել, որ գաղափարագրությունը կազմվել է հայերենի հիմքի վրա, իսկ հավարի=«ալյուր» բառը բնիկ հայերեն է:
Հնագիտական, բուսաբանական, լեզվաբանական տվյալները վկայում են, որ ձէթ=«ձիթապտղի (նաեւ կտավհատի, քնջութի եւ այլ բույսերի) յուղ» բառը բնիկ հայերեն է, սակայն այն համարվում է «սեմական բառ, որ ընդհանուր տարածված է Արեւելքում» եւ հայերեն «ձէթ»-ը փոխառություն է դրվում սեմական անհայտ լեզվից:
Սա մի հատված է Հ. Աճառյանի գրած «ձէթ» բառահոդվածից: Ինչպես տեսնում ենք, մատենագիրները վկայում են, որ ձիթենին առատորեն աճել է Մեծ Հայքի Ուիտիք, Տայք եւ Գուգարք նահանգներում: Սակայն որպեսզի չհակառակվի եվրոպական լեզվաբանական դպրոցին, Հ. Աճառյանը, քաջատեղյակ լինելով, որ Ուիտիքը, Տայքը եւ Գուգարքը Մեծ Հայքի 15 նահանգներից են (Աշխարհացույց, Զօրանամակ, Գահանամակ եւ այլն), դրանք բուն հայկական հողեր չի համարում եւ «ձէթ» բառը փոխառություն է դնում սեմական լեզուներից:
Բերված օրինակները ցույց են տալիս, որ զանազան անհիմն պատճառաբանություններով հայերեն բառերը փոխառություն են դրվում այլ լեզուներից: Բերված օրինակները նաեւ ցույց են տալիս, որ իրականում այդ բառերը հայերենից են անցել այլ լեզուններին: Նման բառերի թիվը կարող է անցնել հազարից, որոնք պետք է գումարվեն բնիկ հայերեն բառերի շարքին:


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Պատմական քննարկումներ թեմայից դուրս
СообщениеДобавлено: 23 ноя 2018, 12:59 
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 09 июл 2013, 14:19
Сообщений: 9575
երրորդ խումբ - այս խմբում 713 հնդեւրոպական ծագումով արմատներից առաջացած 909 բառերն են (ողջ բառամթերքի 8,4%): Աբսուրդ է, երբ լեզուն բնութագրվում է իր բառամթերքի 8,4%-ով: Հ. Հյուբշմանն իր Armenische Grammatik (1897թ, Լեյպցիգ) աշխատության մեջ հնդեւրոպական ծագում է վերագրում 428 հայերեն բառի, որոնցից որոշ վերապահումներով հավաստի է համարում 298-ը: Գ. Ղափանցյանի կարծիքով հնդեւրոպական ծագում ունեցող հայերեն բառերի թիվը չի անցնում 450-ից: Հ. Աճառյանն այդ թիվը հասցնում է 909-ի (713 արմատ): Տարակուսանքի տեղիք է տալիս այն փաստը, որ այդ 713 հայերեն բառարմատների մեծ մասի համար հնդեւրոպական կասկածելի զուգահեռներ են գտնվում միայն մեկ կամ երկու լեզուներում, ինչը խիստ կասկածելի է դարձնում այն պնդումը, թե հայերենի կրողները հնդեւրոպական ընդհանրության մաս են կազմել: Անդրադառնանք մի քանի բառերի:

ՑՈՒԼ


Հայերեն ցուլ=«բուղա» բառի համար չգտնելով որեւէ այլ զուգահեռ հնդեւրոպական լեզուներում, պեղվել է հունարեն σχύλαζ=«շնիկ, շան ձագ» բառը եւ վերականգնվել *skulu- նախաձեւ: Նախ նշենք, որ մարդկության ողջ պատմության ընթացքում ցուլը (ցլի պատկերը) առանցքային դիցաբանական նշանակություն է ունեցել եւ սկսած վաղ գաղափարագրության ժամանակներից ցուլի պատկերով գաղափարագրվել են ամպրոպի Աստծո եւ Լուսնի Աստվածուհու անունները: Նման գաղափարագրություն հնարավոր է կազմակերպել միայն հայերենի դաշտում, օգտագործելով «ցուլ» եւ «ցոլ» բառերի համանունությունը եւ «ցոլ» բառի ցոլանել=«կրակ ժայթքել» (ամպրոպի, կայծակի Աստծո մասին) եւ ցոլալ=«փայլել» (Լուսնի Աստվածուհու մասին) իմաստները: Ցուլի պատկերով ցոլ=«փայլ, լույս, կրակի ժայթքում» բառի գաղափարագրությունը վկայվելով շումերերենում, հասնում է մինչեւ վերին հին քարի դարի Սյունիքի ժայռապատկերները, որոնցից հազարավոր տարիներ հետո պիտի ձեւավորվեր հնդեւրոպական լեզվական ընդհանրությունը:
Այս ֆոնի վրա անհնար է ընկալել, որ հայերեն «ցուլ» եւ հունարեն «շան ձագ» նշանակող բառերը կարող էին ծագել նույն արմատից: Ակնհայտ է, որ այս երկու բառերի զուգադրումը մեխանիկական մոտեցման արդյունք է, հիմնված հայերեն եւ հունարեն բառերի պատահական հնչյունական նմանության վրա: Խնդիրը լուծելու համար դիմենք աշխարհի հնագույն գրավոր լեզու համարվող շումերերենի օգնությանը: Ցուլ, կով նշանակող եւ սրանց հոմանիշ բառերը շումերերեն պատկերագրության մեջ գաղափարագրվել են ցլի (կովի) գլխի պատկերով, որը նախասեպագրական շրջանում փոխարինվել է ավելի սխեմատիկ՝ սլաքի պատկերով (տես ստորեւ աղյուսակը). Labat R., Manuel d’épigraphie akkadienne, Paris, 1988, pp. 138-139
Սլաքի պատկերով «ցուլ» բառը գաղափարագրելու հնարավորություն տալիս է միայն հայերենը, քանի որ «սլաք» բառի «սուլ» արմատը համանուն է «ցուլ» բառին (հայերենում առկա է նաեւ «սուլ» արմատին հոմանիշ եւ վերը հիշատակած «ցոլ»-ը, որից՝ ցոլանալ=«սլանալ») : Հիշեցնենք, որ մի լեզվի համանունները մի այլ լեզվում չեն կրկնվում: Սրանից միարժեքորեն բխում է, որ գաղափարագրությունը կազմակերպվել է հայերենի դաշտում: Սրան որպես հավելյալ հիմնավորում նշենք, որ շումերական GU4 սեպանշանի մյուս (հոմանիշ) ընթերցումները եւս ունեն իրենց զուգահեռները հայերենում.
gu4 = kov = կով =«տավար, կով (առանց սեռի խտրության)»
gud = gu-ud = gu-u4 = kov = կով =«տավար, կով (առանց սեռի խտրության)»
bahar = պախրէ, պախրայ =«տավար, ցուլ, արջառ, նախիր»
kamuš = ka-muš = gu4-muš = gumuš = գոմէշ =«գոմեշ»
dapar = տուար, դուար, տավար, դավար =«արջառ (ընդհանուր անուն կովի, ցուլի եւ այլն)» (սեպագրության մեջ գոյություն ունի p=w համարժեքություն): Հայերեն «տուար» եւ «կով» բառերին վերագրվում է հնդեւրոպական ծագում, իսկ «գոմէշ» բառը փոխառություն է դրվում պահլավերեն gāvmēš-ից: Անշուշտ իրանցիներն են բառը վերցրել հայերենից, քանի որ «գոմէշ» բառը տարածաշրջանում վկայված է իրանական ցեղերի հայտնվելուց ավեի քան 2000 տարի առաջ: Համարվում է, թե պահլավերեն gāvmēš=«գոմեշ» բառը կազմված է gao=«արջառ, կով» եւ maeša=«խոյ» բառերից եւ տառացի նշանակում է «կովախոյ»: Նույնիսկ միայն այս մեկնաբանությունն արդեն հուշում է, որ բառը հնարավոր չէ ստուգաբանել իրանական արմատներով, քանի որ գոմեշը ոչ մի ընդհարություն չունի բրդոտ խոյի հետ: Գոմեշն իր մազածածկույթով եւ միրուքով նման է այծի: Գոմեշ անվանումը պիտի բացատրվի կով+մաշ(=այծ)=«կովայծ» (հմմտ, Ղարաբաղի բարբառ. կումաշ=«գոմեշ»): Հայերենում մաշ=«այծ» բառը պահպանվել է բարդությունների մեջ, բայց լայնորեն գործածվել է շումերական եւ հետագա սեպագրության շրջանում.  = maš =«այծ»: Խաչի նշանով «այծ» նշանակող բառ գաղափարագրելու հնարավորություն նորից տալիս է միայն հայերենը, քանի որ միայն հայերենում են համանուն խաշ(ն)=«այծ» եւ «խաչ» բառերը: «Խաչ» բառին դեռ կանդրադառնանք: Ցլի գլխի եւ սլաքի պատկերները Շումերում վկայված են Ք.ա. 4-հազ., իմա՝ երբ դեռեւս պիտի գոյություն ունենար չտրոհված հնդեւրոպական ընդհանրությունը: Ըստ դասական պատմա-համեմատական լեզվաբանության տվյալների, հայերենը հունա-հնդիրանական լեզուների հետ հնդեւրոպական լեզվական ընդհանրությունից անջատվել է Ք.ա. 3-րդ հազ. սկզբներին, իսկ հունա-հայ-հնդիրանական լեզվախմբից անջատվել ու լրիվ ինքնուրույն լեզու է դարձել Ք.ա. 3-րդ հազ. վերջում: Պատմա-համեմատական լեզվաբանության այս դրույթը եւ հնդեւրոպական նախահայրենիքի մասին գոյություն ունեցող տեսակետները հակասում են այն փաստին, որ Ք.ա. 4-3-րդ հազ. հայերեն գրավոր լեզու է եղել Միջագետքում: Մենք դեռ կտեսնենք, որ հայերեն լեզվով գաղափարագրման ակունքները հասնում են վերին հին քարի դար: Քանի որ առիթ է եւ կա նյութն ամբողջացնելու հնարավորություն, անդրադառնանք նաեւ հայերեն բուղայ=«ցուլ» բառին, որը փոխառություն է դրվում թուրքական buγa=«ցուլ» բառից: Հայերեն բուղայ<=buł բառի զուգահեռները կան հնդեւրոպական լեզուներում. անգլ.bull, հին անգլ. bula, հին հյուսիս. boli, դանիեր. bul, գերմ. Bulle, ռուս. вол եւ այլն: Անհեթեթություն է Հ. Հյուբշմանի արածը, ով հայերենը դնում թուրքերենից փոխառություն, իսկ մնացածին համարում բնիկ հնդեւրոպական: Լեզվաբանները ենթադրում են, թե եվրոպական լեզուներում «ցուլ» նշանակող այդ բառերը ծագել են նախագերմանական *bullon- ձեւից, որը գերմաներենի բարբառներում պիտի կրեր «բղավել, գոռալ» իմաստ: Սակայն նման բառ գերմաներենի բարբառներում չի գտնվում: Արդյունքում «ցուլ» իմաստը կրող վերի բառերի համար վերականգնվում է նախահնդեւրոպական *bhel-=«փքվել, ուռել» արմատ: Իսկ *bul-*buł-=*բուղ-=«գոռոց, բղավոց» արմատը գտնում ենք միայն հայերենում, որից էլ կազմված են բղալ, բղավել, բղբղալ=«գոռալ», բղաւոց, բղբղոց=«գոռոց» բառերը: Հետեւաբար կարող ենք պնդել, որ բուղայ=«ցուլ» բառը ծագում է բնիկ հայերեն *բուղ-=«գոռալ, բղավել» արմատից եւ ցուլն այդպես է անվանվել իր յուրահատուկ բղավոցի պատճառով: Մյուս լեզուներում (եվրոպական եւ թուրքական) գոյություն ունեցող զուգահեռները հարկ է փոխառություն դնել հայերենից:

Hamlet Martirosyan ՀԱՅՈՑ ԱՌԱՔԵԼԱԿԱՆ ՊԱՏՄՈՒԹՅՈՒՆ
(գիտահանրամատչելի ուրվագծեր) ՄԱՍ ԵՐԿՐՈՐԴ
ԼԵԶՈՒ - ՀԱՅՈՑ ԼԵԶՎԻ ԲԱՑԱՌԻԿՈՒԹՅՈՒՆԸ


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Պատմական քննարկումներ թեմայից դուրս
СообщениеДобавлено: 23 ноя 2018, 13:01 
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 09 июл 2013, 14:19
Сообщений: 9575
Изображение


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Պատմական քննարկումներ թեմայից դուրս
СообщениеДобавлено: 23 ноя 2018, 14:18 
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 06 ноя 2018, 13:22
Сообщений: 7763
Откуда: Армения, Ереван
спасибо за информацию

_________________
Мир всем


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Պատմական քննարկումներ թեմայից դուրս
СообщениеДобавлено: 23 ноя 2018, 15:05 
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 06 ноя 2018, 13:22
Сообщений: 7763
Откуда: Армения, Ереван
https://worldhistorysblog.blogspot.com/
Hierogliphs ALL

_________________
Мир всем


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Պատմական քննարկումներ թեմայից դուրս
СообщениеДобавлено: 24 ноя 2018, 14:40 
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 09 июл 2013, 14:19
Сообщений: 9575
Gitunik писал(а):
спасибо за информацию

Это лишь небольшая часть.


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Свободное общение о разном
СообщениеДобавлено: 02 дек 2018, 12:15 
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 09 июл 2013, 14:19
Сообщений: 9575


Некоторые из старейших в мире пещерных картин показали, как древние люди имели относительно развитые знания в области астрономии.

Работы на сайтах по всей Европе - это не просто изображения диких животных, как это считалось ранее.

Вместо этого символы животных представляют звездные созвездия в ночном небе и используются для представления дат и отметок, таких как удары комет, анализ предлагает.

Они показывают, что, возможно, еще 40 000 лет назад люди отслеживали время, используя знания о том, как положение звезд медленно меняется за тысячи лет.

Планетарные сдвиги

Полученные данные свидетельствуют о том, что древние люди понимали эффект, вызванный постепенным смещением оси вращения Земли.

Открытие этого явления, называемое прецессией равноденствий, ранее было приписано древним грекам.

Примерно в то время, когда неандертальцы вымерли, и, возможно, до того, как человечество поселилось в Западной Европе, люди могут определить даты в течение 250 лет, показывает исследование.

Древние идеи

Полученные данные показывают, что астрономические взгляды древних людей были намного больше, чем считалось ранее.

Их знания, возможно, помогли навигация открытых морей, что сказалось на нашем понимании доисторической миграции людей.

Европейские сайты

Исследователи из университетов Эдинбурга и Кента изучали детали палеолитического и неолитического искусства с символикой животных на сайтах в Турции, Испании, Франции и Германии.

Они обнаружили, что все сайты используют тот же метод учета даты, основанный на сложной астрономии, хотя искусство было разделено во времени на десятки тысяч лет.

Важное событие

Исследователи уточнили более ранние результаты исследования каменных резьб на одном из этих мест - Гобекли Тепе в современной Турции - который интерпретируется как памятник разрушительной забастовки кометы около 11 000 лет до нашей эры.

Предполагалось, что этот удар начался с мини-ледникового периода, известного как период Янгер Дриас.

Они также расшифровали то, что, вероятно, является самым известным древним изображением - сценой валов Lascaux во Франции.

Исследователи предполагают, что работа, в которой есть умирающий мужчина и несколько животных, может ознаменовать еще один забастовку кометы около 15 200 лет до нашей эры.

Даты окраски

Команда подтвердила свои результаты, сравнив возраст многих примеров пещерного искусства - известного из химического знакомства с используемыми красками - с позициями звезд в древние времена, как это предсказывалось сложным программным обеспечением.

Было также установлено, что старейшая скульптура в мире, Лев-человек пещеры Хохленштейна-Стадела, от 38 000 до н.э., также соответствовала этой древней системе сохранения времени.

Это исследование было опубликовано в журнале истории в Афинах.

Раннее пещерное искусство показывает, что люди знали о ночном небе в течение последнего ледникового периода. Интеллектуально, они вряд ли отличались от нас сегодня. Эти результаты подтверждают теорию множественных воздействий комет в процессе развития человека и, вероятно, революционизируют то, как видны доисторические популяции.

Школа инженеров
д-ра Мартина Свитмана


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
Показать сообщения за:  Поле сортировки  
Начать новую темуНаписать комментарии Страница 38 из 41   [ Сообщений: 604 ]
На страницу Пред.  1 ... 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41  След.



Кто сейчас на конференции

Сейчас этот форум просматривают: нет зарегистрированных пользователей и гости: 5


Вы не можете начинать темы
Вы не можете отвечать на сообщения
Вы не можете редактировать свои сообщения
Вы не можете удалять свои сообщения
Вы не можете добавлять вложения

Найти:
Перейти:  


Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
610nm Style by Daniel St. Jules of Gamexe.net

Вы можете создать форум бесплатно PHPBB3 на Getbb.Ru, Также возможно сделать готовый форум PHPBB2 на Mybb2.ru
Русская поддержка phpBB