Изменить размер шрифта


Начать новую темуНаписать комментарии Страница 32 из 40   [ Сообщений: 599 ]
На страницу Пред.  1 ... 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35 ... 40  След.
Автор Сообщение
 Заголовок сообщения: Как произошли слова "арии" и "украинцы"
СообщениеДобавлено: 13 июн 2019, 02:20 

Зарегистрирован: 21 янв 2018, 19:57
Сообщений: 677
Откуда: Санкт-Петербург
Предлагаю сугубо историческое обсуждение на тему: как произошли слова "араи", "арие", "уктурии", "теукрии", "тиеукрии".

Рассмотрим источники

Араи из "Текста Анитты"
Анитта-хеттский правитель правивший предположительно в 18-ом веке до н. э.
Транслитерация клинописи латинским:
ku-it ku-it-pat а-га-iš
Разделение на слова:
ku-it ku-it pat агаiš (а гаiš)
Транслитерация украинским (из ныне существующих он наиболее подходит):
Кугит кугит бат араїс (а раїс)
Перевод на русский:
Приди, приди отец ариев (а риев)
Или:
приди-приди отец ариев (а риев)

_________________
Нет у меня авторитетов и не было никогда


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Как произошли слова "арии" и "украинцы"
СообщениеДобавлено: 13 июн 2019, 02:42 

Зарегистрирован: 21 янв 2018, 19:57
Сообщений: 677
Откуда: Санкт-Петербург
Араи из текста на Лемносской стеле:
ELIEZIO: APAI: TI[&]: ФOKE
Разделение слов:
E LI E ZIO: APAI: TI[&]: ФOKE
Транскрипция украинским:
Є лi є зiво араї (а раї) тi[кж]е фоке
Перевод на русский:
Еле живы араи (а раи) сбежали кораблями

Надпись на Лемносской стеле предположительно принадлежит пеласгам.
Сами себя они называли AVI (гавы, галы).
Прибыв на остров к соотечественникам, взывают к ним: AZIALE!
А зиялы означает жители, обитатели.
Отсюда и Азия и Ассува и Лидия (LE ZIA).

Примечание: здесь я знаком & обозначил "стрелочку с длинным древком", обозначавшую аффрикату [гж],[кж].

_________________
Нет у меня авторитетов и не было никогда


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Как произошли слова "арии" и "украинцы"
СообщениеДобавлено: 13 июн 2019, 03:51 

Зарегистрирован: 21 янв 2018, 19:57
Сообщений: 677
Откуда: Санкт-Петербург
Арие (харие) из хеттского ритуала
Транскрипция латинским:
ḫa-ri-e-mi tu-uš tar-ma-e-mi ta ki-iš-ša-an te-e-mi
Разделение на слова:
ḫarie mi tu-uš tar maemi takiiš šaan te-e mi
Транскрипция украинским:
Арiє ми тогос цар маємi такiїc сяган теже ми
Перевод на русский:
Арии мы, царство имеющие, [но во общем мы] тоже такие же цыгане (изгои)

Это ритуал "роения", то есть деления роя (рода).
У царя и царицы два сына, одного они оставляют наследником, второго снабжают необходимым и отправляют куда глаза глядят (искать себе царство).

_________________
Нет у меня авторитетов и не было никогда


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Как произошли слова "арии" и "украинцы"
СообщениеДобавлено: 13 июн 2019, 04:45 

Зарегистрирован: 21 янв 2018, 19:57
Сообщений: 677
Откуда: Санкт-Петербург
А вот и ключ:
уктурий из того же ритуала роения.
Где:
ук-сын (на хеттском);
ту-"то" (местоимение);
рiй-рой (пчелиный).
Вторая строка из ритуала:
uk-tu-ur-i LUGAL-uš SAL.LUGAL-aš-ša [DUMU MEŠ]-ša uk-tu-ur-i-eš a-š[a-a]n-d[u]
Разделение на слова:
ukturi [LUGAL]uš [SAL.LUGAL]aš ša [DUMU MEŠ] ša ukturieš a ša-andu
(здесь заглавными буквами шумерские слова)
Транслитерация украинским:
уктурий ЛУГАЛус САЛУГАЛас ся ДУМУ МЕШ ся уктурiєc а сяганду
С переводом сложнее.
Более-менее дословный следующий: уктурий царя [и] царицы с домом своим, с уктуриями и цыганами (изгоями).
Как следует понимать?
---уктурий ЛУГАЛус САЛУГАЛас---род царя и царицы (он ведь в свою очередь тоже сыновний, то есть "ук")
---ся ДУМУ МЕШ---с домом своим (здесь следует иметь в виду "с подданными своими")
---ся уктурiєc---с роями сыновей
---а сяганду---и цыганами (изгоями) (здесь цыганами называются именно представители зависимого населения, тоже лишние)

_________________
Нет у меня авторитетов и не было никогда


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Как произошли слова "арии" и "украинцы"
СообщениеДобавлено: 13 июн 2019, 05:15 

Зарегистрирован: 21 янв 2018, 19:57
Сообщений: 677
Откуда: Санкт-Петербург
По греческой мифологии группа племен Τεῦκροι населяла северо-запад Анатолии вокруг Трои, а древние римляне троянцев называли Teucri.
Сравним хеттское ук ту рий, древнегреческое те ук рой и латинское те ук рий.
Здесь только местоимения поменяны местами: сыновний то рой и то сыновний рой.
Насколько это соответствует действительности, что троянцы были ариями, а не галами, пока неизвестно.
Это можно было бы легко установить из хеттских письмен, но я не имею доступа к хеттскому корпусу.
На золотых скрижалях из Пирги AVI (галы) называют себя VENIAS (пришельцами) и VELIANAS (вилусцами, жителями Вилусы).
Вилуса-второе название Трои или другой город тоже пока неизвестно.

_________________
Нет у меня авторитетов и не было никогда


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Как произошли слова "арии" и "украинцы"
СообщениеДобавлено: 13 июн 2019, 05:34 

Зарегистрирован: 21 янв 2018, 19:57
Сообщений: 677
Откуда: Санкт-Петербург
И наконец древнеегипетское название одного из народов моря, транскрибируемое как Tjeker, Tjekker по моему мнению следует читать так: tieukriй (тиеукрий) и tieukrii (тиеукрии).

Итак, обсудим?
Вопросы, замечания, опровержения,-высказываем.

_________________
Нет у меня авторитетов и не было никогда


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Как произошли слова "арии" и "украинцы"
СообщениеДобавлено: 14 июн 2019, 01:52 

Зарегистрирован: 21 янв 2018, 19:57
Сообщений: 677
Откуда: Санкт-Петербург
Вопросб озвученный Лионом (в другой теме):

1. Как и когда появилось слово "Украина"?

Я могу объяснить как и когда появилось слово "Русин".
Так же могу объяснить как и когда появилось слово "Хайк".
Когда-приблизительно, конечно.

Я могу объяснить как появились слова "украйн", "украинец" и "армен", "арменин".
Но я не смогу объяснить когда, ибо это теряется во глубине многих тысячелетий.

_________________
Нет у меня авторитетов и не было никогда


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Как произошли слова "арии" и "украинцы"
СообщениеДобавлено: 16 июн 2019, 12:21 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
Спасибо за идею обсуждения, но все же уточните, вопрос, пожалуйста...

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Как произошли слова "арии" и "украинцы"
СообщениеДобавлено: 16 июн 2019, 20:57 

Зарегистрирован: 21 янв 2018, 19:57
Сообщений: 677
Откуда: Санкт-Петербург
Lion писал(а):
Спасибо за идею обсуждения, но все же уточните, вопрос, пожалуйста...

Мной на основании древнейших исторических источников предложена этимология слова "украина" и прочих производных.
Кратко: ук (сын)+рай, рiй, рой, руй=украй, укрiй...
Украй+на (окончание)=наименование страны.
Происхождение этого слова теряется во глубине тысячелетий.

А то что Вы накопипастили в соседней теме может иметь отношение только к этимологии слова "край", возникновения у него второго смысла, обозначающего "конец".

Во многих славянских языках слова "край", "краина" означают "родина", "страна".

_________________
Нет у меня авторитетов и не было никогда


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Как произошли слова "арии" и "украинцы"
СообщениеДобавлено: 17 июн 2019, 08:36 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
А какое самое первое упоминание слово "Украина" в источниках?

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Ари: Великие воины, несущие свет...
СообщениеДобавлено: 20 сен 2019, 19:13 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
Изображение
Политическая ситуация на Ближнем Востоке накануне Арийских походов.

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Ари: Великие воины, несущие свет...
СообщениеДобавлено: 06 дек 2019, 20:42 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
Инициатива разделения древнеарийской культурной целостности приписывается пророку Заратустре, жившему в VI в. до н.э. и проповедовавшему монотеизм, почитание Ахурамазды ("мудрого владыки") вместо пантеона арийских богов - дэвов, тех самых, которых эллины помещали на Олимпе, а германцы - в Валгалле. Помощники Ахурамазды - ахуры эквивалентны эллинским гигантам и индийским асурам - врагам дэвов. Мифология и космогония в новом исповедании оказалась перевернутой на 180 градусов.

Л.Н. Гумлев

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Ари: Великие воины, несущие свет...
СообщениеДобавлено: 23 фев 2020, 11:25 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
Բարի կիրակի :) Շարունակենք փորփրփել մեր նախնիների ռազմական գործերը...

...Արիական տերության ղեկավար, Հայոց արքա Արբակի (մ.թ.ա. 1612-1568) կյանքի վերջին տարիներին Արիական տերության արևմուտքում ծավալվող դեստրուկտիվ գործընթացները, երբ կենտրոնական իշխանությունից փաստացի անջատվեցին Ասորիքն և Միջագետքը, օրինաչափորեն բերեցին նրան, որ կորսվեց նաև Եգիպտոսը։ Արիական տերության գոյության ընթացքում Եգիպտոսը, չհաշված իհարկե բուն Հայաստանը, երևի թե տերության ամենահանգիստ անկյունն էր, որտեղ Հայկազուտները կարողացել էին հարմոնիկ ձևով համատեղել իրենց իշխանությունը տեղական ավանդույթների հետ, սակայն ընդհանուր ճգնաժամը ազդեցություն գործեց նաև այս երկրամասի վրա և մ.թ.ա. 1570 թվականին Եգիպտոսում մեծ ապստամբություն բռնկվեց։

Մ.թ.ա. 1570 թվականին եգիպտացիները փարավոն ընտրեցին Սեկեներա II-ին (մ.թ.ա. 1570), սակայն բաց ճակատամարտում ջախջախիչ պարտություն կրեցին, իսկ փարավոնն էլ սպանվեց։ Դրանից հետո ապստամբներին սկսեց գլխավորել սպանվածի եղբայրը` նոր փարավոն Կամեսը (մ.թ.ա. 1570-1567), և այս անգամ հաջողությունն արդեն տեղացիների կողմում էր։ Մ.թ.ա. 1568 թվականին Հայկազուտները պարտություն կրեցին, սակայն նրանց համար լավը գոնե այն եղավ, որ այս դեպքերից կարճ ժամանակ անց իր մահկանացուն կնքեց նաև ռազմաշունչ Կամեսը և նրան հաջորդեց իր եղբորորդի և Սեկեներա II-ի որդի Յախմոս I-ը (մ.թ.ա. 1567-1546):

Հետագան անհրաժեշտ է դիտարկել առանձին մեջբերման տեսքով.

1567 – Ավարիսի ճ-մ (Հյուսիսային Եգիպտոս, Նեղոսի ափին)

Յախմոս I-ի գլխավորած Եգիպտական թագավորության բանակը և նավատորմը, դաշնակցելով Կրետեի իշխանության բանակի ու նավատորմի (ընդհանուր` 480.000, մոտ 1.000 նավ) հետ, մոտեցավ Կիռնակի գլխավորությամբ քաղաքի մոտ մարտակարգ ընդունած Արիական տերության բանակին (մոտ 80.000): Եգիպտական թագավորության բանակի առաջին շարքում տեղավորված էին մարտակառքերը, իսկ երկրորդում` հետևակը:

I փուլ – Թշնամին անցավ հարձակման: Բռնկվեց համառ հանդիպակաց մարտ, որի արդյունքում Հայկական բանակը նահանջեց և ամրացավ լայն ու բարձր պարիսպներով պաշտպանված քաղաքում:
II փուլ – Թշնամու ցամաքային բանակը մոտեցավ քաղաքի պարիսպներին, իսկ ջրանցքների և լճակների կողմից քաղաքի ջրահայաց պարիսպներին էլ մոտեցավ վերջինիս նավատորմը: Կարճ ժամանակ անց թշնամու բանակը բոլոր կողմերից անցավ համակցված գրոհի, սակայն Հայկական բանակը հետ մղեց այն:

Հայերը կորցրին մոտ 5.000, թշնամին` մոտ 20.000 զինվոր: Սկսվեցին բանակցություններ, որոնց արդյունքում Յախմոս I-ը համաձայնվեց հետ քաշել իր ուժերը ու հնարավորություն տալ Հայկական բանակին և հայ բնակչությանը հեռանալ երկրից: Արդյունքում Արիական տերության բանակը կազմակերպված կերպով նահանջեց Պաղեստին ուղղությամբ:

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Ари: Великие воины, несущие свет...
СообщениеДобавлено: 09 июн 2020, 12:31 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
…Մ.թ.ա. 1710 թ-ին Բաբելոնին հասցված վերջին ջախջախիչ հարվածն, ըստ էության, նաև վերջին այն փորձաքարն էր, որը ցույց տվեց նույն այս ժամանակ գործող Հայոց ռազմական մեքենայի անվիճելի առավելությունը տարածաշրջանի նույնիսկ առաջատար պետությունների ռազմական մեքենաների նկատմամբ: Արդյունքում Արմավիրում որոշեցին շարունակել նվաճումները և սկզբում հարված հասցնել Եգիպտոսին, իսկ հետո էլ՝ արշավանք իրականացնել դեպի արևելք: Որպես հետևանք ընդունված որոշման՝ մ.թ.ա. 1710 թվականին Սինայի թերակղզու ճ-մ-ում (Եգիպտոսի հյուսիս-արևելք) Հայոց թագավորության բանակը (մոտ 100.000) ջախջախեց Եգիպտական թագավորության բանակին (մոտ 120.000): Արդյունքում Եգիպտոսն ընկավ Հայոց թագավորության տիրապետության տակ, իսկ նրա կառավարումը հանձնվեց Հայկազունիներից սերող Հայկազուտներին: Ստեղծվեց ՀԱՅԿԱԿԱՆ ԵՐՐՈՐԴ ԳԵՐԻՇԽԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ, որը տևեց 164 տարի: Արմավիրում, սակայն, միայն սրանով բավարարվել չէին պատրաստվում...

Առկա տեղեկատվության վերլուծությունը թույլ է տալիս ասել, որ արիական արշավանքների նախադրյալներ Հայկական լեռնաշխարհում ստեղծվել էին դեռևս մ.թ.ա. XIX դարի վերջին և մ.թ.ա. XVIII դարի սկզբին։ Այսպես, համաձայն Մովսես Խորենացու, արդեն հենց այս ժամանակաշրջանում Արամ I Մեծն (մ.թ.ա. 1827-1769) ուներ զգալի քանակությամբ հեծելազորային ուժեր։ Նույնն են վկայում նաև հնագիտական պեղումները, որոնք Հայաստանում այդ ժամանակ գոյություն ունեցած այսպես կոչված «Կուր-Արաքսյան» մշակույթում առաջին անգամ ֆիքսում են ձիու կիրառության հետքերը։ Արամ I Մեծին հաջորդած Արա I Գեղեցիկի (մ.թ.ա. 1769-1743) օրոք «հեծելազորային հաղթաթուղթ»-ն առժամանակ մղվեց հետին պլան, համենայն դեպս նրա ակտիվ կիրառության մասին մենք տեղեկություններ առայժմ չունենք, սակայն արդեն հաջորդ արքա Արա II Կարդոսի (մ.թ.ա. 1743-1725) օրոք այն հայտնվեց առաջին դերերում, ընդ որում՝ ավելի մասշտաբային չափով։ Ավելին, եթե նախկինում խոսքը գնում էր միայն հեծելազորի մասին, ապա վերջին արքաների օրոք, դատելով առկա տեղեկատվության ամբողջությունից, Հայկական բանակի ՀԻՄՆԱԿԱՆ ՀԱՂԹԱԹՈՒՂԹԸ ԴԱՌՆՈՒՄ ԵՆ ԱՐԴԵՆ ՄԱՐՏԱԿԱՌՔԵՐԸ՝ հիմնականում հենց որոնց առկայությամբ էլ բացատրվում են հաջողությունները Բաբելոնի թագավորության դեմ պատերազմում և Եգիպտոսի նվաճումը։ Առաջին իրադարձությունը, ինչպես արդեն ասվեց, տեղի ունեցավ մ.թ.ա. 1711 թվականին, իսկ երկրորդը՝ մյուս տարի` մ.թ.ա. 1710 թվականին

Արդեն բազմիցս խոսել ենք արիների հնարավոր էթնիկ պատկանելիության, արիական արշավանքների մեկնակետի, ինչպես նաև դրանց համար առաջարկվող հնարավոր ժամանակահատվածը։ Իհարկե, ես հեռու եմ այն մտքից, որ առաջարկվող հարցերին տրվել են վերջնական պատասխաններ, բայց այնուհանդերձ գտնում եմ, որ ասվածը բավականին հիմնավոր է։

Մ.թ.ա. XVIII դարի վերջին արիական արշավանքների սկզբնական կամ նախապատրաստական փուլը ավարտվեց և արդյունքում ամբողջ Մերձավոր Արևելքը հայտնվեց Հայոց թագավորության գերիշխանության տակ։ Եվ այսպես, մ.թ.ա. XVIII դարի վերջին Մերձավոր Արևելքում Հայոց թագավորության գլխավորությամբ ստեղծվել էր մոտավորապես այնպիսի մի իրավիճակ, ինչ 1206 թվականին Մոնղոլական տերությունում, երբ հարակից երկրները արդեն նվաճվել էին և պահանջ էր առաջացել իրականացնել ավելի հեռավոր արշավանքներ։

Ինչպես արդեն ցույց տրվեց վերևում, բուն «արիական արշավանքներ» կոչված ռազմաքաղաքական իրադարձությունը ամենայն հավանականությամբ ՏԵՂԻ Է ՈՒՆԵՑԵԼ մ.թ.ա. 1700 թվականին՝ մի քանի տարի այս կամ այն կողմ հնարավոր շեղումով։ Իր հերթին կարելի է ենթադրել, որ արշավողների ուժերը եղել են հսկայական և Հայոց թագավորությունը ոտքի է հանել իր, ըստ էության, գործնականում ողջ բանակը։ Այս առումով հատկանշական է, որ մ.թ.ա. 1700-1650 թվականներին Մերձավոր Արևելքում տեղի ունեցած որևէ պատերազմի կամ ճակատամարտի մասին մեզ ՈՐևԷ ՏԵՂԵԿՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ ՉԻ ՀԱՍԵԼ, ինչն իր հերթին անուղղակիորեն վկայում է այն բանի օգտին, որ այստեղ բոլորը միավորված էին մեկ և հզոր մի ուժի իշխանության ներքո, որի ռազմական մեքենայի հիմնական մասն էլ գտնվում էր այլ տարածքներում:

Եվ այսպես, մ.թ.ա. 1700 թվականին Հայոց թագավորությունից Հայոմարտի գլխավորությամբ դուրս եկավ մի բանակ և ուղղություն վերցրեց դեպի արևելք։ Այս բանակի թվաքանակի մասին որևէ ուղղակի տեղեկություն մենք առայժմ չունենք, թեև անուղղակի տվյալները հիմք են տալիս ասելու, որ բանակը կարող էր կազմել մոտ 100.000 ռազմիկ և մոտ 1.000 մարտակառք։ Գրեթե միանգամից էլ առանց լուրջ մարտերի ընկավ քաղաքացիական պատերազմից բզկտվող Ասորեստանի թագավորությունը, որից հետո Հայկական բանակը մտավ ԻՐԱՆԱԿԱՆ ԼԵՌՆԱՇԽԱՐՀ։ Այստեղով Հայկական բանակի առաջխաղացման մանրամասների մասին մենք որևէ տեղեկատվություն չունենք, ինչից կարելի է ենթադրել, որ այս ընթացքում լուրջ մարտեր չեն եղել։ Իրոք, դժվար է մատնանշել որևէ ուժ, որն այդ ժամանակաշրջանում ի վիճակի կլիներ լուրջ դիմադրություն ցույց տալ դեպի արևելք արշավող Հայկական բանակին։

Շարունակելով առաջխաղացումը դեպի արևելք` արիական բանակը մտավ ՀՆԴԿԱՍՏԱՆԻ ԱՐԵՎԵԼՔ` ներկայիս Փենջաբի տարածքում գտնվող և ժամանակակից գիտնականների կողմից ՄՈՀԱՆՋՈ-ԴԱՐՈ ՈՒ ՀԱՐԱՊՊԱ անվանված քաղաք-պետությունների տարածք։ Հատկանշական է, որ մ.թ.ա. հենց XVIII դարի վերջով են մասնագետները թվագրում հիշատակված քաղաք-պետությունների անկումը և քաղաքական ասպարեզից սրանց դուրս գալը, ինչը չի կարող պատահական լինել։ Մոհանջո-Դարոն և Հարապպան գլխավոր քաղաքի շուրջը հավաքված քաղաք-պետություններ էին, որոնք ունեին նաև շրջակա ու ավելի մանր քաղաքներ կամ նույնիսկ ամրություններ։ Հաշվի առնելով այս հանգամանքը՝ ամենևին էլ պատահական չպետք է համարել, որ «Ռիգվեդա»-ում հիշատակվում է արիների կողմից գրավված մեծ քանակությամբ բերդերի, ամրոցների և այլ ամրացված կետերի մասին։ Մոհանջո-Դարոն և Հարապպան նվաճելուց հետո արիական բանակը շարունակեց առաջխաղացումը դեպի արևելք և իր տիրապետությունը հաստատեց գործնականում ողջ Հյուսիսային Հնդկաստանի վրա։

Այսպիսով` առաջացավ ԱՐԻԱԿԱՆ ՏԵՐՈՒԹՅՈՒՆԸ, որի արդյունավետ կառավարման համար ստեղծվեց կառավարման որոշակի համակարգ։ Այսպես, Հնդկաստանը, Միջին Ասիայի հարավային և կենտրոնական մասը ու Իրանական լեռնաշխարհը հանձնվեցին ՀԱՅՈՄԱՐՏԻՆ և ՆՐԱ ՍԵՐՈՒՆԴՆԵՐԻՆ, Միջագետքը ու Ասորիքը սկսեցին կառավարել ԿԱՐԴՈՒՆԻԱՇԻ ԻՇԽԱՆՈՒԹՅԱՆ ՏԻՐԱԿԱԼՆԵՐԸ, Եգիպտոսում իշխանության ղեկը ստանձնեցին ՀԱՅԿԱԶՈՒՏՆԵՐԸ, իսկ Փոքր Ասիայում էլ իշխանությունն անցավ պայմանականորեն «ՏԱՎԱՐՆԱ» կոչվող տոհմի ձեռքը, որը հետագայում պետք է հիմք դներ Խեթական հզոր թագավորությանը։ Արիական տերության գոյության առաջին տասնամյակներում բոլոր այս տարածաշրջանային թագավորությունները առնվազն ձևականորեն ԸՆԴՈՒՆՈՒՄ ԷԻՆ ՀԱՅՈՑ ԹԱԳԱՎՈՐՈՒԹՅԱՆ ՀԱՅԿԱԶՈՒՆԻՆԵՐԻ ԳԵՐԱԳԱՀՈՒԹՅՈՒՆԸ։ Այսպիսով ըստ էության ստեղծվեց նույն այն իրավիճակը, որն առաջացավ Մոնղոլական տերությունում 1242 թվականից հետո, երբ Մոնղոլական միասնական տերությունը բաժանվեց Մեծ խանի իշխանությանը ենթական մասերի ի դեմս Չաղաթայական ուլուսի, Ոսկե Հորդայի և Էլխանության։

Դատելով ըստ ամենայնի, սակայն, նորաստեղծ Արիական տերության կազմում Հայկական լեռնաշխարհը, հատկապես հետագա տասնամյակներում, արդյունքում ՉԻ ԿԱՐՈՂԱՑԵԼ ՀԱՆԴԵՍ ԳԱԼ որպես տերության քաղաքական կենտրոն և պահել սկզբնական իր այդ դերը։ Այս առումով հարկ է նշել, որ հիշատակված գործընթացը չի կարող որակվել որպես ինչ-որ մի բացառիկ երևույթ։ Այդպիսին է բոլոր այն պետական միավորների ճակատագրերը, որոնք կատարում են իրենց չափսերից էականորեն մեծ նվաճումներ։ Այսպես, լրիվ նույն կերպ էլ հազարամյակներ անց մոնղոլական արշավանքների մեկնակետ հանդիսացած Մոնղոլիան կամ Մեծ տափաստանի արևելքը չի կարողանալու հանդես գալ որպես տերության քաղաքական կենտրոն և պահել այդ դերը։ Նույնը եղավ նաև սելջուկյան նվաճումների մեկնակետ հանդիսացած Միջին Ասիայի հետ: Իր հերթին հարկ է նշել, որ նկարագրված գործընթացի պատճառը ակնհայտ էր, քանզի ստեղծված լայնատարած պետության կազմում Հայկական լեռնաշխարհը հայտնվել էր ծայրամասային վիճակում։ Լիովին նույն վիճակում էլ հայտնվեցին Հունաստանը հունամակեդոնական, Մեքքան և Մեդինան՝ արաբական, Միջին Ասիան` սելջուկյան, իսկ Մոնղոլիան էլ մոնղոլական նվաճումների արդյունքում։ Դրությունը նման է Մոնղոլական տերության մայրաքաղաքը Ղարա-Ղորումից Պեկին տեղափոխելու հայտնի իրավիճակին, երբ Մոնղոլական տերության քաղաքական կենտրոնը Մոնղոլիայից կամ Մեծ տափաստանի արևելքից տեղափոխվեց Չինաստան և այս փաստով արդեն դե-յուրե ամրագրվեց Մոնղոլիայի ոչ «տերունակենտրոն» կարգավիճակը։

Վերևում հիշատակված գործընթացի մասին ԴԺՎԱՐ Է ՀՍՏԱԿՈՐԵՆ ԽՈՍԵԼ, սակայն Մովսես Խորենացու մոտ պահպանված աղոտ ակնարկներից կարելի է ենթադրել, որ այն սկիզբ է առել Անուշավան Սոսանվերի (մ.թ.ա. 1725-1662) մահվանից հետո, քանի որ, ի տարբերություն այս արքայի և նրա նախորդների` մինչև Հայկ Նահապետ, հաջորդ արքաներըՄովսես Խորենացու մոտ արդեն որակվում են որպես. «ՈՉ ԿԱՐԵՎՈՐ», ընդ որում հատկանշական է նաև Պատմահոր վերաբերմունքը վերջիններիս ռազմաքաղաքական ուղիների վերաբերյալ, որը, ի համեմատ նախկինների, ակնհայտորեն երկրորդական դերերի վրա է: Այսպիսով` թերևս կարելի է կարծել, որ արդեն իսկ ընթացքի մեջ գտնվող գործընթացը արագացրել և անդառնալի տեսք է ստացել հատկապես մ.թ.ա. 1650 թվականին բռնկված խեթական ապստամբության արդյունքում, որն, ըստ էության, Փոքր Ասիայում բռնկված մի ապստամբություն էր Արիական տերության կենտրոնական իշխանության դեմ։ Արդյունքում հենց այդ ժամանակներից սկսած էլ իրենց, ըստ էության, ազատ զգացին և Հայոմարտները արևելքում, և Հայկազուտները Եգիպտոսում, և Կարդունիաշի տիրակալները Միջագետքում ու Ասորիքում։

Изображение

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Ари: Великие воины, несущие свет...
СообщениеДобавлено: 29 июл 2020, 22:18 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
Իմ նախորդ պոստերում ես բազմիցս լուսաբանել եմ արիների հնարավոր էթնիկ պատկանելիության, արիական արշավանքների մեկնակետի, ինչպես նաև դրանց համար առաջարկվող հնարավոր ժամանակահատվածը։ Իհարկե, ես հեռու եմ այն մտքից, որ առաջարկվող հարցերին տրվել են վերջնական պատասխաններ, բայց այնուհանդերձ գտնում եմ, որ ասվածը բավականին հիմնավոր է։ Ստորև, հիմնվելով վերևում արված վերլուծության վրա, փորձ կարվի լուսաբանել իմ կողմից առաջարկվող նոր տերմինով կոչված Արիական տերության քաղաքական պատմությունը։

Այսպիսով` առաջացավ Արիական տերությունը, որի արդյունավետ կառավարման համար ստեղծվեց ԿԱՌԱՎԱՐՄԱՆ ՈՐՈՇԱԿԻ ՀԱՄԱԿԱՐԳ։ Այսպես, Հնդկաստանը, Միջին Ասիայի հարավային և կենտրոնական մասը ու Իրանական լեռնաշխարհը հանձնվեցին ՀԱՅՈՄԱՐՏԻՆ ԵՎ ՆՐԱ ՍԵՐՈՒՆԴՆԵՐԻՆ, Միջագետքը ու Ասորիքը սկսեցին կառավարել ԿԱՐԴՈՒՆԻԱՇԻ ԻՇԽԱՆՈՒԹՅԱՆ ՏԻՐԱԿԱԼՆԵՐԸ, Եգիպտոսում իշխանության ղեկը ստանձնեցին ՀԱՅԿԱԶՈՒՏՆԵՐԸ, իսկ Փոքր Ասիայում էլ իշխանությունն անցավ պայմանականորեն «ՏԱՎԱՐՆԱ» կոչվող տոհմի ձեռքը, որը հետագայում պետք է հիմք դներ Խեթական հզոր թագավորությանը։ Արիական տերության գոյության առաջին տասնամյակներում բոլոր այս տարածաշրջանային թագավորությունները առնվազն ձևականորեն ընդունում էին Հայոց թագավորության Հայկազունիների գերագահությունը։ Այսպիսով ըստ էության ստեղծվեց նույն այն իրավիճակը, որն առաջացավ Մոնղոլական տերությունում 1242 թվականից հետո, երբ Մոնղոլական միասնական տերությունը բաժանվեց Մեծ խանի իշխանությանը ենթական մասերի ի դեմս Չաղաթայական ուլուսի, Ոսկե Հորդայի և Էլխանության։

Դատելով ըստ ամենայնի, սակայն, նորաստեղծ Արիական տերության կազմում Հայկական լեռնաշխարհը, հատկապես հետագա տասնամյակներում, արդյունքում ՉԻ ԿԱՐՈՂԱՑԵԼ ՀԱՆԴԵՍ ԳԱԼ որպես տերության քաղաքական կենտրոն և պահել սկզբնական իր այդ դերը։ Այս առումով հարկ է նշել, որ հիշատակված գործընթացը չի կարող որակվել որպես ինչ-որ մի բացառիկ երևույթ։ Այդպիսին է բոլոր այն պետական միավորների ճակատագրերը, որոնք կատարում են իրենց չափսերից էականորեն մեծ նվաճումներ։ Այսպես, լրիվ նույն կերպ էլ հազարամյակներ անց մոնղոլական արշավանքների մեկնակետ հանդիսացած Մոնղոլիան կամ Մեծ տափաստանի արևելքը չի կարողանալու հանդես գալ որպես տերության քաղաքական կենտրոն և պահել այդ դերը։ Նույնը եղավ նաև սելջուկյան նվաճումների մեկնակետ հանդիսացած Միջին Ասիայի հետ: Իր հերթին հարկ է նշել, որ նկարագրված գործընթացի պատճառը ԱԿՆՀԱՅՏ ԷՐ, քանզի ստեղծված լայնատարած պետության կազմում Հայկական լեռնաշխարհը հայտնվել էր ծայրամասային վիճակում։ Լիովին նույն վիճակում էլ հայտնվեցին Հունաստանը հունամակեդոնական, Մեքքան և Մեդինան՝ արաբական, Միջին Ասիան` սելջուկյան, իսկ Մոնղոլիան էլ մոնղոլական նվաճումների արդյունքում։ Դրությունը նման է Մոնղոլական տերության մայրաքաղաքը Ղարա-Ղորումից Պեկին տեղափոխելու հայտնի իրավիճակին, երբ Մոնղոլական տերության քաղաքական կենտրոնը Մոնղոլիայից կամ Մեծ տափաստանի արևելքից տեղափոխվեց Չինաստան և այս փաստով արդեն դե-յուրե ամրագրվեց Մոնղոլիայի ոչ «տերունակենտրոն» կարգավիճակը։

Վերևում հիշատակված գործընթացի մասին դժվար է հստակորեն խոսել, սակայն Մովսես Խորենացու մոտ պահպանված ԱՂՈՏ ԱԿՆԱՐԿՆԵՐԻՑ կարելի է ենթադրել, որ այն սկիզբ է առել Անուշավան Սոսանվերի (մ.թ.ա. 1725-1662) մահվանից հետո, քանի որ, ի տարբերություն այս արքայի և նրա նախորդների` մինչև Հայկ Նահապետ, հաջորդ արքաներըՄովսես Խորենացու մոտ արդեն որակվում են որպես. «ոչ կարևոր», ընդ որում հատկանշական է նաև Պատմահոր վերաբերմունքը վերջիններիս ռազմաքաղաքական ուղիների վերաբերյալ, որոնք, ի համեմատ նախկինների, ակնհայտորեն երկրորդական դերերի վրա է: Այսպիսով` թերևս կարելի է կարծել, որ արդեն իսկ ընթացքի մեջ գտնվող գործընթացը արագացրել և անդառնալի տեսք է ստացել ՀԱՏԿԱՊԵՍ մ.թ.ա. 1650 թվականին բռնկված խեթական ապստամբության արդյունքում, որն, ըստ էության, Փոքր Ասիայում բռնկված մի ապստամբություն էր Արիական տերության կենտրոնական իշխանության դեմ։ Արդյունքում հենց այդ ժամանակներից սկսած էլ իրենց, ըստ էության, ազատ զգացին և Հայոմարտները արևելքում, և Հայկազուտները Եգիպտոսում, և Կարդունիաշի տիրակալները Միջագետքում ու Ասորիքում։

Մ.թ.ա. XVII դարի առաջին կեսին Արիական տերության ռազմաքաղաքական կյանքի հիմնական իրադարձությունները տեղի էին ունենում ԵՐԿՐԻ ԱՐԵՎԵԼՔՈՒՄ, որտեղ իշխում էր Հայոմարտը (մ.թ.ա. մոտ 1700-1670)։ Դժբախտաբար Հայոմարտի մասին տվյալները «Ավեստա»-ում չափազանց քիչ են, քանի որ նրա մասին պատմող «Ավեստա»-ի «Չիխրդադ-Նասկ» մասը առայժմ համարվում է կորսված։ Այս ամենով հանդերձ հատկանշական է, սակայն, որ Հայոմարտը բոլոր դեպքերում հանդես է գալիս որպես առաջնամարդ, որպես ամեն ինչի և ամեն բանի սկիզբ, ինչ-որ տեղ նույնիսկ ավելին, քան ավետարանական Ադամը։ «Նովրուզնամե»-ն հայտնում է, որ Հայոմարտի որոշմամբ տեղի ունեցավ տարվա բաժանումը 12 ամիսների։ Նույն աղբյուրը այս արքային է վերագրում նաև տարեգրությունների վարման ավանդույթի հիմնադրումը։ Հայոմարտը շիկահեր էր և սպիտակամաշկ, աչքի էր ընկնում հաղթանդամ կառուցվածքով ու բարձր հասակով։ «Բունդախշի»-ը, «Շահնամե»-ն և այլ աղբյուրներ Հայոմարտի իշխանության տևողությունը սահմանում են 30 տարի, թեև Օմար Խայամին վերագրվող «Նովրուզնամե»-ն տեղեկացնում է 40 տարվա մասին։

Հայոմարտը իր իշխանությունը սկզբնական տարիներին խնդիրներ ունեցավ թերևս միայն Արիական տերության ամենաարևելքում` Հյուսիս-արևելյան Հնդկաստանում, որտեղ գործող դրավիդյան ցեղերը այնուհանդերձ ոչ մի կերպ չէին ցանկանում խաղաղ կերպով նահանջել արիական նվաճումների առջև։ Այս իրադարձություններում Հայկական բանակը ղեկավարում էր Սուդասը, որն էլ մ.թ.ա. հենց մոտ 1690 թվականին Հյուսիսային Հնդկաստանում գտնվող Ռավի գետի ափին տեղի ունեցած Տասն արքաների ճակատամարտում պարտության մատնեց ուժերը միավորած և իր դեմ շարժված տեղական տասն արքաների միացյալ բանակին, ընդ որում ճակատամարտը սկզբում ամենևին էլ չէր զարգանում Սուդասի բանակի օգտին, որը հայտնվել էր շրջապատման մեջ ու ստիպված էր մարտերով նահանջել, սակայն հետագայում, ռազմի Ինդրա (Արդնի) աստծո օգնությամբ Սուդասին հաջողվում է ոչ միայն դուրս պրծնել շրջապատումից, այլև ծանր պարտության մատնել հակառակորդին։ Ի վերջո` թշնամու բանակը ծանր կորուստներ կրեց ու պարտության մատնվեց, իսկ նրա ռազմիկների մեծ մասը խեղդվեց Ռավի գետում։ Արդյունքում Հայոմարտի իշխանության տակ հայտնված տարածքի արևելքը կազմող Հյուսիսային Հնդկաստանում իշխանությունն առժամանակ անցավ Սուդասին, որը պատկանում էր Տրիտսու տոհմին։ Այս դեպքերից մի քանի տարի անց, մոտավորապես մ.թ.ա. 1685 թվականին, Սուդասի հաջորդ Բխարտայի բանակի դեմ շարժվեցին տեղական արդեն հինգ արքաների միացյալ ուժերը, սակայն Հյուսիսային Հնդկաստանում տեղի ունեցած Հինգի հերթական ճակատամարտում հինգի այս միությունը ևս պարտություն կրեց։ Հիմնական խնդիրները, սակայն, որ առկա էին, այնուհանդերձ ստեղծելու էին ոչ դրավիդյան ցեղերը:

Առկա տեղեկատվության հիման վրա կարելի է ենթադրել, որ Հայոմարտի իշխանության վերջին տարիներին Արիական տերության արևելյան սահմանի վրա արևելքից բավականին հզոր մի հարձակում է տեղի ունեցել։ «Շահնամե»-ում այս փաստը ներկայացվում է որպես «դևեր»-ի հարձակում։ Այս առումով առանձին քննարկման է ենթակա այն հարցը, թե ի վերջո ովքե՞ր էին հետագայում լեգենդների քողով պատված, միֆականացված և նույնիսկ դիվականացված նույն այդ «դևեր»-ը:

Ամենից առաջ պետք է ընդգծել, որ սկզբնաղբյուրներում «դևեր»-ը ներկայացվում են որպես արիական աշխարհի հակոտնյաներ, այնպես որ կարելի է վստահորեն պնդել, որ հարձակվողները միանշանակորեն չեն պատկանել հնդեվրոպական լեզվաընտանիքին պատկանող ժողովուրդների խմբին։ Իրենց հերթին, սկզբնաղբյուրներում հիշատակվող «դևեր»-ի էթնիկ պատկանելիության հարցը ավելի կոնկրետացնելու գործում չափազանց ուշագրավ է չինական աղբյուրների հայտնած տեղեկությունները։ Իրոք, հենց չինական բանահյուսությունն է, որ պահպանել է որպես. «կարմրահեր դևեր» բնորոշվող եվրոպոիդ ժուների և դիերի դեմ «սևագլուխ» չինացիների պայքարի արձագանքները։ Հազարամյակ ձգված այս պայքարում չինացիները ի վերջո հաղթանակ տարան և արդեն մ.թ.ա. XVIII դարի վերջին ու հաջորդ դարի սկզբին ստիպեցին «կարմրահեր դևեր»-ին հեռանալ դեպի Արևմտյան երկրամաս և Յոթնագետք, որոնք համապատասխանում են Միջին Ասիայի արևելյան հատվածին։ Այսպիսով` երևի թե կարելի է զգուշորեն պնդել, որ այդ հենց արևելյան ճակատում չինացիների դեմ պայքարում անհաջողության մատնված ժունները և հատկապես դիերն էին, որ իրենց նվաճողական էներգիան ուղղել են դեպի արևմուտք ու որի արդյունքում էլ հենց կատաղի ընդհարման մեջ են մտել նույն այս ժամանակ Հնդկաստանից առաջխաղացումը շարունակած և Յոթնագետքի հարավային սահմաններին մոտեցած արիների հետ։ Այս տեսակետից հատկանշական է նաև «դի», «դից» և «դև» բառերի հնարավոր նույնությունը։

Изображение

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
Показать сообщения за:  Поле сортировки  
Начать новую темуНаписать комментарии Страница 32 из 40   [ Сообщений: 599 ]
На страницу Пред.  1 ... 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35 ... 40  След.



Кто сейчас на конференции

Сейчас этот форум просматривают: нет зарегистрированных пользователей и гости: 3


Вы не можете начинать темы
Вы не можете отвечать на сообщения
Вы не можете редактировать свои сообщения
Вы не можете удалять свои сообщения
Вы не можете добавлять вложения

Найти:
Перейти:  
cron


Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
610nm Style by Daniel St. Jules of Gamexe.net

Вы можете создать форум бесплатно PHPBB3 на Getbb.Ru, Также возможно сделать готовый форум PHPBB2 на Mybb2.ru
Русская поддержка phpBB