Изменить размер шрифта


Начать новую темуНаписать комментарии Страница 7 из 9   [ Сообщений: 128 ]
На страницу Пред.  1 ... 4, 5, 6, 7, 8, 9  След.
Автор Сообщение
 Заголовок сообщения: Re: Артануджское царство: Северные Багратуни и их царство
СообщениеДобавлено: 13 фев 2017, 21:22 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
бакалавр писал(а):
вах :o


Вот так. Там, кроме собственно армян, практически вся военная история Византии в отрезке 527-1071 года, солиднейшая часть военной истории грузин, практически вся военная история царства Картли и солидная часть военной истории Кахетии и Имеретии, там почти вся военная история Сасанидов и многое, многое другое...

Цитата:
кстати, там наверно будут и междоусобные войны, результаты которых не записать как победу, или как поражение армян, ведь дрались армяне с армянами. в грузинской военной истории, к слову, таких войн и битв было запредельное множество


Конечно есть, хотя и скажу Вам - междоусобных войн и нас практически не было или было очень мало. В любом случае, я отразил все и вся и вряд ли кто может сейчас назвать мне хоть одну битву из нашей военной истории, с которым я не знаком, особенно до 1800 года. Очень хотелось бы увидеть такого человека :)

Цитата:
не думаю, лион. вы может быть дадите фору в политической истории, изложенной конкретно в хрониках, которые вы и в самом деле знаете блестяще. но это не вся история - это лишь часть истории. нужно еще владеть данными археологии, а также разбираться в истории культуры и экономики. короче, комплексный подход. именно этим и занимаются на истфаке, и поэтому у них основательные знания и всеобъемлющий взгляд на историю, что крайне важно.


А почему Вы думаете, что про археологию я мало читал? Я очень много читал общих трудов по истории и там солидная часть основана на археологии. Кстати, значения археологии Вы несколько переоцениваете...

Цитата:
а мы с вами всего навсего любители почитать хроники.


Извините, но я себе таким не считаю. Я себя считаю профессионалом, хотя и де-юре, диплома историка не имею.

Цитата:
и при том желательно только про политику и войны. все остальное нам не интересно. такой подход работал до 19-20 вв, когда историю писали по хроникам, и при том писали только политическую ее составляющую. но теперь он безнадежно устарел и выглядит крайне примитивным.


А почему нет, интересно...

Цитата:
раньше обыкновенный зубодер считался стоматологом. но стоматология давно ушла вперед. если у вас, лион, нет диплома истфака, вы не можете считаться более профессионалом, нежели обладатель данного диплома.


Не согласен.

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Военная Летопись армянского народа: Мгер Акопян и его книга
СообщениеДобавлено: 24 янв 2020, 20:15 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
Իսկ դուք, հայեր, որ արդարացիորեն հպարտանում եք մարդկության գիտակցական պատմության ընթացքում Եվրասիայի գրեթե բոլոր նվաճողների դեմ կռված լինելով և հաճախ հաղթանակ տանելով, դուք, հայերդ, որ հիշատակվում եք դեռ շումերների ժամանակներից, դուք -

ՀԱՅԵՐԴ

Ունե՞ք սենց բան։

Չունեք... իսկ ադրբեջանցիներն, որոնք 1918 թ-ից առաջ ուղղակի չկային և իրենց ազգի անունը ստացան միայն Ստալինի որոշումով - ունեն։ Բա...

Ինչո՞ւ իրենք ունեն, իսկ դուք չունեք - որովհետև իրենք փող են դնում սենց գործի վրա, հորինում են իրենց ռազմական պատմությունը և տպագրում են, իսկ մենք...

Էհհ...

Երեկ պտտվեցի տպագրատներում, որպեսզի փորձեմ որևէ կերպ տպագրել Հայ ժողովրդի ռազմական Տարեգիրքը, որտեղ հավաքված են Հայկական բանակի և Հայ ռազմիկների մասնակցությամբ երկրագնդի վրա տեղի ունեցած բոլոր ճակատամարտերը ու պատերազմները, ինչպես նաև ճակատամարտերը և պատերազմները, որոնք տեղի են ունեցել Հայաստանի 18 նահանգներում առանց հայերի մասնակցության - 5.000 տարում մոտ 7.500 էպիզոդ մոտ 3.500 էջերի վրա։ Պտտվեցի և... տխրեցի...

Ամեն ինչ տպում ենք, բայց սրա տպելու համար... փող չկա... տպելու ցանկություն չկա...

http://ru.dialoq.info/%D0%B2%D1%8B%D1%8 ... lpaBvn24uI

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Военная Летопись армянского народа: Мгер Акопян и его книга
СообщениеДобавлено: 11 фев 2020, 21:33 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
Հայ ժողովրդի ռազմական
Տարեգիրք


«Միշտ քաջ եղիր, մի երկնչիր մահից և անվախ մտիր կռվի դաշտ:
Խաչակնքիր երեսդ և շարժիր թուրդ:
Երբեք մի հնազանդվիր օտարին, մի խաբվիր սուտ խոստումներից:
Արյան տեղ արյուն թափելով փառավորիր այն ցեղը, որի իշխանն ու մեծն ես,
փառավորիր այն ազգի պատիվը, որի տոհմիկներից ես...:
Այդ Քո պապերը մեծ անուն ունեին նույնիսկ Հայոց թագավորի մոտ...
»

Սասնա իշխանի պատվերը որդուն


Գիրքը նվիրվում է հանուն Հայաստանի
և հայ ժողովրդի ընկած ռազմիկների
Անմար հիշատակին...


Հարգելի բարեկաներ, այս անսովոր սկզբի համար մի զարմացեք։ Կատարվեց, եղավ, որոշումն ընդունված է, շուտով կլինի...

Հայ ժողովրդի ռազմական Տարեգիրքը շուտով կհանձնվի տպագրատուն և արդյունքում, երևի թե ինչ որ տեղ մարտի երկրորդ կեսին, մենք այն կունենանք գրախանութներում։

Մ.թ.ա. 3000, մ.թ. 2020 թվականների միջնատարածքում 7448 ճակատամարտ, մարտ և ընդհարում, 3467 էջի վրա՝ 5 հատորներով...

Այս պահին իմ կյանքը լցված է Տարեգրքովս, հասնում եմ, ավելի քան 20 տարվա նպատակս իրականանում է, ժողովուրդս շուտով կունենա իր անցած ռազմական ուղու սպառիչ տեղեկատու, մեղմ ասած՝ ուրախ եմ։

Դիմացը հանրաքվե է, Արցախում ընտրություն, մոտակա 2 ամիսը ՖԲ-ն լի է լինելու բացասական էներգիայով, սակայն...

եթե կուզենաք խոսել բարիի և գեղեցիկի մասին, մաքուր հերոսների, անմնացորդ նվիրվածության և... Հայաստանի մասին,

մոտակա 40 օրը հրավիրում եմ ՖԲ իմ էջ՝ մենք կխոսենք այնպիսի ճակատամարտների և պատերազմների մասին, որոնց մասին հնարավոր է երբեք չեք լսել կամ չեք իմացել, որ դրանց մասնակցել են Հայ ռազմիկներ: Կխոսենք Տարեգրքի մասին, որը պատմում է բազմաթիվ տաղանդավոր զորավարների, անձնազոհ հերոսների, խիզախ, քաջարի և հայրենասեր ռազմիկների մասին, որոնց սխրագործությունների մասին գրեթե հայտնի չէ լայն հասարակությանը: Կխոսենք մոռացված ճակատամարտների, երբեմն նույնիսկ ամբողջական պատերազմների և ապստամբությունների մասին: Փրկել այս փաստերը մոռացությունից` իմ կարծիքով Տարեգրքի ամենամեծ առաքելություններից մեկն էլ սա է:

«...Եվ ահա ես, անտես առնելով իմ հոգնատանջ աշխատանքը,
հիշատակ թողեցի նրանց, ովքեր սիրում են ժամանակագրությունները,
որպեսզի, երբ նրանք որոշեն հետազոտել անցած ժամանակների պատմությունը,
կարողանան հեշտությամբ գտնել դեպքերի կատարման ժամն ու ժամանակը...
»

Մատթեոս Ուռհայեցի


Բարի ճանապարհ ինձ և հետս եկողներին՝ հուսով եմ այս սկիզբը մենք կավարտենք այն հաղորդումով, որ... Տարեգիրքն արդեն գրախանութներում է :)

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Военная Летопись армянского народа: Мгер Акопян и его книга
СообщениеДобавлено: 18 фев 2020, 22:38 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
Այսօր Տարեգիրքս գրանցվեց գրապալատում։ Եվս մեկ քայլ մոտեցանք տպագրությանը...

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Военная Летопись армянского народа: Мгер Акопян и его книга
СообщениеДобавлено: 19 фев 2020, 20:26 

Зарегистрирован: 29 авг 2017, 17:14
Сообщений: 719
Մոտավորապես երբ սպասենք?


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Военная Летопись армянского народа: Мгер Акопян и его книга
СообщениеДобавлено: 19 фев 2020, 21:31 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
Մարտի սկզբներին :)

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Военная Летопись армянского народа: Мгер Акопян и его книга
СообщениеДобавлено: 26 фев 2020, 00:02 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
Չեղած Ադրբեջանն ունի Ադրբեջանի ռազմական պատմության երկհատորյակ՝ ադրբեջաներեն և ռուսերեն։ Մենք... չունենք։

Ես կտպեմ Հայ ժողովրդի ռազմական Տարեգիրքը, միայնակ կամ որևէ մեկի սիրալիր օժանդակությամբ, սա այս պահին այն առավելագույնն է, որ կարող եմ անել ազգիս համար :)

Ընտանեկան բյուջեն մի թեթև կլարվի, բայց... ոչինչ, դա դրան արժե...

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Военная Летопись армянского народа: Мгер Акопян и его книга
СообщениеДобавлено: 05 мар 2020, 12:56 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
Այսօր Վազգեն Սարգսյանի ծննդյան օրն է, ծննդյան օրը մի մարդու, ով, իր թերություններով հանդերձ, մեծ ներդրում ունեցավ մեր բանակաշինության գործում։ Չկա բանակ, չկա Հայոց պետականություն, չկա Հայոց պետականություն, չկա հայ ժողովուրդ, և ուրեմն

Շնորհավոր ծնունդդ, Վազգեն Սարգսյան, քո ստեղծած բանակը ուժեղանում է և զարգանում։

Բանակի զարգացման գործում իմ համեստ ներդրումն անում եմ նաև ես, ի դեմս... Տարեգրքիս, որի սրբագրման վերջին աշխատանքներն արդեն մոտենում են ավարտին։ Եվս մի քանի օր, և... :)

Մինչ այդ, սակայն, ուշագրավ մի հարց -

Տարեգրքիս նախաբանում ես մանրամասն անդրադարձ եմ կատաել մի շարք ռազմական հարցերի, որոնք բնորոշում են պատմական ռազմագործողությունը։ Ուշագրավ այդ հարցերից մեկը մենամարտն է ճակատամարտից առաջ։ Կուզենայի այս հարցով կսիվել ձեզ հետ...

Եվ այսպես, Մենամարտ ճակատամարտից առաջ:

Ճակատամարտից առաջ տեղի ունեցող մենամարտը իրենցից ներկայացնում է ռազմական սովորույթի կամ նույնիսկ ծիսական գործունեության տարրեր պարունակող մի երևույթ, թեև երբեմն էլ այն կարող է նաև ընդգծված անձնական բնույթ ունենալ: Ուղիղ ճակատամարտերում, երբ ճակատել պատրաստվող բանակները շարվում են միմյանցից մինչև մի քանի հարյուր մետր հեռավորության վրա և հուզական լարվածության մակարդակը հասնում է իր գագաթնակետին, քիչ չեն դեպքերը, երբ բանակներից մեկի շարքերից դուրս է գալիս իր մարտական հատկանիշներով բանակի պաշտոնական, իսկ հաճախ էլ ոչ պաշտոնական լավագույն ռազմիկը հանդիսացող անձնավորությունը ու մենամարտի է հրավիրում հակառակորդի ցանկացած այլ ռազմիկի: Հարկ է նշել, որ հիշատակված մարտակոչը, ուղղված թշնամու բանակի, ըստ էության, ողջ կազմին, իրականում ուղղված է լինում վերջինիս, որպես կանոն, միայն ամենալավ ռազմիկները համարվող անձանց կամ անձին, ընդ որում ռազմական փորձի վերլուծությունը ցույց է տալիս, որ, եթե լավագույնը համարվելու հավակնություն չունեցող ռազմիկները, որոնք բնականաբար կազմում են բանակի ճնշող մեծամասնությունը, կարող էին իրենց պատիվը առանց որևէ կերպ վնասելու չարձագանքել մարտակոչին, ապա լավագույնի պատվին հավակնողների համար նման մարտակոչը չընդունելը հավասարազոր էր պատվազրկության: Հարկ է նշել սակայն նաև, որ մարտակոչը ընդհանրապես չընդունելը իր հերթին խայտառակություն էր հանդիսանում արդեն ողջ բանակի համար և բարոյահոգեբանական շատ ծանր ազդեցություն էր գործում վերջինիս ռազմիկների վրա, ընդ որում այդ ազդեցությունը, երբեմն, նույնիսկ կարող էր ավելի ուժեղ լինել, քան սեփական ամենաուժեղ ռազմիկի պարտվելը մենամարտում: Այսպես, 1380 թի սեպտեմբերի 8-ի Կուլիկովոյի ճակատամարտում, ինչպես հայտնում են ռուսական աղբյուրները, ռուսական կողմը ներկայացնող ռազմիկ-վանական Պերեսվետը, նույնիսկ նախապես իմանալով էլ, որ սեփական մարտական հատկանիշներով հաստատապես զիջում է Ոսկե Հորդայի բանակի ռազմիկների լավագույն ներկայացուցիչը համարվող Չելուբեյին, սեփական բանակի ռազմական ոգին պահելու մտայնությամբ, այն բանից հետո, երբ մի քանի անգամ հնչած Չելուբեյի մարտակոչին ոչ-ոք չարձագանքեց, ըստ էության գնաց ինքնասպանության հավասար քայլի` դուրս գալով վերջինիս դեմ:

Տարբեր ռազմական համակարգերում ճակատամարտից առաջ տեղի ունեցող մենամարտերի նկատմամբ վերաբերմունքը եղել է տարբեր, սակայն ընդհանուր օրինաչափությունն ասում է, որ երևույթը բնորոշ է կամ ֆեոդալական հասարակարգերին, կամ էլ դեռևս տոհմացեղային ուժեղ մնացուկներ պահպանած հանրույթներին: Խնդիրը կայանում է նրանում, որ ինչպես տոհմացեղական, այնպես էլ ֆեոդալական հանրույթներին բնորոշ էր այն պատկերը, որ մի կողմից բանակի կամ նույնիսկ վարչական միավորի առաջնորդը դառնում էր իր ֆիզիկական ունակություններով դրա աչքի ընկնող անդամներից մեկը, իսկ մյուս կողմից էլ առկա էին հանրույթի սոցիալական կառուցվածքից բխող պատվի ընկալման որոշակի առանձնահատկություններ, երբ մարտակոչի ընդունումից խուսափելը նույնիսկ ամենաբարձր մակարդակում էլ կարող էր ամենածանր հետևանքներն ունենալ այդ քայլին դիմած անձի համար: Իր հերթին, սակայն, կայացած պետական համակարգերում և, հատկապես, բացարձակ իշխանության պարագայում, ընդհակառակը, առաջնորդի անձը այնքան բարձր էր դասվում ու վերջինիս նշանակությունն այնքան էր կարևորվում, որ նույնիսկ պատվի ընկալման տեսակետից էլ ճիշտ չէր կարող համարվել վերջինիս վտանգի ենթարկումը մրցապայքարի բնույթ ունեցող մենամարտում, որը, երբեմն, իրոք ուղղակի կարող էր վերածվել քաղաքական սպանության սովորական մի գործիքի: Այս առումով բնորոշ է հանրահայտ էպիզոդը, երբ, ըստ հեղինակների, «գոթերի արքան» մարտակոչ է ուղղում Հռոմեական կայսրության կայսեր և, փոխարինելով վերջինիս, մենամարտում է Հայոց ապագա արքա Տրդատ II Մեծը: Մեկ այլ օրինակում Հոնական տերության բանակի առաջնորդի մարտահրավերը, ուղղված Պարսից թագավորության արքա Շապուհ II-ին (309-379), ընդունեց այդ պահին վերջինիս շքախմբում գտնվող Բաբիկ Սյունին։ Հատկանշական է, որ երկու դեպքերում էլ տեղի ունեցավ, ըստ էության, խաբեություն, քանի որ երկու փոխարինողներն էլ հանդես եկան ոչ թե սեփական անունից, այլ՝ փոխարինած Հռոմեական կայսրության կայսեր և Պարսից թագավորության արքային։ Ազնվության տեսակետից վիճելի այս վարքագիծը, սակայն, ժամանակակիցների կողմից մեծ հաշվով նորմալ ընդունվեց, քանի որ առաջ քաշվեց այն տեսակետը, որ «նման հանդուգն վիրավորանքի դիմած բարբարոսը» արժանի է խաբեության։ Այս օրինակի վրա հստակորեն երևում են սոցիալ-ռազմական առանձնահատկություններից բխող մոտեցումների ընկալման տարբերությունները, երբ «գոթերի արքա»-ի կամ հոների զորավարի համար ինքնին բնական էր, որ ինքը, արքա կամ առաջնորդ լինելով հանդերձ, իր բանակի լավագույն ռազմիկն է, սակայն անհամեմատ ավելի զարգացած հռոմեական կամ պարսից ռազմավարչական համակարգի համար նման մոտեցումը արմատապես խորթ էր:

Շարունակելի, մյուսն կեսն էլ՝ վաղը։

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Военная Летопись армянского народа: Мгер Акопян и его книга
СообщениеДобавлено: 05 мар 2020, 14:27 

Зарегистрирован: 29 авг 2017, 17:14
Сообщений: 719
Չգիտեմ ապեր, Վազգենը ինձ համար շատ հակասական կերպար ա։ Չմոռանանք 96-ի ընտրակեղծիքները, Քոչարյանին պրեզիդենտ ՆՇԱՆԱԿԵԼԸ,որը չունենալով Հայաստանի քաղաքացիություն ուղղակի իրավունք չուներ։ Մանվելին 7գլխանի վիշապ սարքելը, երբ ասում էր ինչ ուզում ես արա,խեռիտ չդնես։ Ու էլի լիքը բաներ


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Военная Летопись армянского народа: Мгер Акопян и его книга
СообщениеДобавлено: 05 мар 2020, 14:31 

Зарегистрирован: 29 авг 2017, 17:14
Сообщений: 719
Կներեք, բայց ինքը ինձ համար հերոս չի,ես չեմ կարող Վազգենին ու Թաթուլին, Մոնթեին մի հարթության մեջ տեսնեմ


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Военная Летопись армянского народа: Мгер Акопян и его книга
СообщениеДобавлено: 06 мар 2020, 11:44 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
Դրա համար գրեցի, եղբայր՝ իր թերություններով հանդերձ...

ՀՀ զինված ուժերի զինծառայողները կանխել են դիվերսիոն ներթափանցման փորձ. Հակառակորդը՝ կորուստներ տալով, հետ է շպրտվել...

Բանակ, բանակ և բանակ - եթե մենք ուզում ենք ապրել, մեզ ուժեղ բանակ է պետք...

Վերադառանք, սակայն, երեկվա թեմայի շարունակությանը՝ մենամարտ ուղիղ ճակատամարտից առաջ։

...Ճակատամարտերից առաջ տեղի ունեցած մենամարտերի մասին տեղեկությունները հաճախ մշուշոտ են, իսկ երբեմն էլ, չնայած մանրամասների առկայությանը, կարող են համարվել որոշակիորեն լեգենդար: Սովորաբար ընդունված է համարել, որ ճակատամարտից առաջ տեղի ունեցած նման մենամարտի նկարագրությունը պատկանում է տեղեկատվությունը փոխանցող հաղթական պարծենկոտության մի յուրօրինակ տեսակի և այդ առումով պատմագիտական ու նույնիսկ ռազմական գրականության մեջ նման նկարագրությունները, եթե չեն էլ համարվում հնարովի, ապա հաճախ առնվազն գոնե անտեսվում են:

Կարծում եմ, սակայն, որ պետք չէ ընկնել ծայրահեղությունների մեջ, քանզի, հաշվի առնելով ռազմական համակարգի առանձնահատկությունները և նույնիսկ անձնական գործոնները, նման մենամարտի հնարավորությունը ոչ մի կերպ չի կարելի բացառել: Իրոք, հակառակորդ բանակի հրամանատարները մեկը մյուսի նկատմամբ հաճախ ամենատարբեր մոտիվացիաներից բխող ատելություն էին տածում, ինչը, երբեմն, վերածվում էր փոխադարձ վիրավորանքներով լեցուն պատգամների և նույնիսկ անձնական հանդիպումների պարագայում առաջացած խոսքակռվի: Այս պայմաններում, հաշվի առնելով այն հանգամանքը, որ կոնֆլիկտը, որպես կանոն, հատկապես մեծ հնչեղություն էր ստանում, այն էլ զինվորական միջավայրում, անձնական ատելության անսահման դրսևորումը և, որպես արդյունք, ճակատամարտից առաջ տեղի ունեցած մենամարտի հնարավորությունը, սոցիալ-ռազմական որոշակի նախապայմանների, իհարկե, առկայության պարագայում, ոչ մի կերպ չէր կարելի բացառել: Այսպես, պարտություն կրելով 314 թ-ի գարնան Կուառս գյուղի ճակատամարտում և այդ հանգամանքը ընկալելով որպես անձնական մեծ մի վիրավորանք, Բասիլական թագավորության արքա Գեդռեհոն I-ը (մոտ 300 - ուղ. 314), ըստ Հովհան Մամիկոնանի. «...առնելով իր զորքը, գնաց Հաշտենքի տափարակ կողմերը, որտեղից թուղթ ուղարկեց Տրդատին թե. «Եկ վաղը պատերազմենք միմյանց դեմ և դա թող լինի երկուսիս համար հավիտենական օր, քանզի կամ հետ կտաս իմ բոլոր իշխաններին ու նաև տասնհինգ տարվա հարկ, կամ, եթե ոչ, քարուքանդ կանեմ ողջ երկիրդ սրով ու գերությամբ, որպեսզի ճանաչես, հիշես քո խոզային կերպարանքը, ինչպես որ եղար քո զորքերի առջև: Ահա, կարդա և, ըստ այդմ, էլ պատասխան տուր»։ Այս ամենի արդյունքը եղավ 314 թ-ի գարնանը տեղի ունեցած Մուշեղամարգ գյուղի ճակատամարտից առաջ տեղի ունեցած արժանահիշատակ մենամարտը Տրդատ II Մեծի և Գեդռեհոն I-ի միջև, որն ավարտվեց վերջինիս պարտությամբ ու մահով ։

Իրականում ճակատամարտերից առաջ տեղի ունեցած մենամարտերը, հաշվի առնելով հոգեբանական և նույնիսկ սնոտիապաշտական գործոնները, հսկայական բարոյահոգեբանական ազդեցություն էին ունենում կողմերի բանակների վրա, մանավանդ այն պայմաններում, երբ բանակների ռազմիկների հիմնական մասը մեկը մյուսի ռազմական համակարգին լավ ծանոթ չէր լինում: Այս պարագայում հաղթող մենամարտիկի կողմը ձեռք էր բերում մեծ ոգևորություն և հարվածի թափ, իսկ մյուս կողմը` ընդհակառակը, ընկճվում էր:

Ռազմապատմական այս հետաքրքիր երևույթը հանդիպում է իր ամենատարբեր տարատեսակներով, ընդ որում, եթե իդեալում ենթադրվում էր, որ կողմերը պետք է մեկը մյուսի դեմ դուրս գան ֆիզիկական պատրաստության և ռազմական հանդերձանքի մոտավորապես նույն վիճակում ու հավասար պայմաններում, ապա գործնականում հանդիպում էին ամենատարբեր տարբերակներ և նույնիսկ խորամանկության դրսևորումներ: Այսպես, ամենից առաջ բազում են դեպքերը, երբ, ինչպես արդեն նշվեց, մենամարտի կողմերից մեկը դիմում էր խաբեության և իր փոխարեն մենամարտի էր ուղարկում ավելի լավ պատրաստված ու, որպես կանոն, սեփական բանակի լավագույն ռազմիկներից մեկը համարվող անձնավորության, որին անճանաչելիության աստիճան հանդերձավորում է սեփական զրահներով, և այս պարագայում վերևում քննարկված օրինակները ամենևին էլ եզակի չէին: Իր հերթին, ի տարբերություն սովորական մենամարտերի, այստեղ ոչ մի բնագավառում կամ մակարդակում չէին գործում մենամարտի որևէ մի քիչ թե շատ հստակ կանոններ և մենք գործ ունենք իր ժամանակի իսկական մի «մենամարտ առանց կանոն»-ի տեսակի հետ: Այսպես, իրար մոտեցող հակառակորդները կարող էին լինել մարտակառքի և ձիու վրա կամ հետևակ, նրանք, ըստ տեղանքի պայմանների, կարող էին գրավել ամենատարբեր դիրքեր, մանևրել, մոլորության մեջ գցել հակառակորդին, անակնկալի բերել վերջինիս, կիրառել զենքերի ամենատարբեր տեսակներ, փոխել զենքերը, որպես զենք օգտագործել պատահական առարկաները և բանը ընդհուպ մինչև իսկ կարող էր հասնել նրան, որ մենամարտիկներից մեկը օգնության ստանար յուրայիններից կամ գերվեր հակառակորդի ռազմիկների կողմից: Այսպես, հայտնի են մենամարտեր, որտեղ հեծյալ մերձամարտի պատրաստ մենամարտիկի դեմ դուրս է գալիս աղեղով զինված հակառակորդը և, մինչև մերձամարտը սկսելը, նետերի հարվածներ է հասցնում վերջինիս։ Լինում էին նաև դեպքեր, երբ մերձամարտի ընթացքում կիրառվում էին հեռամարտի զենքեր (օրինակ օղապարան կամ աղեղ) կամ տարբեր տեսակի զենքեր (օրինակ` ծանր թուրն ընդդեմ լախտի), քիչ չէին դեպքերը, երբ մենամարտը սկսվում էր մեկ զենքով (օրինակ` հեծելազորային նիզակներ կամ ծանր սրեր), սակայն ավարտվում մեկ այլ զենքի կիրառմամբ (օրինակ` մարտական մուրճ)։ Եվ, վերջապես, հայտնի են դեպքեր, երբ մենամարտից անմիջապես հետո հաղթանակ տարած մենամարտիկը ստիպված էր լինում անմիջապես էլ ընդհարվել մեկ այլ հակառակորդի հետ և այսպես հաճախ՝ նույնիսկ մի քանի անգամ։ Պատահում էր նաև այնպես, որ մենամարտին միջամտում էին այլ անձիք: Մի խոսքով, ճակատամարտերից առաջ տեղի ունեցած մենամարտերի բազում օրինակների մենք կհանդիպենք Տարեգրքի համապատասխան մասերում, որոնք ես ձգտել եմ փոխանցել հնարավորինս մանրամասն և իրական: Այստեղ միայն նշենք, որ «մենամարտի ազնիվ իդեալ»-ը, ինչպես թերևս իդեալը նաև կյանքի այլ ոլորտներում, այստեղ ևս հազվադեպ էին պահում։ Արդյունքում շեշտը դրվում էր գործնական հաղթանակի վրա, քանի որ վերջնական արդյունքը, հասկանալի է, որպես կանոն ուներ վճռական հետևանքներ` խոսքը գնում էր մարդկային կյանքերի, ինչպես նաև բանակների և նույնիսկ երկրների ճակատագրերի մասին:

Ընդհանուր օրինաչափություններից առանձնացնենք, թերևս, միայն մի քանիսը, որոնց թվում կարելի է մատնանշել այն, որ ճակատամարտերից առաջ տեղի ունեցած մենամարտերը դեպքերի ճնշող մեծամասնությունում այնուհանդերձ ունենում էին հեծելամարտի ու մերձամարտի բնույթ և, որպես կանոն, ավարտվում էին պարտվող հակառակորդի մահվամբ, ավելի հազվադեպ` գերությամբ, իսկ բուն ճակատամարտն էլ սկիզբ էր առնում մենամարտի ավարտից հենց անմիջապես հետո:

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Военная Летопись армянского народа: Мгер Акопян и его книга
СообщениеДобавлено: 13 мар 2020, 00:23 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
Ահա և վերջ... բայց նաև՝ նորի սկիզբ։

Գիրքս՝ Տարեգիրքս, 21 տարվա աշխատանքիս պտուղը գնաց տպարան, 10-15 օրից պատրաստ կլինի...

5 հատորում 3494 էջ և 7450 էպիզոդ մ.թ.ա. 3000 - մ.թ 2020 թվականների միջատարածքում Հայկական բանակի ու Հայ ռազմիկների մասնակցությամբ երկրագնդի վրա տեղի ունեցած բոլոր ճակատամարտերի և պատերազմների, ինչպես նաև ճակատամարտերի ու պատերազմների մասին, որոնք տեղի են ունեցել Հայաստանի 18 նահանգներում առանց հայերի մասնակցության...

Գոհ եմ և երջանիկ, ափսոս միայն՝ այս վիրուսի պահն է մթագնում ուրախությունս...

Ի՞նչ ասեմ, բարեկամներ, ինձնից հետո երեխաներս կմնան և... այս գիրքը՝ Տարեգիրքս, որը համարում եմ այն ամենամեծ բանը, որ ես՝ Մհեր Հակոբյանս, իմ կյանքի ընթացքում արել եմ ազգիս՝ հայ ժողովրդի, համար։

Կանցնի ժամանակ, բարեկամներ, շատ բան, որ այժմ կարևոր է թվում, անվերադարձ կմոռացվի, և դա այդպես կլինի, բայց.... Տարեգիրքս կմնա, ես հավատում եմ, ազգս գրքովս հարստացած կմնա։ Ահա հենց այդ զգացումն է ինձ հսկայական ուրախություն պատճառում։ Եվ ասեմ, ես հավատում եմ, որ, եթե մի օր ես չլինեմ, գիրքս կշարունակի իր գոյությունը և, ես վստահ եմ, այն իր զգալի դրական դերը կունենա հայ ժողովրդի ռազմական պատմության լուսաբանման գործում։ Իսկ հետո... օրերից մի օր էլ գուցե, ո՞վ գիտի, այնպիսի մի խենթ-խելագար, ինչպիսին ես էի սրանից 21 տարի առաջ, կբացի գիրքս, կթերթի Տարեգիրքս և... մի նոր քայլ կանի հայ ժողովրդի ռազմական պատմության ուսումնասիրման ոլորտում։

Էսա, վերջն ու... սկիզբը ։)

Սկսվեց մեծ լռությունը՝ պահերը հաշվենք, մինչև Տարեգիրքս կգա տպարանից...

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Военная Летопись армянского народа: Мгер Акопян и его книга
СообщениеДобавлено: 21 мар 2020, 20:14 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
Տարեգրքիս մակետը պատրաստ է, սկսվում է տպագրությունը...

Քայլ առ քայլ մոտենում ենք գլխավորին ;)

Изображение

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Военная Летопись армянского народа: Мгер Акопян и его книга
СообщениеДобавлено: 11 апр 2020, 03:26 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
1503 թ-ի դեկտեմբերի 29-ին Գարիլյանոյի ճակատամարտում իսպանացիներին հաջողվեց անակնկալի բերել ֆրանսիացիներին, որոնք հետ շպրտվեցին։ Ստեղծված մարտավարական իրավիճակում կարևորվեց նեղ, բայց խորը գետի վրայով ձգվող մի նեղ կամուրջ, որով իսպանացիները ձգտում էին անցնել մյուս ափ և շարունակել հետապնդումը, իսկ ֆրանսիացիներին էլ, բնականաբար, պետք էր դա թույլ չտալ։ Ստեղծված պայմաններում իր ժամանակի ասպետության մի իսկական հայելի համարվող ֆրանսիացի ռազմիկ Պիեռ Բայարդը՝ զորական հսկայական խիզախության և մեծ ուժի տեր մի ասպետ, հաջողությամբ օգտագործելով կամրջի նեղությունը, իր ու սեփական ասպետական նժույգի զրահավորումը և այն հանգամանքը, որ իսպանացիներն ի սկզբանե ուղղակի չհավատացին նման խելագարության, մի քանի ժամ շարունակ ՄԻԱՅՆԱԿ պաշտպանեց այդ նեղ կամուրջը 200 իսպանացի զինվորներից, մինչև յուրայինները օգնության հասան...

... Տարեգիրքս ես, երբեմն, կես-կատակ, կես-լուրջ անվանում եմ «մոռացված ռազմիկների Հուշամատյան»։ Այն պատմում է բազմաթիվ տաղանդավոր զորավարների, անձնազոհ հերոսների, խիզախ, քաջարի և հայրենասեր ռազմիկների մասին, որոնց սխրագործությունների մասին գրեթե հայտնի չէ լայն հասարակությանը:

«Հեռանալով այնտեղից»,- 1066 թ-ի գարնանը Եդեսիայի մոտ տեղի ունեցած իրադարձությունների մասին պատմում է Մատթեոս Ուռհայեցին,- «Սլար-Խորասանը եկավ և բանակեց Քսոս կոչվող վայրում: Ուռհա քաղաքում գտնվող հոռոմոց 4.000 հոգանոց հետևակ և ձիավոր զորքը գնաց թուրքերի վրա ու հասավ Քսոսի մոտ գտնվող Թլակը: Սլար-Խորասանը, տեսնելով նրանց, ձայն տվեց իր զինվորներին և դիմեց մարտի: Մարտը չսկսված՝ հոռոմոց զինվորները փախուստի դիմեցին: ՀԱՅ ՀԵՏԵՎԱԿՆԵՐԻՑ ԵՐԿՈՒ ԵՂԲԱՅՐ, ՍԱԿԱՅՆ, ԲՌՆԵՑԻՆ ԿԱՄՈՒՐՋԸ ԵՎ ԹՈՒՐՔԵՐԻ ՈՂՋ ԶՈՐՔԻ ՃԱՆԱՊԱՐՀԸ ՓԱԿԵՑԻՆ, ՄԻՆՉԵՎ ՈՐ ԸՆԿԱՆ ԿԱՏԱՂԻ ՄԱՐՏՈՒՄ: Հոռոմոց զորքը փախուստի դիմեց, իսկ թուրքերն էլ սկսեցին սրերով հալածել: Այն ժամանակ ՄԻ ՖՐԱՆԿ շուռ եկավ և հարձակվեց թուրքերի վրա: Նա, առյուծի նման մռնչալով, շատերին սրախողխող արեց, թշնամու ճամփան կտրեց ու պահեց այնքան ժամանակ, մինչև որ փախստականները հեռացան: Նրա ձին բազում վերքեր ստացավ, ինքն էլ տեղում քաջի մահով ընկավ: Թուրքերը, մեծ ջարդ տալով, հալածեցին հոռոմներին մինչև քաղաքի խրամը, դաշտն արյամբ ողողվեց, բազմաթիվ իշխաններ սպանվեցին» (Մատթեոս Ուռհայեցի «Ժամանակագրություն», մաս 2):

Ովքե՞ր էին այդ հերոս եղբայրները, որոնք իրենց կյանքի գնով թույլ տվեցին Բյուզանդական կայսրության անարի զինվորներին փախչել, և ո՞վ էր այն քաջարի ֆրանկը, որը միացավ քաջության այս գործին, մենք երևի այդպես էլ երբեք չենք իմանա, սակայն այս պատմության մասին գոնե այսքանը, որ հաստատ գիտենք։ Այս մարդկանց բախտը չբերեց այնքան, ինչքան իրոք արժանի Բայարդինը, որի սխրագործության մասին գիտի ողջ աշխարհը, այն դեպքում, երբ նմանատիպ մի հերոսական արարք գործած այս երեքի... նույնիսկ անունները չգիտենք՝ գիտենք միայն ընդամենը այսքանը։

Այնուհանդերձ՝ փրկել այս փաստերը մոռացությունից` իմ կարծիքով Տարեգրքիս ամենամեծ առաքելություններից մեկն էլ հենց սա է:

Հարգանքներս բոլոր քաջարի ռազմիկներին։

Изображение

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Военная Летопись армянского народа: Мгер Акопян и его книга
СообщениеДобавлено: 03 дек 2020, 00:47 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
Изображение

Моему народу...

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
Показать сообщения за:  Поле сортировки  
Начать новую темуНаписать комментарии Страница 7 из 9   [ Сообщений: 128 ]
На страницу Пред.  1 ... 4, 5, 6, 7, 8, 9  След.



Кто сейчас на конференции

Сейчас этот форум просматривают: нет зарегистрированных пользователей и гости: 5


Вы не можете начинать темы
Вы не можете отвечать на сообщения
Вы не можете редактировать свои сообщения
Вы не можете удалять свои сообщения
Вы не можете добавлять вложения

Найти:
Перейти:  
cron


Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
610nm Style by Daniel St. Jules of Gamexe.net

Вы можете создать форум бесплатно PHPBB3 на Getbb.Ru, Также возможно сделать готовый форум PHPBB2 на Mybb2.ru
Русская поддержка phpBB