Изменить размер шрифта


Начать новую темуНаписать комментарии Страница 28 из 68   [ Сообщений: 1010 ]
На страницу Пред.  1 ... 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31 ... 68  След.
Автор Сообщение
 Заголовок сообщения: Re: Армия обороны: Гарант безопасности армян
СообщениеДобавлено: 11 мар 2019, 22:26 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
Цитата:
4. Теперь. Не, это эклектика какая-то. Вот объясни мне, с какой целью разрушать мосты через Кур, если никто "с криком Ура! не побежит за танками"? Любое действие имеет свою цену и хотелось бы знать за что именно эту цену мы должны платить. Мы растрачиваем боезапас, замечу весьма дорогостоящий, на уничтожение мостов, которые на следующий день будут восстановлены - чтобы что? Такие удары имеет смысл наносить только в том случае, если мы собираемся овладеть прилегающей к этим мостам территорией и не хотим врагу дать там сосредоточить силы.


Вообще-то мосты можно разрушить и с показательной целю, и с устрашающей целю, и, конечно, с целю далее перейти в наступление именно на земле.

Цитата:
И вообще, расстрел противника издалека не решает задачи никаким образом. Войну можно выиграть только с помощью солдата, поставившего свою ногу на территорию, ранее контролировавшуюся противником. Никакая авиация, никакая артиллерия, никакие ракеты этого не отменяют.
В окопах отсидеться не удастся, если мы действительно хотим победить. А выбора у нас просто нет. Поскольку враг на всех официальных уровнях заявил, что его цель - наше уничтожение. Нужно внимательно слушать собеседника и не подменять его слова своими измышлениями.
Мы должны уничтожить турко-большевистскую химеру с украденным у персов названием "Азербайджан", демонтировать этого Франкенштейна и восстановить государственность наших исторических соседей. Это решение вопроса на восточной границе. Другого просто не существует.


Верно, но до этого мы будем изматывать противника, типа монголов, которые так действовали например с тяжелой конницей Европы. Ударами издалека изматываем, деморализуем, далее наносим основной удар.

Цитата:
5. Особенное недоумение вызвала часть, связанная с законодательным обеспечением деятельности армии.
Интересно, хоть один из представленных экспертов в армии служил?


Я служил.

Цитата:
Законы, регламентирующие жизнь армии называются уставами. Уставы - это не ведомственные инструкции, а именно государственные законы. Ну, к примеру Устав гарнизонной и караульной службы регламентирует применение оружия часовым, предоставляя ему особые права и особо охраняя их. И это право распространяется не только на военнослужащих, а на всех людей в мире. О как! Так вот. В уставе написано, что любой командир - самостоятелен в принятии решений(естественно, в рамках поставленной задачи). Что означает дикая сентенция, типа не сразу давать самостоятельность командирам подразделений? Если офицер с маленьких лейтенантских ногтей не принимает ответственных самостоятельных решений, то и став генералом, он их принимать не будет. Или будет принимать безответственные, что мы имели несчастье наблюдать. Как человек, несущий полную ответственность за своих подчинённых, в том числе и за их жизнь и здоровье, может быть ограничен в праве на принятие решений? Это полный бред. Кстати, внеуставное ограничение таких прав - преступление, за которое виновные должны нести уголовную ответственность. Это диверсия в чистом виде. Ох уж эти пиджаки... Между прочим, есть такое выражение, что уставы написаны кровью. Это правда. Не в смысле материала для письма, а в смысле оснований для него. Под каждой статьёй имеются понесённые потери от того, что её не было.


Я не понял суть претензии.

Цитата:
6. Доставили удовольствие рассуждения о передаче кормёжки в руки частных компаний. Алё, гараж! В России этот эксперимент полностью провалился. Или вам интересен только индо-пакистанский опыт перестрелок?
Сейчас объясню в двух словах, не прибегая к анализу российского случая(там всё убила коррупция, автоматически появляющаяся в подобных ситуациях). Итак, мы говорим о наступательной тактике. Представим на минутку гумартак, держащий оборону на одном из участков "линии Оганяна". Ну, смена ясно - на позициях со своим запасом, остальные живут в местах постоянной дислокации, куда ежедневно 3 раза ООО "Майрики толма" привозит бойцам вкусно поесть. Но однажды гумартак переходит в наступление. И тут же возникает куча вопросов. Сотрудники ООО согласны догонять окормляемых, попадая под пули и снаряды? Кто им будет учитывать участие в боевых действиях - ООО или МО? Как узнают сотрудники ООО куда доставлять пищу завтра? С ними будут делиться оперативными планами МО?


Нет, Тоноян четко сказал, что это только исключительно в мирное время и в гарнизонных условиях.

Цитата:
7. Там ещё был какой-то момент, связанный со сторонним влиянием внешних игроков. Тут не хочется писать. Но готовность играть роль пешки в чужих руках, признаться и удивляет, и возмущает, и вызывает сожаление. Лечиться от комплексов надо. Любые внешние игроки всегда смотрят на результат и потом только думают как с этим жить. Не иначе. Если по результату видна готовность быть рабом или шестёркой, значит такая возможность будет предоставлена. Если по результатам видна способность принимать собственные решения и нести за них ответственность, значит и обращаться с таким игроком будут, как с самостоятельным и ответственным. Это же просто, не правда ли?


Мы должны играть на интересах внешних игроков и, насколько мы будем сильными, настолько и удастся играть удачнее.

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Армия обороны: Гарант безопасности армян
СообщениеДобавлено: 12 мар 2019, 12:34 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
Цитата:
в ходе передачи я же говорю, что мы должны прямо наказать противника, чтоб наш солдат был на передовой уверенным.
Но мы его не должны наказать (պատժել), мы его должны разгромить(ջախջախել, ջարդել, ավերել, կործանել). Замечаешь разницу? Это очень существенно. Ни на одном этапе мы не должны заботиться о его наказании, но постоянно должны работать на окончательный разгром. Каждым вдохом.

Цитата:
я говорил - стороны ведут войну за воздух
Господство в воздухе, безусловно важно. Но есть ещё вариант оставить воздух "полётонепригодным", как это было сделано во время Арцахской войны в первой фазе.

Цитата:
Вообще-то мосты можно разрушить и с показательной целю, и с устрашающей целю, и, конечно, с целю далее перейти в наступление именно на земле.
С показательной целью сейчас чушки проводят учения. На войне показывать поздно. Любой выстрел должен быть направлен на достижение скорейшего (ор арадж) разгрома врага.

Цитата:
Верно, но до этого мы будем изматывать противника, типа монголов, которые так действовали например с тяжелой конницей Европы. Ударами издалека изматываем, деморализуем, далее наносим основной удар.
Заметь, монголы не изматывали, а уничтожали эту конницу. Противника не нужно изматывать, его нужно уничтожать. Используя все достижения теории массового обслуживания.

Цитата:
Я служил.
Я не знал, Мгер джан. Но ты, наверное, имеешь ввиду срочную службу. Я не это имел ввиду.

Цитата:
Я не понял суть претензии.
Ну, когда Храч(кажется, не ошибся с именем) предложил изменить правовую базу взаимоотношений военнослужащих, на самом деле, это очень опасное мероприятие. Реально уставы написаны на крови. Их улучшать - только портить. Если он имеет ввиду предоставление прав командирам взводного и ротного уровня - эти права давным-давно есть. Если вышестоящее звено во время войны препятствует их применению, его желательно расстрелять, пардон за мой французский. Это первая половина претензии. Вторая - ты, кажется, предложил не давать взводным сразу всех прав, а давать постепенно. Это тоже недопустимо. Я объяснил почему.

Цитата:
Нет, Тоноян четко сказал, что это только исключительно в мирное время и в гарнизонных условиях.
А собственно военные повара откуда возьмутся с окончанием мирного времени? Обычно это случается внезапно. Если они не занимаются своей работой ежедневно, они не смогут этого делать и на войне. Знаешь почему? Потому что чего-то попросту не будет. Например, полевых кухонь. Или продовольственных запасов. В армии не может быть спящих служб. Они все должны действовать, только это обеспечивает боеготовность.
А финансировать дублирование своей службы сторонней организацией - я полагаю не является мечтой налогоплательщика. У нас есть на что тратить военный бюджет.

Цитата:
Мы должны играть на интересах внешних игроков и, насколько мы будем сильными, настолько и удастся играть удачнее.
Вот тут плюс тыща. Ну нечего возразить :flowers:

И ещё.
Цитата:
Спасибо, мне важно было Ваше мнение
Ну мы тут именно мнениями и обмениваемся, в этом смысл, но в любом случае. когда это мы перешли на "Вы"? Не надо меня размножать, я сам справлюсь ;)

Таронеци

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Армия обороны: Гарант безопасности армян
СообщениеДобавлено: 12 мар 2019, 13:35 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
Lion писал(а):
Но мы его не должны наказать (պատժել), мы его должны разгромить(ջախջախել, ջարդել, ավերել, կործանել). Замечаешь разницу? Это очень существенно. Ни на одном этапе мы не должны заботиться о его наказании, но постоянно должны работать на окончательный разгром. Каждым вдохом.


В идеале - да. Но, как промежуточная тактическая цель, ведь дальная цель может достигнут не скоро, нужно и наказать.

Цитата:
Господство в воздухе, безусловно важно. Но есть ещё вариант оставить воздух "полётонепригодным", как это было сделано во время Арцахской войны в первой фазе.


Для современности нет такого варианта, брат. Сегодня без воздуха ты ничто. Если мы уступим воздух противнику, рискуем,в тактическом плане, превратится в игиловцев, а противник будет ВКС РФ. Это прямой путь к поражению без воздуха никто не сможет применять оружие, посерьезнее пулеметов на джипах, а ведь современная война это в том числе и бронетанковые войска, артиллерия, общевойсковые бриггады и тд.

Цитата:
С показательной целью сейчас чушки проводят учения. На войне показывать поздно. Любой выстрел должен быть направлен на достижение скорейшего (ор арадж) разгрома врага.


В идеале - да, но я говорю о промежуточных целях, которые обязательно будут, до окончательной победы.

Цитата:
Заметь, монголы не изматывали, а уничтожали эту конницу. Противника не нужно изматывать, его нужно уничтожать. Используя все достижения теории массового обслуживания.


Может мне русский подводит, но под термином "изматывать" я не имел ввиду то, что рыцарь уставал, я имел ввиду то, что, для примера, изматывается 5.000-ая армия противника, который несет потери убитыми, раненными, деморализованными, дезертирами и тд, имея ввиду физическое усталость лишь в последнюю очередь.

Цитата:
Я не знал, Мгер джан. Но ты, наверное, имеешь ввиду срочную службу.


Да, 2004-2006, сначала как командир экипажа Т-72, а далее, как командир отделения в пограничных войсках СНБ РА :)

Цитата:
Ну, когда Храч(кажется, не ошибся с именем) предложил изменить правовую базу взаимоотношений военнослужащих, на самом деле, это очень опасное мероприятие. Реально уставы написаны на крови. Их улучшать - только портить. Если он имеет ввиду предоставление прав командирам взводного и ротного уровня - эти права давным-давно есть. Если вышестоящее звено во время войны препятствует их применению, его желательно расстрелять, пардон за мой французский. Это первая половина претензии. Вторая - ты, кажется, предложил не давать взводным сразу всех прав, а давать постепенно. Это тоже недопустимо. Я объяснил почему.


Там есть и другие нюансы, которые остались за эфиром. Например, Грач говорит, что даже командир взвода в США имеет право запросить поддержку с воздуха, я же возражаю, что для Армении это не реально, для нас ВВС и например наши Су-25 такая дорогая штука, что ее применение можно санкционировать не ниже уровнем начальника ГШ. Ну я думаю, анализируя сигналы, которые получаю от армейских структур, наши все это учтут.

Цитата:
А собственно военные повара откуда возьмутся с окончанием мирного времени? Обычно это случается внезапно. Если они не занимаются своей работой ежедневно, они не смогут этого делать и на войне. Знаешь почему? Потому что чего-то попросту не будет. Например, полевых кухонь. Или продовольственных запасов. В армии не может быть спящих служб. Они все должны действовать, только это обеспечивает боеготовность.
А финансировать дублирование своей службы сторонней организацией - я полагаю не является мечтой налогоплательщика. У нас есть на что тратить военный бюджет.


Очень интересное замечание, кстати, и я тоже над этим подумал. Думаю наши все же надут решение.

Цитата:
Ну мы тут именно мнениями и обмениваемся, в этом смысл, но в любом случае. когда это мы перешли на "Вы"? Не надо меня размножать, я сам справлюсь ;)


Ну... это я на всякий случай, далее учту и к тебе обращусь как следует :)

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Армия обороны: Гарант безопасности армян
СообщениеДобавлено: 15 мар 2019, 13:02 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
Цитата:
В идеале - да. Но, как промежуточная тактическая цель, ведь дальная цель может достигнут не скоро, нужно и наказать.


Нет, Лион джан. Это не в идеале. Это единственный возможный образ действия. Если, вдруг, кто-то не решил зачем именно он воюкет, то воевать ему не следует, его разобьют очень быстро. Никаких "не скоро" нету. Этот ТВД не предусматривает никаких "Не скоро". Без вариантов - блиц. Если, конечно, нет желания превратить всё это в международную свалку с интервентами, бандитами и пр. по побразу Сирии, т.е. устроить региональную войну на территории Армении. На самом деле, для этой цели есть другие, прекрасные территории, как специально созданные для этого. А тут надо делать всё быстро. И немедленно фиксировать результат.


Цитата:
Для современности нет такого варианта, брат. Сегодня без воздуха ты ничто. Если мы уступим воздух противнику, рискуем,в тактическом плане, превратится в игиловцев, а противник будет ВКС РФ. Это прямой путь к поражению без воздуха никто не сможет применять оружие, посерьезнее пулеметов на джипах, а ведь современная война это в том числе и бронетанковые войска, артиллерия, общевойсковые бриггады и тд.
В "современности"
это называется бесполётными зонами. Этим даже ведущие игроки не брезгуют. Мы когда-то тут с Дзоккой обсуждали этот момент. Возможно, если иметь ввиду реализацию Арбитража, этот момент можно пересмотреть, но на апшероне авиация не столь необходима, сколь является обременением. Насыщение территории апшеронцев средствами ПВО значительное. Возможно, если за штурвалы самолётов сядут те, кто настаивает на развитии военной авиации в настоящее время, я буду не против. В ином случае мне жаль лётчиков(самолёты хрен с ними, людей жалко).

Цитата:
В идеале - да, но я говорю о промежуточных целях, которые обязательно будут, до окончательной победы.
Ещё раз. Нерт никаких промежуточных целей. Это не квест и не игра в Зарницу. На войне единственная и неповторимая цель - победа. Всё делается только ради неё. Если ставятся ещё какие-то цели, значит, за дело взялись любители пэйнтбола.

Цитата:
Может мне русский подводит, но под термином "изматывать" я не имел ввиду то, что рыцарь уставал, я имел ввиду то, что, для примера, изматывается 5.000-ая армия противника, который несет потери убитыми, раненными, деморализованными, дезертирами и тд, имея ввиду физическое усталость лишь в последнюю очередь.

Лион джан, запомни, пожалуйста слово "уничтожать". Это единственное, что нужно. Не изматывать, не пугать, не щекотать во сне пятки, а только уничтожать. Это единственное, что нужно делать с врагом.

Цитата:
Там есть и другие нюансы, которые остались за эфиром. Например, Грач говорит, что даже командир взвода в США имеет право запросить поддержку с воздуха, я же возражаю, что для Армении это не реально, для нас ВВС и например наши Су-25 такая дорогая штука, что ее применение можно санкционировать не ниже уровнем начальника ГШ. Ну я думаю, анализируя сигналы, которые получаю от армейских структур, наши все это учтут.
Вот. Нельзя засматриваться как там у кого-то. Разные случаи, разные обстоятельства. У нас нет столько авиации, чтобы обеспецить каждого командира взвода хотя бы звеном воздушной поддержки. Зато есть другие средства. Мало ли что есть у американцев, у нас есть то, чего нет у них.
Но в любом случае, командир взвода имеет право запрашивать любую поддержку, поскольку ему на месте виднее. А окончательное решение примет командир, обладающий возможностью принять такое решение. Ограничивать командира взвода совершенно ни к чему. Любое подавление свободной воли командира-единоначальника ведёт к утрате инициативы и в итоге к поражению. Даже в перспективе.

Цитата:
Очень интересное замечание, кстати, и я тоже над этим подумал. Думаю наши все же надут решение.
Лион джан, решение это давно известно - не нужно создавать кормушек для "своих людей" и плодить коррупцию. Кормить солдат должны войсковые повара.

Таронеци

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Армия обороны: Гарант безопасности армян
СообщениеДобавлено: 15 мар 2019, 13:03 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
Ну не знаю, мы наверно плохо друг друга понимаем. Конечно же воюем ради окончательного уничтожения противника, но эта окончательная цель может быть еще далеким, а до этого есть промежуточные цели. Вот я и их имел ввиду. Никто не говорить воевать в пол силы, но есть промежуточные и окончательные цели.

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Армия обороны: Гарант безопасности армян
СообщениеДобавлено: 27 мар 2019, 22:49 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
Քննարկում ենք Մեղրու զորամասի հետ կապված միջադեպը...

Обсуждаем эпизод относительно в/ч в Мегри...

Видео

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Армия обороны: Гарант безопасности армян
СообщениеДобавлено: 01 апр 2019, 09:21 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван


ՀՀ զինված ուժերի գլխավոր շտաբի պետ, գեներալ-լեյտենանտ Արտակ Դավթյանը պաշտպանության նախարարությունում հրավիրված դասախոսության ընթացքում տեղեկացրել է, որ բանակը սպառազինության և ռազմական տեխնիկայի նոր միջոցներով համալրելու գործընթացում շոշափելի արդյունքներ են արձանագրվել։ Դավթյանի խոսքերով՝ թե՛ զինված ուժերը նոր զինատեսակներով համալրման, թե՛ մարտական հերթապահության կրման պայմանների կատարելագործման աշխատանքները ՀՀ զինված ուժերի ղեկավարության ամենօրյա ուշադրության կենտրոնում են։ Այս տեղեկությունն, իհարկե, բավական ընդհանրական և աղքատիկ է ու չի բացահայտում, թե կոնկրետ ի՞նչ նոր զինատեսակներով են համալրվել մեր զինված ուժերը և ըստ այդմ՝ ո՞ր ստորաբաժանումների վրա է շեշտը դրվել, ի՞նչն է ուժեղացվել, ինչպիսի՞ խնդիրներ դրանց օգնությամբ պիտի լուծվեն։ Ռազմական փորձագետներն ասում են, որ սա ռազմական գաղտնիքներ պարունակող ոլորտ է, և նմանատիպ տեղեկությունների հրապարակումը սովորաբար լինում է մասնակի ու դոզավորված՝ տեղեկատվական, ռազմաքաղաքական կամ այլ բնույթի օգուտներ ստանալու նպատակով։ Եվ չի բացառվում, որ այսօր էլ մեր զինված ուժերի հրամանատարությունը «անակնկալ է նախապատրաստում» հակառակորդի համար։

Զենքի մատակարարումները՝ տեղեկատվական պատերազմի համատեքստում

Անշուշտ, բանակին, զինված ուժերի համակարգին քիչ թե շատ ծանոթ հետազոտողը գիտի, որ ստորաբաժանումները զենքով, զինվորական հանդերձանքով, սարքավորումներով համալրելը պարբերական ու միևնույն ժամանակ շատ սովորական և նորմալ երևույթ է։ Բայց նախ մենք պիտի հասկանանք, թե այդ զինատեսակների հրապարակման, այդ տեղեկությունը հանրության սեփականությունը դարձնելու նպատակը ո՞րն է։ Որովհետև սա, ի վերջո, ռազմական գաղտնիքներ պարունակող հարց է, ու գոնե ԶՈՒ-ում շատ լավ գիտեն, որ նման տեղեկությունների հետ հարկավոր է շատ զգույշ վարվել։ Այս հարցի առնչությամբ մի կարևոր առանձնահատկություն պիտի հաշվի առնենք՝ Հայաստանն ապրում է հարևան պետության հետ ուղղակի հակամարտության պայմաններում՝ մեր տարածաշրջանում և մասնավորապես Ղարաբաղյան հակամարտության կարգավորման գործընթացում ազդեցիկ դիրքեր ունեցող Ռուսաստանի և հակամարտության մյուս կողմի՝ Ադրբեջանի հետ կազմելով մի եռանկյունի, որում զենքի մատակարարումների և անվտանգության հարցերը առանցքային նշանակություն ունեն։ Պատերազմը այս երկու կողմերի միջև վաղուց հիբրիդային բնույթ է ստացել և նոր զինատեսակների, ռազմական տեխնիկայի կամ զինամթերքի վերաբերյալ տեղեկության հրապարակումը, ուժի ցուցադրությունը երկկողմ տեղեկատվական պատերազմի կարևոր բաղադրիչներից է։ Հաճախ ձեռք բերված նոր զինատեսակների, հատկապես մարտավարական կամ ռազմավարական նշանակություն ունեցող ժամանակակից համալիրների, համակարգերի, կայանքների կամ մեքենաների մասին տվյալները հրապարակվում են ոչ միայն ուժի ցուցադրման, հակառակորդի վրա ճնշում գործադրելու, այլև ներքին տրամադրությունների վրա ազդելու, օրինակ՝ հասարակության բարոյահոգեբանական վիճակը բարելավելու կամ թեկուզ հանրությանը բանակաշինության մասին քիչ թե շատ պատկերացում տալու նպատակով։

Սրա ամենավառ օրինակներից մեկը 2016 թ. ապրիլյան պատերազմից ամիսներ անց «Իսկանդեր» օպերատիվ-մարտավարական հրթիռային համալիրների ցուցադրությունն էր Երևանում կայացած ռազմական շքերթի ժամանակ։ Ադրբեջանն էլ իր հերթին շատ է շահարկում, օրինակ, ռուսական գործոնը մատակարարումների այս գործընթացների ժամանակ՝ հրապարակելով Ռուսաստանից մատակարարված հրթիռներ, համակարգեր, համալիրներ, որոնք հայտնի չի՝ ե՞րբ են ձեռք բերվել, ի՞նչ խմբաքանակով։ Բայց Բաքուն նման տեղեկությունները սովորաբար հրապարակում է կոնկրետ պահին, կոնկրետ նպատակով՝ շատ լավ հասկանալով, որ դա լուրջ դժգոհություն կառաջացնի Երևանում Ռուսաստանի նկատմամբ ու կարող է բացասաբար ազդել հայ-ռուսական հարաբերությունների վրա։

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Армия обороны: Гарант безопасности армян
СообщениеДобавлено: 01 апр 2019, 09:24 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
Մերոնք անակնկալ են պատրաստում հակառակորդի համար

Ռազմաքաղաքական վերլուծաբան Մհեր Հակոբյանն ասում է, որ զենքերի մասին տեղեկության հրապարակումն ունենում է որոշակի ինֆորմացիոն էֆեկտ, և այդ քայլին գնալուց առաջ պետք է ճշգրիտ հաշվարկել՝ այդ տվյալները հրապարակելով՝ ավելի շատ շահո՞ւմ ես, թե՞ կորցնում։ Խնդիրն այն է, որ հրապարակող կողմը, նպատակ ունենալով ուժ ցուցադրել և ինֆորմացիոն որոշակի էֆեկտ ապահովել, որպես կանոն, մասնակի տվյալներ է հրապարակայնացնում իր կողմից ձեռք բերված կամ, ասենք, իր երկրում արտադրված զինատեսակների մասին՝ իր մտադրություններն ու ռազմական ծրագրերը չբացահայտելու համար։ Եվ ոչ ոք չգիտի՝ եթե, օրինակ, Ադրբեջանը 10 միավոր զրահամեքենա կամ տանկ է ցուցադրում՝ դա ձեռք բերված խմբաքանակի ամբողջ ծավա՞լն է, թե՞ միայն մի մասը։ Պատահում է նաև այնպես, որ հակամարտող այս կամ այն կողմն այդպիսի քայլի է գնում՝ հակառակորդին ապակողմնորոշելու, ապատեղեկատվություն տարածելու նպատակով, և հրապարակում է տեղեկություն մի զինատեսակի մասին, որն իրականում ձեռք չի բերել։ Բայց նման կարևոր հարցերը որոշվում են բանակի հրամանատարության, բարձրաստիճան սպայական կազմի, առնվազն վարչության պետերի մակարդակով։

Իսկ մամուլն ու փորձագիտական հանրությունը կարող են միայն ընդհանուր գծերով հասկանալ, թե ձեռք բերված զինատեսակների ու զինտեխնիկայի հիմքում ռազմական ինչպիսի՞ կոնցեպցիա, ինչպիսի՞ քաղաքականություն է ընկած։ Մեր նախորդ վերլուծություններում արդեն գրել ենք, որ ՀՀ զինված ուժերի պաշտպանական քաղաքականության մեջ կոնցեպտուալ, ստրատեգիական բնույթի փոփոխություններ են կատարվում։ Ըստ պաշտպանության նախարար Դավիթ Տոնոյանի՝ մեր բանակը պաշտպանողական ռազմավարությունից անցում է կատարում հարձակողական ռազմավարության, որովհետև պասիվ պաշտպանվող կողմը որպես կանոն դատապարտված է պարտության։

Ռազմաքաղաքական վերլուծաբան Մհեր Հակոբյանի կարծիքով՝ ռուսական Սու-30ՍՄ բազմաֆունկցիոնալ կործանիչները Հայաստանի կողմից ձեռք են բերվում հենց այս ռազմավարական փոփոխությունների շրջանակներում։ Սու-30-ները, փորձագետի համոզմամբ, կոնցեպտուալ առումով փոխում են բանակի ձեռագիրը։ Ինչ վերաբերում է սպառազինության նոր միջոցներով մեր բանակը համալրելու հարցին՝ հայկական կողմն անակնկալ է նախապատրաստում, որը առիթի դեպքում ցույց կտանք մեր հակառակորդին։

«Առաջին լրատվական»-ի հետ զրույցում խոսելով թեմայի շուրջ՝ Մհեր Հակոբյանը նշեց. «Իրականում խոսքը վերաբերում է ՀՀ պաշտպանության նախարարի հայտնի տեսլականի շրջանակում իրականացվող ձեռքբերումներին։ Կարծում եմ, որ ամենից առաջ ՀՀ զինված ուժերը համալրում են ճշգրիտ հարվածային և հեռահար հարվածային զինանոցը՝ լինեն հրթիռահրետանային զորքեր, ռազմաօդային ուժեր և այլն։ Ես չեմ բացառում նաև ռադիոէլեկտրոնային պայքարի (ՌԷՊ) միջոցների, անօդաչու թռչող սարքերի (ԱԹՍ) ձեռքբերումը։ Բայց այս հարցի վերաբերյալ իրոք շատ դժվար է ավելի կոնկրետ բան ասել, որովհետև գործ ունենք ռազմական գաղտնիքի հետ։ Այսինքն՝ այս պահին մերոնք անակնկալ են պատրաստում, որը առիթի դեպքում ցույց կտանք մեր հակառակորդին»։

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Армия обороны: Гарант безопасности армян
СообщениеДобавлено: 01 апр 2019, 09:25 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
Ի՞նչ զինատեսակների կարիք ունի ՀՀ ԶՈՒ-ն

Հայկական զինուժի վերջին հայտնի ձեռքբերումները, ինչպես արդեն նշվեց, Սու-30 մարտական ինքնաթիռներն են և Կալաշնիկովի արտադրության ԱԿ-12 նորագույն մոդելի ինքնաձիգները՝ առայժմ շատ սահմանափակ խմբաքանակով։ Հայտնի է նաև այն, որ 2018 թվականին Ռուսաստանը պիտի նոր ռազմական վարկ տրամադրեր Հայաստանին 100 մլն դոլարի չափով՝ ռուսական ժամանակակից սպառազինություն և զինտեխնիկա գնելու նպատակով։ Բայց ի տարբերություն նախորդ վարկային համաձայնագրի, երբ ռուսական պաշտոնական աղբյուրը Լեռնային Ղարաբաղի շուրջ օրեցօր ավելի սրվող ու լարվող իրադրության պայմաններում՝ Ապրիլյան պատերազմից շուրջ մեկուկես ամիս առաջ հրապարակեց ցուցակն այն զինատեսակների ու զինտեխնիկայի, որոնք պիտի տրամադրվեին Հայաստանին 200 մլն դոլար վարկի դիմաց, այս նոր համաձայնագրի կատարման գործընթացի մասին ստույգ տեղեկություններ առայժմ չկան։ Բայց չի բացառվում, որ մատակարարումն արդեն սկսված է, և խոսքը նաև այս համաձայնագրի շրջանակներում իրականացված մատակարարումների մասին է։

Մեր զրուցակից Մհեր Հակոբյանն ասում է, որ նման գործարքների իրականացմանը վերաբերող տեղեկությունը փակ է, և այս դեպքում ճիշտ էլ չի ՊՆ-ից պահանջել բացահայտել՝ ի՞նչ զինատեսակներ են ձեռք բերվում և ի՞նչ են նախատեսում։

«Պայմանագրերից հայտնի է, որ մենք ժամանակին, օրինակ, «Սմերչ» համազարկային կրակի ռեակտիվ համակարգեր ենք գնել։ Բայց կոնկրետ այս դեպքում չեմ կարծում, որ մենք պետք է առավել ճշգրտություն պահանջենք։ Կարևորն այն է, որ պաշտպանության նախարարությունն իր տեսլականն է հրապարակել, և այդ տեսլականի հիման վրա մեր բանակը, բարեբախտաբար, համալրվելու է ժամանակակից զինատեսակներով։ Եթե նույնիսկ ես իմանայի՝ ինչ զինատեսակների մասին է խոսքը, չէի կարող դա բացահայտել»։

Մեր հարցին, թե ամեն դեպքում հատկապես ի՞նչ զինատեսակների կարիք կա այսօր, Մհեր Հակոբյանը պատասխանեց. «Իմ կարծիքով՝ ամենից առաջ օդուժի մասին է խոսքը։ Չորս միավոր Սու-30 կործանիչները ձեռք են բերվել։ Կարծում եմ՝ հաջորդ տարի ևս չորսը կմատակարարվի։ Մնացածը արդեն կկիսվի գուցե ճշգրիտ հրթիռային համազարկային կայանքների և ՌԷՊ միջոցների միջև։ Կարծում եմ՝ այս սահմաններում կմնանք։ Թեև եթե գլոբալ նայենք՝ մեր բանակը լայն իմաստով ունի նաև այլ խնդիրներ, օրինակ՝ տանկային պարկի վերանորոգում, թարմացում և արդիականացում, հրազենային զենքի վերանորոգում և թարմացում, նոր խմբաքանակների ձեռքբերում և այլն։ Սա արդեն ամենօրյա աշխատանք է, որովհետև նույն հրազենը, ասենք՝ Կալաշնիկովի ինքնաձիգները, ամեն օր զինվորի ձեռքում լինելով, մաշվում են և պարբերաբար նորացվելու կարիք ունեն։ Սա ամենօրյա, ամենժամյա աշխատանք է։ Պարզապես իդեալական տարբերակն այն կլիներ, որ մենք դրանք ոչ թե պարտքով ձեռք բերեինք, այլ գնեինք։ Իսկ ավելի իդեալական տարբերակը կլիներ այն, որ մենք ինքներս արտադրեինք մեր բոլոր զինատեսակները, կամ գոնե դրա մի մասը»:

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Армия обороны: Гарант безопасности армян
СообщениеДобавлено: 03 май 2019, 21:49 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван


«Մի բան հստակ է. երբ Թուրքիան վստահ եղավ իր ռազմական ու քաղաքական հաշվարկներով, որ կկարողանա մեզ հարված հասցնել ու մնալ անպատիժ, նա այդ հարվածը կհասցնի։ Առիթի դեպքում Էրդողանի վարչակազմը չի հապաղի դիմելու սահմանափակ գործողությունների։ Աստված չանի, եթե Թուրքիան ու Ադրբեջանը համատեղ ուժերով վրա տվեցին, քանի որ այդ դեպքում մեզ շատ ծանր օրեր կսպասվեն։ Սակայն դեռ հարց է՝ կպարտվե՞նք արդյոք՝ ինչպես շատերը սպասում են։ Դա իրոք մեծ հարց է, որովհետև բոլորս էլ գիտենք՝ եթե մեզ սեղմեցին երկու կողմից՝ կենաց ու մահու խնդիր է լինելու: Ես միշտ ասում եմ, որ մեր ղեկավարությունը պետք է պատրաստ լինի այն «սև օրվան», երբ Հայաստանը մենակ կլինի, և իրեն երկու կողմից կսեղմեն։ Ցանկացած ազգ պետք է իր անվտանգության երկրորդ, երրորդ, չորրորդ և այլ պահեստային տարբերակներ ունենա։ Այսինքն՝ չի կարելի բոլոր ձվերը դնել մի զամբյուղի մեջ և ասել՝ Ռուսաստան կա և վերջ»։

Այս շաբաթ՝ մայիսի 1-3-ը, Ադրբեջանում տեղի կունենան «Մուստաֆա Քեմալ Աթաթուրք-2019» թուրք-ադրբեջանական մարտավարական զորավարժությունները, որոնք, շատ փորձագետների կարծիքով, զուտ ռազմական միջոցառում լինելուց բացի՝ նաև ունեն ռազմաքաղաքական որոշակի ենթատեքստ և արժանի են ուշադրության Հայաստանի կողմից։ Ընդհանրապես թուրք-ադրբեջանական ռազմական, քաղաքական և տնտեսական սերտաճումը Հայաստանին բավական վտանգավոր սպառնալիք ներկայացնելու լուրջ ներուժ ունի՝ այս երկու երկրներում հակաժողովրդավարական, բռնապետական միտումների ուժգնացմանը զուգահեռ և անձնապես ու քաղաքականապես իրար շատ հոգեհարազատ Էրդողանի ու Ալիևի վարչակարգերի ագրեսիվ, անկանխատեսելի ու անպատասխանատու արտաքին քաղաքական վարքագծի խորապատկերին։


Изображение

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Армия обороны: Гарант безопасности армян
СообщениеДобавлено: 03 май 2019, 21:52 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
Թեմայի շուրջ «Առաջին լրատվական»-ի զրուցակիցն է ռազմաքաղաքական վերլուծաբան Մհեր Հակոբյանը։

– Պարոն Հակոբյան, կայանալիք թուրք-ադրբեջանական զորավարժություններն ի՞նչ սցենար ունեն և ի՞նչ նշանակություն ունեն մեր երկրի անվտանգության տեսանկյունից։

Թուրք-ադրբեջանական ցանկացած ռազմաքաղաքական ու հատկապես ռազմական համագործակցությունը հիմնականում ուղղված է մեր դեմ։ Սա հիմնական թեզիսն է։ Այս զորավարժությունները թե՛ մարտավարական և թե՛ ռազմավարական առումներով վկայում են Հայաստանին ուղղված որոշակի սպառնալիքների մասին։ Մարտավարական մակարդակում մեր դեմ են ուղղված, քանի որ միտված են բարձրացնելու ադրբեջանական զինված ուժերի մարտունակությունը։ Ու նաև ռազմավարական մակարդակում կա խնդիր, քանի որ այս երկու ռազմական մեքենաները սովորում են համատեղ գործել, ու բնականաբար, առաջնային թիրախը կրկին մենք ենք։

Կոնցեպտուալ առումով մտահոգիչ հանգամանքն այն է, որ ադրբեջանական բանակը սկսում է ՆԱՏՕ-ի չափանիշների հետ առնչվել, այսինքն՝ ՆԱՏՕ-ական չափանիշներով գործող բանակի հետ է շփվում։ Իսկ լավն այն է, որ իրենց մոտ այդ փոփոխությունները համակարգային չեն, և արդյունքում՝ կոնցեպտուալ մակարդակով ադրբեջանցիներն ունեն սովետա-ՆԱՏՕ-ասիական ինչ-որ խառնուրդ։

Ես այստեղ վտանգավոր եմ համարում երկու հանգամանք։ Առաջինը հատուկ ստորաբաժանումների մասնակցությունն է, որի գործողությունները մենք տեսանք 2016 թվականի ապրիլին։ Խնդիրն այն է, որ և՛ սրանց պատրաստությունն է ավելի պարզ, և՛ կարելի ավելի արագ արդյունք ստանալ, այսինքն՝ թուրքական ռազմական տեսաբանները կրթում են Ադրբեջանի հատուկ ստորաբաժանումներին։

Երկրորդ խնդիրը մի քիչ թաքնված է, և նույնիսկ ընդունված չէ դրա մասին խոսել, բայց ես այստեղ խնդիր եմ տեսնում՝ կապված Նախիջևանի հետ, որովհետև եթե ապագայում ռազմական գործողություններ սկսվեն՝ ՀՀ զինված ուժերի առաջնային խնդիրը, իմ կարծիքով, կլինի Նախիջևանի հարցը լուծելը, սակայն այս դեպքում մենք խնդիր կունենանք, որովհետև բացառված չէ, որ նույնիսկ եթե Թուրքիան պաշտոնապես չմասնակցի էլ ռազմական գործողություններին՝ վախենալով բացահայտ ընդհարման մեջ մտնել ՀԱՊԿ անդամ երկրի հետ, այնուհանդերձ, բացառված չէ այն, որ իր զինված ուժերի դրոշն ու համազգեստը փոխելով ադրբեջանական դրոշով ու համազգեստով՝ փաստացի մարտնչի մեր դեմ։ Պատերազմի դաշտում մենք չենք կարողանա հասկանալ՝ այդ պահին մեր դեմ թուրքակա՞ն գումարտակ է կռվում, թե՞ ադրբեջանական։ Ըստ իս՝ այս զորավարժությունների թաքնված իմաստն այն է, որ այս երկու երկրների զինվորականները շփվեն իրար հետ հոգեբանական, մարտավարական մակարդակներում ու փորձեն համագործակցել՝ հատկապես կապված Նախիջևանի հետ։ Սա է հիմնական խնդիրը, բայց մանրամասները դժվար է ասել այս պահին, քանի որ ինֆորմացիան փակ է, ինչ էլ որ գալիս է, գալիս է դոզավորված և իրենց ուզած ինֆորմացիան, որի շուրջ շատ խոսելը ևս հնարավոր չէ։

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Армия обороны: Гарант безопасности армян
СообщениеДобавлено: 03 май 2019, 21:55 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
– Հենց Նախիջևանի հարցն է այս համատեքստում շատ կարևոր։ Կարո՞ղ ենք ասել, որ Թուրքիան ամրապնդում է իր ռազմական և քաղաքական ներկայությունը այս շրջանում։

– Միանշանակ, Նախիջևանի խնդիրը կա։ Այն շատ ընդգծված ռազմավարական նշանակություն ունի Թուրքիայի համար, ընդ որում՝ ոչ այնքան Ադրբեջանի, որքան նեոօսմանական քաղաքականությունը կյանքի կոչելու տեսանկյունից, որն Էրդողանն այսօր համառորեն առաջ է մղում։ Այս առումով խնդիրը նաև մեկ այլ թաքնված կողմ ունի, որովհետև, ճիշտ է, Ալիևը և Ադրբեջանը համարում են Թուրքիային իրենց դաշնակիցը Հայաստանի դեմ, բայց միաժամանակ խանդով են վերաբերվում Նախիջևանում Թուրքիայի դիրքերի՝ չափից դուրս ուժեղացմանը։ Նախիջևանը, ինչպես գիտեք, անկլավ է, չունի ցամաքային կապ Ադրբեջանի հետ, և չի բացառվում, որ կրիտիկական իրավիճակներում կարող է կորցնել նաև օդային և այլ տեսակի կապերը «մայր Ադրբեջանի» հետ, իսկ եթե ճգնաժամը շատ խորանա այնտեղ՝ Թուրքիան կարող է իրենով անել Նախիջևանը։ Այս առումով Ալիևը և՛ կողմ է Թուրքիայի դիրքերի ուժեղացմանը, և՛ զգուշանում է դրանից։ Ալիևը դոզավորված է թուրքերին Նախիջևանում ուժեղացնում՝ այն դեպքում, երբ Էրդողանը ձգտում է հնարավորինս շատ ուժեղանալ։ Ահա այսպիսի բարդ խաղ կա մեր հակառակորդների ճամբարում, ինչը մենք առիթի դեպքում և՛ պիտի հաշվի առնենք, և՛ փորձենք օգտագործել։

– Իսկ Ռուսաստանի թվացյալ անտարբերությունը Թուրքիայի այս ակտիվության և հատկապես Նախիջևանում նրա դիրքերի ամրապնդման հանդեպ ինչո՞վ է բացատրվում։

– Հաշվի առնելով նախորդ շաբաթ տարածված այն տեղեկությունը, որ Ռուսաստանը առաջիկայում վերազինելու է «Էրեբունիում» տեղակայված իր ավիաբազան 18 միավոր Սու-30ՍՄ ժամանակակից բազմաֆունկցիոնալ կործանիչներով, ես չէի ասի, թե Ռուսաստանը անտարբեր է։ Հնարավոր է, որ Ռուսաստանի այս քայլը այդ թվում նաև այդ մարտահրավերի դեմ է ուղղված։ Այսինքն՝ ռուսական ռազմաքաղաքական վերլուծաբանները ակնհայտորեն հասկանում են, որ հնարավոր է՝ իրենք այս պահին մարտավարական գործընկերներ են Թուրքիայի հետ, բայց աշխարհաքաղաքական մակարդակում իրենք ունեն խոր հակասություններ, և բացառված չէ, որ ապագայում ևս Ռուսաստանը և Թուրքիան մտնեն հակասությունների մեջ։ Այս առումով ես կարծում եմ, որ այդ թվում և Նախիջևանի հարցի հեռահար սրացումները հաշվի առնելով են «Էրեբունի» օդանավակայանում տեղակայված ռուսական ավիապարկը ուժեղացնում։ Ուղղակի Նախիջևանի խնդիրն այս պահին որոշակիորեն սառեցված է, և քաղաքական խաղացողներն այսօր տարածաշրջանում ավելի այժմեական խնդիրներով են զբաղված՝ չբացառելով հետագա զարգացումներն այս ուղղությամբ և չմոռանալով անել որոշակի կանխարգելիչ քայլեր։ Հիմա և՛ Թուրքիայի ուժեղացումը Նախիջևանում կարող է այդ կանխարգելիչ քայլերից լինել, և՛ ռուսական բազայի ուժեղացումը, և՛ Ադրբեջանի ուժեղացումը։ Այսինքն՝ այն ժամանակ, երբ հիմնական խաղացողները զբաղված են հիմնական խաղատախտակի վրա ընթացող խաղով, երկրորդական խաղատախտակի վրա, կարծես, մեկ ուրիշ խաղ է ընթանում՝ չբացառելով, որ մի օր այս հիմնականը կվերջացնեն, կանցնեն երկրորդականին, որն այդ պահին արդեն հիմնական դարձած կլինի։

– Ադրբեջանի ՊՆ-ի հաղորդագրության մեջ նշվում է, որ զորավարժությունների նպատակներից մեկը Ադրբեջանի և Թուրքիայի ռազմական ստորաբաժանումների փոխգործակցության համակարգումն է։ Այս դասընթացները նրանք անցկացնում են՝ նկատի ունենալով, որ, տեսականորեն, այդ գործողությունները կարող են իրականացնել որևէ հակառակորդի դե՞մ։

– Որպես կանոն, զորավարժություններում հակառակորդը չի կոնկրետացվում։ Թեև վերջին տարիներին և՛ Ադրբեջանն է նշում, որ իր հակառակորդը Հայաստանն է, և՛ հայկական կողմերն են հստակորեն նշում, որ իրենց հակառակորդը Ադրբեջանն է։ Բայց դա երկրորդական մի խնդիր է։ Բոլորս էլ հասկանում ենք, թե այս երկու երկրների հիմնական հակառակորդներն ովքեր են։ Բոլորս էլ հասկանում ենք, որ եթե, օրինակ, ադրբեջանական բանակը զորավարժություններում խաղարկում է լեռնային պայմաններում հաջող հարձակողական գործողություն, այդ լեռները չեն լինելու Դաղստանի լեռները, այլ լինելու են, ենթադրենք, Մռավի լեռները։ Այսինքն՝ երկրորդական է՝ զորավարժությունների սցենարում հակառակորդիդ անունը ինչ կդնես։ Բացարձակ նշանակություն չունի։ Դա նույնիսկ քաղաքական նշանակություն չունի, որովհետև այս պահին մեր երկու երկրների միջև հարաբերություններն այնքան լարված են, որ եթե, ենթադրենք, Ադրբեջանի Հանրապետությունը զորավարժություն անի՝ որոշելով, որ ըստ զորավարժության պլանի՝ իրենք ջախջախում են «Հայաստանի Հանրապետության զինված ուժեր» անունը կրող միավորը, ոչ ոք չի կարող նրանց մեղադրել։ Կասեն՝ «մեր տարածքներն օկուպացված են, մենք էլ պատրաստվում ենք դրանք հետ բերել»։

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Армия обороны: Гарант безопасности армян
СообщениеДобавлено: 03 май 2019, 21:58 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
– Այսինքն՝ քաղաքական վերահսկողությունից, կոպիտ ասած, դուրս է, ու չենք կարող դիվանագիտական խողովակներով մեր դժգոհությունը հայտնել։

– Իհարկե, դուրս է։ Գիտե՞ք, ռազմական ոլորտն այնպիսի ոլորտ է, որտեղ ընդհանրապես քաղաքական վերահսկողության մեխանիզմները շատ սահմանափակ են։ Օրինակ, մոտ մեկուկես ամիս առաջ ադրբեջանական կողմը լայնածավալ զորավարժություններ անցկացրեց։ Ըստ առկա միջազգային համաձայնության՝ եթե զորավարժություններում «X» քանակից ավելի է լինում տեխնիկան և մարդկային ներուժը, ապա պետք է մյուս կողմին տեղեկացնել։ Բայց ադրբեջանական կողմը չտեղեկացրեց մեզ։ Ե՞վ։ Մենք էլ աղմկեցինք մամուլով, բանակը, բնականաբար, եկավ մարտական պատրաստության, հետախուզությունը սկսեց գործել։ Բայց ի՞նչ բացասական բան եղավ դրանից Ադրբեջանի համար. ոչինչ էլ չեղավ։ Հասկանո՞ւմ եք, երկու կողմերի հարաբերություններն այնքան կոպիտ են… Սրանք երկու բարեկամական երկրների հարաբերություններ չեն, երկու խաղաղ երկրների հարաբերություններ չեն, որ նման բանը մենք համարենք «նոնսենս» և աղմուկ բարձրացնենք։ Իրականում դա էական չէ։ Պարզապես մենք պետք է մեր վառոդը չոր պահենք, միշտ հաշվի առնենք, որ ցանկացած սրացման դեպքում, եթե ռազմաքաղաքական իրավիճակը թույլ տվեց, Թուրքիան մեզ թիկունքից հարվածելու է արևմտյան ճակատից։ Մենք պետք է երբեք սա չմոռանանք։ Եվ այն վայ-վերլուծաբանները, որոնք հակառուսական էքստազի մեջ ռուսական ռազմաբազայի դեմ են խոսում… Թող ոչ ոք ինձնից ավելի հայրենասեր և Հայաստանի անկախությունը սիրող չլինի։ Բայց ես լավ հասկանում եմ, որ այս պահին հենց ռուսական գործոնն է մեծապես զսպում Թուրքիային արևմտյան ճակատում և թույլ է տալիս մեր գլխավոր շտաբին իր ուժերի հիմնական մասը արևելյան ճակատում պահել։

– Իսկ հայ-ռուսական, այսպես կոչված, միացյալ զորախումբը այս հարցում ի՞նչ դերակատարում կարող է ունենալ տեսականորեն և գործնականում։ Վերջերս, կարծեմ, այս զորամիավորումը զորավարժություններ իրականացրեց։

– Շատ հետաքրքիր հարց տվեցիք, և ես հնարավոր է՝ մի քիչ անսովոր պատասխան տամ այդ հարցին։ Հայ-ռուսական համատեղ զորախումբը, հաշվի առնելով իր քանակական և տեխնիկական հագեցվածությունը, առայժմ, մեծ հաշվով, նախատեսված է միայն սահմանապահ ծառայության և ոչ մեծ մակարդակի ընդհարումների համար։ Եթե մենք ապրիորի վերցնենք այն սցենարը, որ Թուրքիայի Հանրապետությունն իր ռազմական մեքենայի հիմնական մասով կորոշի Արաքսի ափով հարված հասցնել մեզ, ապա հայ-ռուսական զորախմբի մի քանի հազար հոգին լուրջ ռազմական նշանակություն չեն կարող ունենալ։ Բայց այստեղ շատ մեծ մի «բայց» կա, ու հենց այդ «բայց»-ի համար են իրենք այս պահին գտնվում Հայաստանի Հանրապետությունում։ Խնդիրն այն է, որ, այնուահանդերձ, իրենք որոշակիորեն կզսպեն հակառակորդին, և հնարավոր է, որ մարտերի մեջ մտնելով՝ կորուստներ կրեն, այսինքն՝ կզոհվեն ռուսաստանցի զինվորականներ,- իսկ մենք շատ լավ գիտենք, թե պուտինյան վարչակազմն ինչքան ծանր է տանում այդ խնդիրը,- և դա կստիպի Ռուսաստանին՝ ավելի ակտիվ գործել այս սահմանում՝ մոտավորապես այն տեսքով, ինչ 2008 թվականին, երբ Հարավային Օսիայում զոհվեցին ռուս խաղաղապահներ, ու նաև դա էր պատճառը, որ Ռուսաստանը սկսեց, այսպես կոչված, խաղաղության պարտադրման գործողությունը Վրաստանի դեմ։

Այսպիսով, ընդհանրացնելով խոսքս՝ հայ-ռուսական զորախմբի ուժերը սահմանապահ ծառայության, սահմանափակ պատերազմական գործողությունների համար հերիք են, իսկ լայնամասշտաբ գործողությունների համար, երբ 100 կամ 200 հազարանոց ուժեր կբախվեն Արաքսի ափերին, բնական է՝ այդ 3-4 հազար հոգին էական նշանակություն չեն կարող ունենալ։

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Армия обороны: Гарант безопасности армян
СообщениеДобавлено: 03 май 2019, 22:02 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
– Այս թեման շոշափելիս՝ շատ դժվար է խուսափել պատմաքաղաքական հարցերին անդրադառնալուց։ Իհարկե, հայտնի փաստ է այն, որ թե՛ սովետական քարոզչամեքենան և թե՛ ներկայիս ռուս կայսերապաշտներն ու Կրեմլին հարող որոշ հայկական շրջանակներ շատ են շահարկել ու շահարկում թուրքական հնարավոր ներխուժման վտանգի հարցը, թեև մյուս կողմից էլ ակնհայտ է, որ թուրքական սպառնալիքը չի կարելի ամբողջությամբ անտեսել։ Կա վարկած այն մասին, որ 92-93 թթ. Թուրքիան ծրագրել է միջամտել հայ-ադրբեջանական հակամարտությանը և ներխուժել Հայաստան Նախիջևանի կողմից։ Դա որքանո՞վ է համապատասխանում իրականությանը։

– Քանի որ նույնիսկ 25 տարի անց այդ փակ փաստաթղթերը իմ ձեռքի տակ չկան, ինչ էլ այս պահին մտածենք, պիտի հիմնվենք 92-93 թթ. մամուլի հրապարակումների վրա։ Ամեն դեպքում որոշ տվյալներ կան։ Օրինակ՝ մենք տվյալներ ունեինք, որ արցախյան ազատամարտի թեժ օրերին թուրքական 3-րդ դաշտային բանակը Արաքսի սահմանին բերվեց մարտական վիճակի։ Թուրքական գլխավոր շտաբը ունե՞ր իրականում մեզ հարված հասցնելու նպատակ, թե՞ դա ուղղակի ինչ-որ ժեստ էր. այդ հարցը մեզ համար բաց է մնում։ Մենք նաև չգիտենք՝ դիվանագիտական խողովակներով ի՞նչ է այդ ժամանակ խոսվել Հայաստանի, Թուրքիայի և Ռուսաստանի նախագահների միջև, խոսվե՞լ է, թե՞ չի խոսվել։ Սրանք բաց հարցեր են, և մենք դրանց պատասխանները կունենանք այն ժամանակ, երբ տարիներն անցնեն կողմերի արխիվները բացվեն։ Բայց հաշվի առնելով քաղաքական և աշխարհաքաղաքական զարգացումները՝ մի բան հստակ է՝ երբ Թուրքիայի Հանրապետությունը վստահ եղավ իր ռազմական ու քաղաքական հաշվարկներով, որ կկարողանա մեզ հարված հասցնել ու մնալ անպատիժ, նա այդ հարվածը կհասցնի, նույնիսկ եթե նպատակ չունենա վերջնականապես ոչնչացնել Հայաստանի Հանրապետությունը, այլ ցանկանա մեզ թեկուզ միայն ծանր կորուստներ պատճառել, ենթադրենք՝ ավերել Երևանը, ոտնատակ տալ Արմավիրը, Գյումրին և այլն։ Առիթի դեպքում Էրդողանի այս պահի վարչակազմը չի հապաղի դիմելու նման սահմանափակ գործողությունների։ Հեռու չգնանք. նայեք՝ ինչ է կատարվում Սիրիայում։ Էրդողանի վարչակազմը ինքնիշխան մի պետության ամբողջ հյուսիսային հատվածի մի զգալի շերտ հայտարարել է իր հետաքրքրությունների գոտի և, օգտվելով այն հանգամանքից, որ Սիրիայի կառավարությունը չունի բավարար ռազմական ռեսուրսներ այդ տարածքներում իր ինքնիշխան անվտանգությունը ապահովելու համար, Թուրքիայի Հանրապետությունը փաստացի գործողություններ է իրականացնում և ռազմական ներկայություն ունի Սիրիայի հյուսիսում։

Հիմա, երբ ռուսատյացները այդպես խոսում են ռուսական ռազմաբազայի դեմ, չգիտես ինչու՝ մենք ընդունում ենք այն կանխավարկածը, որ Արաքսի ափերին Թուրքիան միշտ խաղաղ կլինի։ Բայց արդյո՞ք խաղաղ կլինի, եթե ռուսական ռազմաբազան սահմանին կանգնած չլինի, արդյո՞ք կրակոցներ չի կազմակերպի մի ափից մյուս ափ ու չի ասի, թե «Ես հակաահաբեկչական գործողություն պետք է իրականացնեմ Արմավիրի մարզում»։

Ժամանակակից պետություններում, հատկապես ասիական պետությունների համար միջազգային զսպման մեխանիզմները շատ թույլ են գործում։ Պետք է փաստացի ուժեղ լինես նման վտանգները չեզոքացնելու համար։ 2000 թվականին Թուրքիան, բնականաբար, չէր համարձակվի խախտել Բաշար Ասադի Սիրիայի սահմանները, բայց 2018-19 թթ., երբ նույն Բաշար Ասադը դժվարությամբ է պահում իր իշխանությունը Սիրիայի հիմնական մասում, հյուսիսային սահմաններում Թուրքիան իրեն զգում է՝ ինչպես ձուկը ջրում։ Եվ այս տեսանկյունից, Աստված մի արասցե, եթե մենք թուլանանք՝ կարող է նույն իրավիճակը լինել։

Դրա համար ես նորից եմ ասում՝ Սու-30 կործանիչները ճկունություն են տալիս մեր բանակին այն, պատկերավոր ասած, «սև օրվա» համար, երբ մենք ստիպված կլինենք երկու ճակատով պատերազմել, որովհետև մինչև մեր ռազմաքաղաքական հրամանատարությունը բանակային ուժերը արևելքից բերի արևմուտք, կարող է ուշ լինել։ Իսկ Սու-30 տիպի ինքնաթիռի համար մի քանի րոպեի հարց է Հայաստանը արևելքից արևմուտք կտրելը և թե՛ այս, թե՛ այն կողմում ռազմական գործողություններին մասնակցելը։ Նորից եմ ասում՝ Աստված չանի, եթե Թուրքիան ու Ադրբեջանը համատեղ ուժերով վրա տվեցին, քանի որ այդ դեպքում մեզ շատ ծանր օրեր կսպասվեն։ Սակայն այս առումով դեռ նույնիսկ հարց է՝ արդյո՞ք մենք կպարտվենք՝ ինչպես շատերը սպասում են։ Դա իրոք մեծ հարց է, որովհետև բոլորս էլ գիտենք՝ եթե մեզ սեղմեցին երկու կողմից՝ կենաց ու մահու խնդիր է լինելու։ Իսկ եթե կենաց ու մահու խնդիր եղավ՝ բոլորս զենք ենք վերցնելու։ Սա ինքնին լուրջ գործոն է:

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Армия обороны: Гарант безопасности армян
СообщениеДобавлено: 03 май 2019, 22:06 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46682
Откуда: Армения, Ереван
Իր հերթին, Թուրքիայի բանակի հզորությունը ևս ամենևին էլ պետք չէ գերագնահատել։ Իրենք էլ խնդիրներ ունեն։ Մենք միշտ սովոր ենք ասել՝ մեկ միլիոնանոց թուրքական բանակ։ Նախ, մեկ միլիոնանոց չի, 700-800 հազարանոց է, հետո՝ այդ բանակի զգալի մասը երկրի արևմտյան մասում է (այնտեղ Հունաստանի հետ խնդիրներ կան), Սիրիայում է, Իրաքում է, քրդաբնակ շրջաններում է, ու այդ 700-800 հազարի կեսից ավելին այդ պարագայում, այնուհանդերձ, կազմված կլինի աշխարհազորայիններից՝ քաղաքացիական կյանքից կտրված ու զենք վերցրած մարդկանցից։ Այսինքն՝ մեր դեմ Թուրքիան ուժերի գերլարման դեպքում կարող է մոտ 400-500 հազարանոց բանակ կիրառել։ Այդ պարագայում մենք կարող ենք արցախյան լեռներում շատ սահմանափակ ուժերով անցնել ամուր պաշտպանության՝ ինչպես 92 թվականին էր, և հիմնական ու ռեզերվային ուժերը բերել արևմտյան սահման։ Իհարկե, հնարավոր է, որ թուրքական բանակը որոշ առաջխաղացում ունենա, բայց դա շատ ծանր կարող է նստել իր վրա։ Համենայնդեպս, մի քանի օրվա խնդիր չի լինի։

Թուրքիայի հարձակման պարագայում մենք, անկասկած, ազգովի զենք կվերցնենք, երբ խոսք լինի առնվազն 200-250 հազար հայ ռազմիկի մասին, և այս պարագայում ընդամենը միայն կրկնակի գերակշռություն ունեցող թուրքական կողմի համար, հատկապես նման մեծ թվերի պարագայում, ամենևին էլ հեշտ չի լինի: Իսկ եթե մենք 10-20 օր, մեկ ամիս դիմացանք՝ համաշխարհային ռեզոնանս կլինի, միջազգային մեծ աղմուկ կբարձրանա, հայկական սփյուռքը կարձագանքի, Միացյալ Նահանգները, Ռուսաստանը, Ֆրանսիան, Հունաստանը և մյուս ազդեցիկ խաղացողները կարձագանքեն, կմիջամտեն։ Ռուսներն ասում են՝ «береженого Бог бережет»: Մենք կանցնենք ամուր պաշտպանության ու, թող ներվեն նման խոսքերը, կխմենք թուրքական բանակի արյունը, կխմենք՝ հիմնավորապես։ Սրանում թող ոչ ոք չկասկածի, իսկ այդ պարագայում դեռ հարց է՝ որն ինչպես կլինի:

Այսինքն՝ այնպես չէ, որ Թուրքիան մի թեթև ուժերը, մկանները ցուցադրեց ու մեզ կհաղթի։ Բայց մենք, իհարկե, պիտի զերծ մնանք այդ օրից, մինչև որ ծայրահեղ ուժեղանանք և արդյունքում լինենք Իսրայել, որի վրա Եգիպտոսի նման պետությունը, օրինակ, զգուշանում է հարձակվել։ Եվ եթե հիմա մենք ունենայինք 50-60 կործանիչ, և Թուրքիայի պես պետությունը նույնիսկ Ադրբեջանի հետ միաժամանակ հարձակվի՝ խնդիրներ կունենա։ Չեմ ասում՝ մենք կհաղթենք, կամ Թուրքիան ու Ադրբեջանը, բայց մենք ամեն դեպքում լուրջ խնդիրներ կստեղծենք, որովհետև 50-60 կործանիչներին հաղթելն ու հետո առաջ գալը այս պայմաններում խնդիր է։

Ես միշտ ասում եմ, որ մեր ղեկավարությունը պետք է պատրաստ լինի այն «սև օրվան», երբ Հայաստանը մենակ կլինի, և նրան երկու կողմից կսեղմեն։ Դա ամենաանցանկալի սցենարն է, որ կարող է ընդհանրապես լինել՝ ամենասև օրը, բայց մենք պետք է դրան պատրաստ լինենք, որովհետև ոչինչ չես կարող բացառել։ 1905 թվին ոչ ոք չգիտեր, որ 1918 թվին Նիկոլայ Երկրորդին կգնդակահարեն, ու Ռուսաստանը կփլուզվի քաղաքացիական պատերազմի քաոսում։ Պուտինը մի քանի տարուց կլինի 70 տարեկան։ Մենք ի՞նչ գիտենք՝ եթե Պուտինը, ենթադրենք, 10 տարի անց մահացավ, Ռուսաստանում ի՞նչ կլինի։ Մենք պիտի պատրաստ լինենք մենակ դիմադրելուն։ Սա է միտքս։

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
Показать сообщения за:  Поле сортировки  
Начать новую темуНаписать комментарии Страница 28 из 68   [ Сообщений: 1010 ]
На страницу Пред.  1 ... 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31 ... 68  След.



Кто сейчас на конференции

Сейчас этот форум просматривают: нет зарегистрированных пользователей и гости: 3


Вы не можете начинать темы
Вы не можете отвечать на сообщения
Вы не можете редактировать свои сообщения
Вы не можете удалять свои сообщения
Вы не можете добавлять вложения

Найти:
Перейти:  
cron


Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
610nm Style by Daniel St. Jules of Gamexe.net

Вы можете создать форум бесплатно PHPBB3 на Getbb.Ru, Также возможно сделать готовый форум PHPBB2 на Mybb2.ru
Русская поддержка phpBB