Изменить размер шрифта


Начать новую темуНаписать комментарии Страница 42 из 49   [ Сообщений: 730 ]
На страницу Пред.  1 ... 39, 40, 41, 42, 43, 44, 45 ... 49  След.
Автор Сообщение
 Заголовок сообщения: Re: ՑԵՂԱԿՐՈՆ ՇԱՐԺՈՒՄԸ
СообщениеДобавлено: 30 мар 2021, 09:14 
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 06 ноя 2018, 13:22
Сообщений: 7763
Откуда: Армения, Ереван
Բ) ՏԱՐՈՆԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ
«Մենք տեսանք գաղութի բարոյական զարհուրանքը, հայրենազուրկ մարդու հոգու չարչարանքով դիմեցինք մեր հայերու աստվածների խորհուրդին և գտանք տարոնականությունը»:
ՑԵՂԸ ԵՎ ՀԱՅՐԵՆԻՔԸ՝ ՏԱՐՈՆԱԿԱՆ ԱՇԽԱՐՀԱՅԵՑՈՂՈՒԹՅԱՆ ՀԻՄՔ
Տարոնական աշխարհայեցողության էաբանական խորքը Ցեղն է՝ տեսակը, որը կենսաբանական (բնական) ըմբռնում է և ո՛չ պատմական ինչպես ազգությունը, կամ ընկերային՝ ինչպես ժողովուրդը: Ցեղի՝ (տեսակի) հավերժացումը Տարոնականության սահմանած ընդհանուր գերնպատակն է, իսկ Ցեղի կենսաբանական որակները՝ Արյունը և Ոգին, որոնք ժառանգականության օրենքով շարունակելի են, կազմում են Տարոնական կենսահայեցողության շաղախը: Ցեղը արյան (նյութի) և ոգու՝ մարմնականի ու հոգեկանի բնական ներդաշնակությունն է, և Տարոնականությունը ցեղի մարմնական ու հոգեկան հատկանիշների (արյան ու ոգու) փոխադարձ ազդեցությունն ընդունում է որպես բնածին ճշմարտություն: «Որոշ որակի արյունը կարող է միայն ծնունդ տալ որոշ որակի ոգու: Ոգու և ոգու միջև այնքա՛ն տարբերություն կա, որքան՝ արյունի և արյունի: Տարբեր են ո՛չ միայն սպիտակների և դեղինների մարմնական հատկանիշները, այլև՝ նրանց հոգեգծությունը», – պարզաբանում է Հայկ Ասատրյանը: Այսպիսով, Տարոնականությունը հաստատում է ցեղի ոգու (որով պայմանավորված են նրա հոգեկան հատկանիշները) և արյան (որը պայմանավորված է ցեղի մարմնական գծերը) փոխադարձ կապը, դրանց անկրկնելիությունը, ինքնատիպությունը:
Որպես «Աստծո կամքի արտահայտություն», ցե՛ղն է, որ ապահովում է բնական կապը մարդու և աստվածայինի՝ անցավորի և հավիտենականության միջև: Այլ խոսքով, անհատն անցավոր է, իսկ տեսակը՝ ենթակա մշտնջենացման, և մարդը հաղորդակցվում է հավիտենականի հետ՝ Աստծո կամոք արարված իր տեսակը (ցեղը) հավերժացնելու ճանապարհով:
Ըստ Տարոնականության, տեսակը ո՛չ թե Աստծուց կանխորոշված է հավերժելու, այլ ենթակա է ինչպես հավիտենացման, այնպես էլ վերացման՝ կախված գոյության կռվում նրա կենսունակությունից և Աստծո հետ կենդանի կապից: Այստեղ տեղին է բերել Նժդեհի արտահայտած անհանգստությունը ճակատագրապաշտական ծուլության վերաբերյալ, որով համակվածները կարծում են, թե Հայ տեսակը երբևէ վերանալ չի կարող. «Ես հարցնում եմ այնպես, ինչպես ո՛չ ոք դեռ չի հարցրել. ո՞ւր ենք գնում: Մեզ համար տեղ կա՞ պատմության մեջ… Գիտե՞ մեկը, որ եթե դադարենք գոյություն ունենալե՝ տիեզերաշենքի մեջ մի հատիկ հյուլե իսկ պիտի չշարժվի»:

_________________
Мир всем


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: ՑԵՂԱԿՐՈՆ ՇԱՐԺՈՒՄԸ
СообщениеДобавлено: 30 мар 2021, 09:15 
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 06 ноя 2018, 13:22
Сообщений: 7763
Откуда: Армения, Ереван
Այսպիսով, Տարոնականության մեջ առկա է Աստվածահաղորդության խորհուդը: Աստվածահաղորդություն – դա ըզգացումն է մեր մեջ գործող բացարձակ Ուժի՝ պատմակերտ Ոգու, առանց որի ճանաչման կարելի չէ հասկանալ պատմությունը, քանզի պատմությունը սոսկ դեպքերի արձանագրություն չէ, այլ՝ Ոգու հայտնություն:
«Ազգային ոգի – ահա՛ գերագույն հերոսը, միա՛կը, մեր պատմության անիվը դարձնող, մեր հավաքական ճակատագիրը վարող հերոսը:
Էապես միայն դա՛ է գործում պատմության մեջ և պատմության համար: Անհատ հերոսները ո՛չ այլ ինչ են, եթե ոչ միայն անձնավորողներն այդ ոգու: Մեռնում են հերոսները – Մանվելները, Մուշեղները, Վարդանները՝ մնում է, սակայն, նրանց ոգին, որն իր մարմնավորումը գտնելով այլ հայերի մեջ՝ շարունակում է ապրել ու ներգործել»:
Իսկ Ոգին հնարավոր չէ հասկանալ առանց բնազանցության և էաբանության: Նա, ընդհանրապես, զգայարաններով ընկալելի չէ. այնտեղ գործում է տիեզերաստեղծ Ուժի (իմա՝ Աստծո) կամքը, ու շատ բան պատմության մեջ լինում է հենց ա՛յդ կամքով: Եվ պատմության մեջ հաղթում է նա՛, ով հաղորդակից է այդ բացարձակին, Աստվածայինին՝ պատմաստեղծ Ոգուն: Վկա՛ և Հայոց պատմությունը. «Մեր ժողովրդի ամենազորավոր զենքը միշտ էլ եղել է ոգին»:
Տարոնականությունը այդ Ոգու տարերքի, ասել է՝ մեր պատմության անգիտակցականի (իռացիոնալի) իմացության փորձ է, առանց որի անհնար է խոսել ճակատագրի հետ: Այն պատմական ոգու ուսմունք է: «Դա՛րձ դեպի ոգին». ահա՛ Տարոնականության առաջադրած նախապայմանը:
Ցեղի դրսևորման բնական միջավայրը Հայրենիքն է, երկրագնդի վրա այն հողակտորը, «որին միայն հարազատ ու բնիկ են մեր մարմինն ու ոգին…»: Նա Ցեղի համար ո՛չ թե շահագործելի հող է, այլ՝ էության պահանջ, որ «մի բան է ոգուց և ոգու համար». ահա՛ թե ինչո՛ւ Ցեղի առաջին հրամայականն է – հայրենատիրությո՛ւն:
Տարոնականության մեջ առկա է հստակ ըմբռնումը ամբողջական Հայրենիքի, ինչպես նաև տարբերակումը՝ պատմական և բնական Հայաստանի: Հ. Ասատրյանի բնորոշումներով, առաջինը պատմա-ազգագրական հասկացություն է, որով հարափոփոխ, ենթակա սեղմումի կամ ընդլայնումի՝ կախված պատմական ժամանակաշրջանից: Պատմական Հայաստանի սահմանները մերթ հասել են Հրեաստան (Տիգրան Մեծի օրոք), մերթ դուրս են եկել Կիլիկիա, մերթ ամփոփվել Հայկական լեռնաշխարհի հյուսիս-արևելքում (Զաքարյանների ժամանակ) և այլն… Կա, սակայն, բնական Հայաստանը՝ որպես բնաշխարհագրական ըմբռնում, խիստ որոշակի բնական սահմաններով, որով և անփոփոխ: Դա Հայկական Բարձրավանդակ կոչվող, բնորեն ամբողջական աշխարհագրական տարածքն է՝ Հայ ցեղի արարման կամ կազմավորման բնական միջավայրը: Հայոց հավիտենական հայրենիքն է այդ՝ անկախ ազգագրական պայմաններից և ժամանակների քաղաքական սահմանագծումներից:Հայկական Բարձրավանդակից դուրս հայրենիք չկա՛, և նրա ամբողջական սահմաններում (իմա՛, ողջ բարձրավանդակին տիրելով) միայն հայերս կարող ենք իբրև ազգություն և պետություն օրգանապես զարգանալ ու հարատևել:
* * *

_________________
Мир всем


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: ՑԵՂԱԿՐՈՆ ՇԱՐԺՈՒՄԸ
СообщениеДобавлено: 30 мар 2021, 09:15 
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 06 ноя 2018, 13:22
Сообщений: 7763
Откуда: Армения, Ереван
Տարոնականությունը հայապահպանումի՝ օտարության մեջ հային հայ պահելու ինքնանպատակ ճիգ չէր, այլ՝ կորսված Հայրենիքը վերատիրելու և Հայաստանում ապրելու անդրդվելի կամք: «Հայը «միջազգային» ասպարեզի էակ չէ… Նա իր Արշակ թագավորի նման հզոր և ազատահոգի է միայն ի՛ր հողի վրա: Հայրենի՛քն է նրա ինքնապաշտպանության միակ զենքը», – ասում է Հայկ Ասատրյանը: Այլ խոսքով, գաղթահայության ինքնապահպանման, նրա հավիտենորեն հայ մնալու երաշխիքը, ըստ Տարոնականության, ո՛չ թե պայքարն է այլասերման դեմ, այլ՝ պայքարը Հայրենիքի՛ համար:
Եվ, այս առումով, Տարոնականությունն ունի դարձի ուխտ՝ դեպի հայոց հավիտենական Հայրենիքը:
ՏԱՐՈՆԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆԸ՝ ԱԶԳԱՅԻՆ ՄԻՈՒԹՅԱՆ ԿԱՄՔ
Փաստելով, որ օրվա հայությունը զերծ է ազգային ամբողջականության զգացումից, որով և՝ ազգային միության գիտակցումից, նաև, լինելով հատվածապաշտ և եսակենտրոն՝ առաջնորդվում է նախանձի, հաշվի վրա հենված ներկուսակցական բարոյականով, Տարոնականությունը իբրև սկզբունք որդեգրելով ներցեղային բարոյականը՝ ձգտում է արմատախիլ անել ներքին պայքարի ախտը, բովանդակ հայության ուժերը ներքին ճակատից տեղափոխել և կենտրոնացնել արտաքին վտանգի դեմ: «Կա՛ արտաքին ճակատը, որի վրա միայն կարելի է արժանապես հերոսանալ», – նշանաբանում է Տարոնականությունը:
Միաժամանակ, մատնանշելով այն վտանգավոր հանդուրժողականությունը և համակերպվելու տրամադրությունը, որ առկա են մեր մեջ ներքին թշնամիների՝ ստոր, նյութապաշտ, թուլամորթ, հաշվենկատ «հայրենասիրությամբ» հայ կոչվողների ներկայության նկատմամբ, որոնք, ցավոք, հաճախ առաջավոր դիրքեր են գրավում մեր ազգային կյանքում, Տարոնականության գաղափարախոսները կարծում էին, որ անհրաժեշտ է ամենից առաջ ներքին այս արգելքները վերացնել, որպեսզի կարողանանք հաջողությամբ դիմագրավել արտաքին անխուսափելի արգելքները:
Որպես ցեղային միություն դավանող ուսմունք՝ Տարոնականությունը դեմ է «դասակարգային» մտածումին, որ կոչված է մասնատելու ազգային մարմինը: Նա ապադասակարգային ուսմունք է:
– Մի՛ ըսեր «հայ աշխատավորություն», «հայ քաղքենիություն» (բուրժուազիա, – Մ.Լ.), «հայ ավատատեր», «հայ կղեր», ազգը մի՛ պատկերէր ներքուստ պառակտված, այլ ըսե՝ «հավիտենական հայկականություն», «հայություն», – ուսուցանում է Տարոնականությունը:
Նա ընդամենը ազգային միության քարոզ չէ. վստահ, որ «միությունը կստեղծվի ոչ՛ թե կողմերի, հատվածների սակարկություններով, այլ՝ ընդհանուր նպատակի մը, արժեքի մը ենթարկվելու բացարձակ կամքով», Տարոնականությունը սահմանում է այդ ընդհանուր նպատակը (իմա՝ Ցեղի հավերժացումը) և ցույց տալիս ընդհանրական հավիտենական արժեքները (իմա՛ Ցեղը և Հայրենիքը): Միա՛յն այս գերնպատակի ու ընդհանրական այս արժեքների շուրջ և դրանց ծառայելու կամքով է հնարավոր մեր ազգային միությունը:
* * *

_________________
Мир всем


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: ՑԵՂԱԿՐՈՆ ՇԱՐԺՈՒՄԸ
СообщениеДобавлено: 30 мар 2021, 09:16 
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 06 ноя 2018, 13:22
Сообщений: 7763
Откуда: Армения, Ереван
Երկու կարևոր, փոխկապակցված հասկացությունների՝ ազգային զգացումի և ազգային գիտակցության վերաբերյալ Տարոնականությունն ունի հետևյալ բացատրումները:
Ազգային զգացումը արդյունք է ազգային հավաքական էության, և առանձին անհատի մեջ հանդես է գալիս իբրև այդ հավաքական էությունից փոխանցված մասնիկ: Այս դեպքում, անհատը բնազդաբար զգում է, որ ինքը կապված է մի հավաքականության և զգացումի (բնազդի) թելադրանքով ապրում է այդ հավաքականության կյանքով (կենցաղով, բարոյականով և այլն): Ազգի հավաքական գիտակցությունը ձևավորվում է նրա առանձին անհատների անջատ-անջատ գիտակցությունների միավորումով և ամբողջացումով: Անհատի ազգային գիտակցությունը հենվում է նրա ազգային զգացումի վրա. դա է ամենասերտ կապը ազգի առանձին անհատների գիտակցությունների միջև: Այս դեպքում, անհատը սկզբում գիտակցում է այն կապերը, որ կապում են իրեն ազգային հավաքականությանը, այն առանձնահատկությունները, որոնցով ինքը տարբերվում է մյուս ազգերից, գիտակցում է սեփական արժքը ազգերի համալիրում, ապա, գիտակցաբար կամենում է պահպանել ու զարգացնել դրանք՝ այդպիսով հավերժացնելով իր ազգային անկրկնելիությունը, ամրապնդելով ազգի հավաքական միությունը:
ՏԱՐՈՆԱԿԱՆՈՒԹՅԱՆ ՊԱՏՄԱԿԱՆ ԵԼԱԿԵՏԸ
Երկու ոգիների պայքար՝ պայքար հավիտենարժեքի և անցավորի, համահայկականության հատվածականության, հայկական կողմնորոշման և օտարահակության միջև. այս պայքարում առաջինի ընկրկումն է, ըստ Տարոնականության տեսաբանների, հայության անկման ներքին հոգեբանական պատճառը: Այդ ոգիներից առաջինը նրանք անվանեցին «տարոնական» – «տարոնական ո՛չ թե «տարոնցու» տեղական հասկացությամբ, այլ՝ կապակցությամբ «հավիտենական հայի», որի ոգին հայտնություն ստացավ Տարոնեն»:
Ովքե՞ր են, ըստ Տարոնականության գաղափարախոսների, Տարոնի՝ պատմականորեն առանձնահատուկ գծերը:
– Տարոնն է եղել հեթանոսական Հայաստանի գլխավոր հոգևոր կենտրոնը, որ մնաց այդպիսին Հայաստանի քրիստոնեացումից հետո նաև:
– Տարոնում է ստեղծվել «Սասնա Ծռեր» դյուցազնավեպը:
– Տարոնի ծնունդ են հայ հոգևոր արժեքների երկու հսկաները՝ Մաշտոցն ու Խորենացին:
– Տարոնում հաստատվեցին հայոց ռազմուժի ասպետները՝ Մամիկոնյանները:
– Տարոնն է արևմտահայ նորագույն ազատամարտի խռովարանը, ուր հիմնականում «թրծվեցան կամ դիմագծվեցան» ամենաինքնատիպ մարտիկները այդ պայքարի:
Պատմական այս ճշմարտությունները, ըստ Տարոնականության առաջնորդների, սոսկ պատահական զուգադիպություններ չեն, այլ՝ տարոնական ոգու խռովքի արտահայտություններ, այդ ոգու հայտնության դրվագներ, և տարոնական այդ ոգին է մեր ցեղի հավիտենական զենքը, նրա նկարագրի ա՛յն գիծը, «որ հաղթական հանդիսացավ անցյալ դարերի փոթորիկների դեմ ու պարբերաբար կարելի դարձրեց մեր ազգային վերածնունդներն ու հեղափոխությունները»: Եվ պատահական չէր համարվում նաև այն, որ դժնդակ այդ տարիներին, սփյուռքի հայրենակցական բազմաթիվ միությունների մեջ, – որոնք հիմնականում որդեգրել էին բարեգործական, բարեսիրական սահմանափակ նպատակներ, – հե՛նց Տարոն-Տուրւբերանի Հայրենակցական միությունը պարզեց հայրենատիրության դրոշը և որդեգրեց Մամիկոնեից ուխտը:

_________________
Мир всем


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: ՑԵՂԱԿՐՈՆ ՇԱՐԺՈՒՄԸ
СообщениеДобавлено: 30 мар 2021, 09:16 
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 06 ноя 2018, 13:22
Сообщений: 7763
Откуда: Армения, Ереван
Իսկ որո՞նք են, ըստ շարժման գաղափարախոսների, տարոնական ոգու հայտնության գլխավոր գծերը կամ տարոնական հայի՝ պատմականորեն բախտորոշ գործերը:
ա) Հայրենաստեղծում – Քաղաքական Հայաստանի (պետության, – Մ.Լ.) առաջին կորիզը ձևավորվել է Տարոնում և տարածվել նախ՝ Այրարատի, ապա՝ ողջ Հայկական Բարձրավանդակի վրա, այդպիսով քաղաքականապես ամբողջացնելով հայոց հայրենիքը (իմա՛ միավորյալ պետության ստեղծումը, – Մ.Լ.):
բ) Ազգակերտում – Հայկական Բարձրավանդակում հայ տարրի (մեր կարծիքով՝ Հայ ցեղի տոհմերի, – Մ.Լ.) ազգագրորեն ամբողջացումը, կազմակերպված ազգության ստեղծումը իրականացրին տարոնական հայերը:
գ) Հայկական կողմնորոշում – Տարոնական հայն է հայկական կողմնորոշման դրոշակակիրը, որն, իբրև ազգայնական, նշանաբանեց. «Ո՛չ Հռոմ, ո՛չ Պարսկաստան, այլ՝ անկախ Հայաստան»:
դ) Հայկական բարոյական «ես»-ի արձանացում – արևելյան և արևմտյան ոգիների միջև հայոց բարոյական ու հոգևոր ինքնատիպ նկարագրի կերտիչը տարոնական հայն է, որ եղավ քրիստոնեության միջոցով հայկական կողմնորոշման կրոնականացնողը (ազատության իդեալը կրոնական զգացումին կապողը):
ե) Հայոց մշակութաստեղծ «ես»-ի արձանացում  – Մաշտոցի պարգևած տարոնական-համահայկական լույսն էր, որ ազգի ամբողջականության պահպանման մտահոգությամբ ամրապնդեց Հայոց մշակութային անհատականությունը:
զ) Հայոց հերոսական ոգու և ռազմական կորովի կերտում – Տարոնն է Հայոց ռազմական կորովի խռովարանը և տարոնական հայը՝ հայոց հերոսական ոգու մարմնավորողը: «Առանց Վահագնապաշտության չէր կրնար ապրիլ հեթանոս Հայաստանը, առանց Մամիկոնյան Վարդանի պաշտամունքի՝ քրիստոնյա Հայաստանը պիտի չունենար գոյությունը իմաստավորող երկունք՝ ապագայի գծի վրա: Ո՛չ մեկ պատահականություն, որ թե՛ Վահագնը, թե՛ Վարդանը տարոնային ոգիներ էին…»:
Տարոնականությունը, որ փորձում է համադրել հայոց մշակութաստեղծ ոգին և ռազմական կորովը, քարոզում է արիադավան մտավորականի ու բարոյաշունչ ռազմիկի զինակցություն՝ հանուն Ցեղի և Հայրենիքի – «ռազմախանդ մշակույթ և կուլտուրաստեղծ հերոսականություն, հոգևոր Մեսրոպականություն և սրտավոր Վարդանականություն՝ միաժամանակ»:
– Տարոնակնիք հայկականություն, – բառացի այսպես է բնորոշում Տարոնականությունը շարժման գաղափարախոսներից Արիս Տեր-Իսրայելյանը և պարզաբանում.

_________________
Мир всем


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: ՑԵՂԱԿՐՈՆ ՇԱՐԺՈՒՄԸ
СообщениеДобавлено: 30 мар 2021, 09:16 
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 06 ноя 2018, 13:22
Сообщений: 7763
Откуда: Армения, Ереван
ա) հայկականությունը (նկատի է առնվում վերը թվարկած առանձնահատկությունների հանրագումարը, – Մ.Լ.) սկիզբ է առել և կազմակերպվել Տարոնում և այնտեղից տարածվել ողջ Հայկական Բարձրավանդակում,
բ) Համահայկական նշանակություն ունեցող հոգևոր անմեռ արժեքները առավելապես Տարոնի ծնունդ են,
գ) Համահայաստանյան հայրենասիրությունը և համահայկական ազգասիրությունը միշտ էլ եղել են Տարոնի հայության ցեղային նկարագրի ամենաբնորոշ գծերը:
– Հայոց աշխարհի ո՞ր անկյունում հայն այնպե՜ս պաշտեց իր հողը, այնպե՜ս առյուծացավ ճակատամարտերում, իր երկրի համար այնպե՜ս մեռնել գիտցավ, ինչպես Տարոն աշխարհում, – ասում է Նժդեհը՝ այսպես կարևորելով Տարոնի անչափելի նշանակությունը. «Ճիշտ է, սուրբ է հայրենի երկրի ամեն մի բուռ հողը, սակայն, ճի՛շտ է և այն, որ հայրենիքներն ունեն իրենց պատմա-ռազմագիտական տեսակետից ամենանվիրական ու ամենակարևոր երկրամասը – այն երկրամասը, ուր ցեղը ամենեն շա՛տ է արյուն թափել, կուլտուրական գանձեր դիզել, հերոսական ու պատմություն ստեղծել, ա՛յն երկրամասը, առանց որի՝ հայրենիքը ո՛չ թե զորավոր ու անկախ լինել, այլև՝ իր գոյությունը պահել, ինքնապաշտպանվել չի կարող:
Ճակատագրորեն մեծ է Տարոնի նշանակությունը մեր Ցեղի և Հայրենիքի պաշտպանության համար: Քանի դեռ մեր երկրի աշխարհագրական մարմնից կտրված կմնա Տարոնը՝ վտանգված կմնա մեր հայրենիքի ապագան»:
* * *

_________________
Мир всем


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: ՑԵՂԱԿՐՈՆ ՇԱՐԺՈՒՄԸ
СообщениеДобавлено: 30 мар 2021, 09:17 
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 06 ноя 2018, 13:22
Сообщений: 7763
Откуда: Армения, Ереван
Թեև Տարոնական շարժումը խորքով համահայկական էր, այդուհանդերձ, շարժումն ամբաստանողները չարախոսում էին, թե նա հատվածականություն է սերմանում հայության մեջ, թե նա ընդամենը տարոնցի հայերի շարժումն է՝ տարոնցիություն, որը Հայաստանի ոգին ուզում է փոխարինել նրա մեկ գավառի անունով:
Վճռապես մերժելով նման մեկնաբանությունը՝ Ա. Տեր-Իսրայելյանը հաստատում է. «Տարոնականությունը պետք չէ միամտորեն, տգիտորեն կամ չարամտորեն շփոթել տարոնցիության հետ: Տարոն ծնած ամեն հայ տարոնական չէ և ո՛չ ալ Տարոնի սահմաններեն դուրս ծնած ամեն հայ՝ հակա-կամ ոչ-տարոնական… Տարոնական է ամեն հայ, որ Հայաստանի համար ապրելու, ստեղծագործելու և մանավանդ մեռնելու կամք ունի…»:
Տարոնականության էությունը չհասկացողները հաճախ ուսմունքի հատվածականությունը «հիմնավորում» էին՝ կառչելով բառին:
Ճիշտ է, նոր է բառը, բայց հին են ոգին եւ գաղափարը: Որպես Ցեղի հավիտենականի և Հայրենիքի սեփականության  զգացում, դրանց համար քաջաբար կռվելու ու մեռնելու ուխտ, Տարոնականությունը նույնքան է հին, որքան Տարոնն ու հայությունը: Այս առումով, բավական դիպուկ է Նժդեհի հետևյալ համեմատությունը. «Սիոնը կար, – «սիոնականություն» բառը չկար: Նա հազարամյակների պատմություն ունի, սա՝ տասնամյակների: Կարո՞ղ եք պնդել, որ անհայրենիք հրեության դարավոր կյանքը վարողը սիոնականությունը չէ եղել: Արդյո՞ք քաղաքական սիոնիզմը հրեության դարերի հոգևոր սիոնականության արդյունքը չէ: Ինչո՞ւ հրեան իր պաշտամունքը Սիոնի հանդեպ անվանեց սիոնիզմ, իսկ իրեն սիոնիստ: Եվ, կարծո՞ւմ եք, որ այդ «բառը» զգալապես (զգալիորեն, – Մ.Լ.) չակտիվացրեց օրվա հրեան: Սիոնականությունից առաջ կարելի՞ էր երևակայել, որ մեր օրերում Պաղեստինը պաշտպանելու համար աշխարհ կգա հին հերոսական Մակաբեյներին հիշեցնող մի նոր սերունդ: Չխաղա՛նք  բառերի հետ… Ով խուսափում է ոգուց և կառչում բառերին, ցույց է տալիս, որ թշնամի է խորքին, իմաստին, բովանդակության»:
Տարոնականության մեջ էականը անունը չէ, կարևոր չէ նույնիսկ ա՛յն, թե արդյո՞ք Տարոնում է ձևավորվել Հայոց պետության առաջին կորիզը կամ Տարոնի՞ հայերն էին արդյոք  Հայկ. Բարձրավանդակում հայ տարրի համախմբողն ու ազգորեն ամբողջացնողը. ապագա հայագիտությունը կհաստատի կամ կժխտի դրանք: Տարոնականության մեջ էականը նրա քարոզած բարոյականն է, հավիտենարժեք հասկացությունների  վերաբերյալ նրա տված ճշմարտությունները, Աստված-Ցեղ-անհատ կապի մեկնումները, ներցեղային բարոյականի՝ նրա սահմանած ընդհանրական արժեքները…
Տարոնականության խնդիրը ո՛չ թե Տարոնի գերակայության հիմնավորումն է Հայոց այլ «աշխարհների» նկատմամբ, այլ՝ պատմականորեն Տարոնում տեղծված հավիտենական արժեքների համահայկականացումը:

_________________
Мир всем


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: ՑԵՂԱԿՐՈՆ ՇԱՐԺՈՒՄԸ
СообщениеДобавлено: 30 мар 2021, 09:17 
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 06 ноя 2018, 13:22
Сообщений: 7763
Откуда: Армения, Ереван
ԴԱՍԱԿԱՆ ՀԱՅԻ ԽՆԴԻՐԸ
Արդեն ասվեց, որ Տարոնականության մեջ առկա է Աստվածահաղորդության խորհուրդը, որն, առաջին հերթին, նշանակում է՝ հաղորդակցում Աստծո կամքով մեր մեջ գործող Ցեղի ոգուն, որով պայմանավարված են մեր հոգեգծերը: Եվ որքան մենք հավատարիմ ենք Աստծուց մեզ տրված այդ հոգեգծերին, առաքինություններին, այնքանով հաղորդակից ենք իրեն:
Սակայն, պատմության բերումով, հայությունն, իր ընդհանրության մեջ, մոռացության է տվել այն հոգեգծերը, որ տրված են եղել իրեն սկզբնական (դասական) վիճակում: Ահա՛ թե ինչո՛ւ, մեր դժբախտությունների հոգեբանական պատճառները փնտրելով այն տարբերության մեջ, որ ունի նոր ժամանակների հայը դասական, ամբողջական հայից, տարոնական ոգու առաջնորդները խնդիր էին դնում «գտնել դասական հայի հոգեգծերը և դաստիարակչորեն զանոնք հարազատել տալ ապրող հայ սերնդին»: Եվ հենց դա էր համարվում Հայոց ճակատագիրը փոխելու հիմնական միջոցը, ցեղային խառնվածքով օժտված նոր հայի կերտման առաջին քայլը:
Դասական հային անվանեցին «տարոնական կամ տարոնատիպ»՝ որպես պատճառաբանում բերելով Տարոնին եւ տարոնածին հայերին վերագրվող, վերը արդեն թվարկած համահայկական արժեքներն ու համահայաստանյան գործերը: Որպես տարոնական հայի տիպար ներկայացվեց Մամիկոնյան հայը, որի մեջ անբաժան են ուժն ու բարոյականը՝ հզորության եւ սրբության զգացումները, եւ որի հմայիչ գաղափարատիպն էր նկատվում Վարդան սպարապետը:
Զինվորագրվել Մամիկոնեից Ուխտին, քայլել Մամիկոնյանների ճամփով, Ցեղի և Հայրենիքի համար նրանց պես մեռնել ուզել ու մեռնել գիտենալ – ահա՛ թե ի՛նչ է պահանջում Տարոնականությունը, որի խնդիրը «հայ մարդու կաղապարումն է՝ ըստ Մամիկոնյան հայու պատկերի»:
– Նմանվի՛ր Մամիկոնյան հային, որ զորավոր էր դեպի հայրենի երկիրն ու ցեղը տածած սրբազնության զգացումով եւ նրանց համար մեռնելու իր աննահանջ կամքով, – պատգամում է Նժդեհը:
Տարոնականության առաջնորդները ակնկալում էին տըկարությունը հաղթահարած մի նոր սերունդ՝ վտանգի՛ սերունդ (վտանգն  զգացող, կռահող և այն կանխող սերունդ), որը Մամիկոնյան հրաշունչ ռազմիկներից կսովորեր «ԱՊՐԵԼ ՈՒ ԳՈՐԾԵԼ ՄԻԱՅՆ Ա՛ՅՆ ԲԱՆԻ ՀԱՄԱՐ, ՈՐԻ ՀԱՄԱՐ ԱՐԺԵ ՄԵՌՆԵԼ, ԵՎ ՄԵՌՆԵԼ Ա՛ՅՆ ԲԱՆԻ ՀԱՄԱՐ, ՈՐԻ ՀԱՄԱՐԱՐԺԵՐ ԱՊՐԵԼ»:
Վտանգված Հայրենիքի և Ցեղի համար մեռնելու վճռական կամք – սա՛ է տարոնական հայի գերագույն բարոյականը:
Մեռնել, բայց չպարտվել, չտեսնել հայրենիքը պարտված, չտանել պարտության ամոթանքը – այսպիսի՛ն է Տարոնականության ռազմական բարոյականի օրենքը:
Մեռնելո՛ւ կամք – դա աննպատակ մահվան կամ սոսկ նահատակության ձգտում չէ, այլ՝ Ցեղի ու Հայրենիքի համար հոժարակամ և արիաբար մեռնելու ներքին մղում, պատրաստակամություն: Այն մահվան սարսափն իր մեջ սպանած, ասել է՝ մահը հոգեբանորեն հաղթահարած մարդու վճիռն է՝ զոհաբերվելու Ցեղի բագինին, առանց որի հնարավոր չէ ո՛չ մի հերոսացում, ո՛չ մի հաղթանակ: «Գոյության իմաստը հասկանում են նրանք, ովքեր մեռնելու կամք ունեն»:
Եվ այս առումով, Տարոնականությունը, Հայկ Ասատրյանի բնորոշմամբ, «ուսմունք չէ «բոլորի եւ ոչ ոքի համար», այլ միայն՝ ընտրյալների: Դա կանչ է՝ ուղղված միայն նրանց, ովքեր ընդունակ են բարոյական նորոգումի»: Դա ուսմունք է ա՛յն նախատեսված ընտրանու համար, որ «սրտի կսկիծով ապրում է տխուր ներկան և հոգու աչքով տեսնում երջանիկ ապագան»:
* * *

_________________
Мир всем


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: ՑԵՂԱԿՐՈՆ ՇԱՐԺՈՒՄԸ
СообщениеДобавлено: 30 мар 2021, 09:18 
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 06 ноя 2018, 13:22
Сообщений: 7763
Откуда: Армения, Ереван
Միաժամանակ, Տարոնական ոգու առաջնորդները սահմանում են այն հատկանիշները, որոնք պարտադիր են Ցեղի անունից հանդես եկող հայ անհատների ու կազմակերպությունների համար.
ա) Ցեղի և Հայրենիքի համար մեռնելու բացարձակ կամք,
բ) Ցեղային հավիտենականի խոր զգացում,
գ) Ներցեղային բարոյական,
դ) Հաղթողական ոգի,
ե) Պատմական ճակատագրի խոր ճանաչողություն,
զ) Հայրերի գործի և նպատակի հաղորդություն,
է) Հայրենազգացություն,
ը) Օտարությունը որպես գերագույն դժբախտություն ապրելու առաքինություն,
թ) Մեծագործության կամք ու բարոյական:
«Ասոնք բարոյագիտական – դաստիրակչական որակներ են և ո՛չ թե քաղաքական նշանախոսքեր, ապրումի խնդիրներ և ո՛չ թե կանոնագրական կետեր, բարոյական ընդհանուր պահանջներ և ո՛չ թե կուսակցական մասնավոր պարտականություններ, սիրտը մշակող բովանդակություններ և ո՛չ թե կարգապահական ձևեր: Բայց առանց ասոնց՝ ո՛չ քաղաքական ճշմարիտ գործն նպատակն են հնարավոր, ո՛չ ժողովուրդի ցեղային տարերքին համապատասխանող կանոնագրություն, ո՛չ նվիրումի պարտականության զգացում, ո՛չ կարգապահական բարոյականություն»:
Այս որակները կրողներին է տրված միայն բարոյական իրավունք՝ խոսելու և հրամայելու Ցեղի անունից:
* * *

_________________
Мир всем


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: ՑԵՂԱԿՐՈՆ ՇԱՐԺՈՒՄԸ
СообщениеДобавлено: 30 мар 2021, 09:18 
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 06 ноя 2018, 13:22
Сообщений: 7763
Откуда: Армения, Ереван
Տարոնականությունը մեր պատմության հեթանոսական և քրիստոնեական ժամանակաշրջանները արժևորում է ցեղայինի առաջնայնության սկզբունքով՝ գնահատելով և օրինակելի համարելով այն ամեն ցեղային-հայկականը, որ առկա է մեր պատմության և՛ հեթանոսական, և՛ քրիստոնեական դարերում.
«Մենք շարունակ պիտի քարոզենք մեր հեթանոսական Աստծո՝ Վահագնի ոգին մեր ընթերցողներուն, որպեսզի անոնք առողջարար և կենսատու օդ շնչեն և դառնան օգտակար  զինվորներ արդարության բանակին: Մենք պիտի հետևինք այն ճամփուն, ուրկե քալեր են ու կքալեն բոլոր հայրենասերները, և պիտի կատարենք այն աշխատանքները, ինչ աշխատանք որ մեզ կթելադրեն Սուրբ Սահակներն ու Մեսրոպները և Մամիկոնյան Վարդանները»:
Մի հանգամանք ևս:
«Ոգին մահ չունի», «Մեր էության մեջ մենք հող չենք, որ հող դառնանք, այլ՝ ոգի, որ ոգի մնանք»: Բարոյական այս մեծ իմացությունների վրա են հենվել Տարոնականության գաղափարախոսները:
– Երբ «Տարոն» եմ ասում, ինձ թվում է, թե լեռներում ապրող գերբնական ոգիներն են գծում հանճարի և հերոսության հորիզոնները, – ասում է Հ. Ասատրյանը և պատգամում. «Ոգին չի՛ պահվում. ոգին աճում է գործելով: Գործի՛ր այնպես, որպես թե գերբնական ուժերից զորություն ես ստանում և ո՛չ թե դատարկվում նրանց առաջ: Այդպիսով՝ դու կգործես քո Աստծո հետ: Կգործես կարելիությունների մի աշխարհում, որի բոլոր իրացումների աղբյուրը քո կամքն է»:
Այս ամենը մեզ խորհել են տալիս ոգու բացարձակության, կամքի ամենակարողության, բնության թաքնված ուժերի շուրջ, ու, միաժամանակ, խանդավառության և ուսումնասիրության ասպարեզ բացում թաքնագիտությամբ, ոգեգիտությամբ հետաքրքրվող այն հայորդիների համար, որոնք առայժմ ճգնում են միայն այդ բնագավառի օտար հեղինակներին և ուսմունքներին ծանոթանալու:
* * *

_________________
Мир всем


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: ՑԵՂԱԿՐՈՆ ՇԱՐԺՈՒՄԸ
СообщениеДобавлено: 30 мар 2021, 09:18 
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 06 ноя 2018, 13:22
Сообщений: 7763
Откуда: Армения, Ереван
«Տարոնի Արծվի» 12 համարներով (Տարոնականությունը որպես գաղափարախոսություն առկա է «Տարոնի Արծիվի» միայն 1938-1939թթ. 12 համարներում, այսինքն, մինչև ամսաթերթի՝ Սոֆիայից Նյու Յորք տեղափոխումը) Տարոնականության տեսաբանները, իրենց իսկ խոստովանությամբ, չըհասցրին տալ ամբողջությամբ ուսմունքը, այլ միայն Տարոնականության նախապատրաստությունը, նրա ներածությունը, և դեռ «ցեղահաղորդ հայ մտավորականությանը կմնա հիմնավորել և խորացնել համահայկական ոգիի,փառքի, հերոսականի, մեր ցեղի անցյալ և ապագա հավիտենականի այդ կենարար ուսմունքը, դավանանքը»:
Դեռ չկան, գրված չեն «Հայոց ցեղային բարոյագիտությունը» և «Հայոց պատմության փիլիսոփայությունը». այսպիսի պատգամ են թողնում մեզ տարոնական ոգու առաջնորդները և Տարոնականությամբ համակվելու ընդունակ ամեն ցեղազգաց Հայի, իբրև ժառանգություն, փոխանցում հավիտենական նշանախոսք. «Ցեղն է իմ գոյության իմաստը և Հայաստանը՝ իմ ճակատագիրը»:«Տարոնի Արծվի» 12 համարներով (Տարոնականությունը որպես գաղափարախոսություն առկա է «Տարոնի Արծիվի» միայն 1938-1939թթ. 12 համարներում, այսինքն, մինչև ամսաթերթի՝ Սոֆիայից Նյու Յորք տեղափոխումը) Տարոնականության տեսաբանները, իրենց իսկ խոստովանությամբ, չըհասցրին տալ ամբողջությամբ ուսմունքը, այլ միայն Տարոնականության նախապատրաստությունը, նրա ներածությունը, և դեռ «ցեղահաղորդ հայ մտավորականությանը կմնա հիմնավորել և խորացնել համահայկական ոգիի,փառքի, հերոսականի, մեր ցեղի անցյալ և ապագա հավիտենականի այդ կենարար ուսմունքը, դավանանքը»:
Դեռ չկան, գրված չեն «Հայոց ցեղային բարոյագիտությունը» և «Հայոց պատմության փիլիսոփայությունը». այսպիսի պատգամ են թողնում մեզ տարոնական ոգու առաջնորդները և Տարոնականությամբ համակվելու ընդունակ ամեն ցեղազգաց Հայի, իբրև ժառանգություն, փոխանցում հավիտենական նշանախոսք. «Ցեղն է իմ գոյության իմաստը և Հայաստանը՝ իմ ճակատագիրը»:

_________________
Мир всем


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Армения today: Насущные проблемы...
СообщениеДобавлено: 06 май 2021, 10:37 
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 15 ноя 2020, 15:33
Сообщений: 7517
Подмосковная общественная организация ветеранов войны, труда Вооруженных Сил и правоохранительных органов обратилась с заявлением к федеральным властям c призывом демонтажа памятника фашистскому коллаборанту Нжде в Карабахе, напоминая о недопустимости героизации приспешников фашизма. Соответствующая просьба направлена в МИД и МО РФ. Об этом сообщает haqqin.az со ссылкой на портал, посвященный Великой Отечественной Войне – Стопфазишм.ру.

Любопытно, что обращение российских ветеранов направлено в МИД России накануне визита главы внешнеполитического ведомства России Сергея Лаврова в Ереван.


Сергей Лавров с ветеранами Великой Отечественной Войны

Сергей Шогу с ветеранами Великой Отечественной Войны
Московских ветеранов возмутил памятник приспешнику Нжде в Зоне российского миротворчества в Карабахе.

В заявлении говорится о преступлениях, совершенных сформированным Нжде из пленных армян-красноармейцев и воевавшего в рядах вермахта «Армянского легиона» в отношении тысяч мирных жителей Польши, Украины, убийствах более двадцати тысяч мирных жителей в Западном Крыму.

Подчеркивая значимость победы над фашизмом как события, объединяющего все народы бывшего СССР, организация предупреждает, что нахождение памятника на территории, где российский миротворческий контингент собирается праздновать День Победы – это подрыв одной из немногих объединяющих ценностей на евразийском пространстве. Ветераны также уверены, что это подрывает авторитет России как принципиального борца с героизацией фашизма.

Минобороны и МИД России на этот момент не отреагировали на обращение ветеранов войны.

https://haqqin.az/news/208929

_________________
"Однажды ночью мы внезапно обрушимся на вас!"
Р.Т. Эрдоган


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Арцахская война: Хроника неоконченного противостояния...
СообщениеДобавлено: 06 май 2021, 17:43 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46679
Откуда: Армения, Ереван
В этой теме собраны материалы по Нждэ. Особо обсуждается вопрос его отношении с Третьим Рейхом, так же показаны его заслуги перед Россией. Кратко резюмирую - Нждэ, как один из создателей Армянского легиона, никогда не воевал против СССР, а в конце войны, имея все шансы укрыться, добровольно сдался советам, надеясь на совместные действия против Турции.

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Арцахская война: Хроника неоконченного противостояния...
СообщениеДобавлено: 06 май 2021, 21:16 
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 15 ноя 2020, 15:33
Сообщений: 7517
Lion писал(а):
В этой теме собраны материалы по Нждэ. Особо обсуждается вопрос его отношении с Третьим Рейхом, так же показаны его заслуги перед Россией. Кратко резюмирую - Нждэ, как один из создателей Армянского легиона, никогда не воевал против СССР, а в конце войны, имея все шансы укрыться, добровольно сдался советам, надеясь на совместные действия против Турции.
Он призывал вступать в армянские части существовавшие в составе Вермахта?

_________________
"Однажды ночью мы внезапно обрушимся на вас!"
Р.Т. Эрдоган


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Гарегин Нждэ: Идеолог армянского возрождения...
СообщениеДобавлено: 06 май 2021, 21:54 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46679
Откуда: Армения, Ереван
Призывов я, если честно, не встречал...

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
Показать сообщения за:  Поле сортировки  
Начать новую темуНаписать комментарии Страница 42 из 49   [ Сообщений: 730 ]
На страницу Пред.  1 ... 39, 40, 41, 42, 43, 44, 45 ... 49  След.



Кто сейчас на конференции

Сейчас этот форум просматривают: нет зарегистрированных пользователей и гости: 9


Вы не можете начинать темы
Вы не можете отвечать на сообщения
Вы не можете редактировать свои сообщения
Вы не можете удалять свои сообщения
Вы не можете добавлять вложения

Найти:
Перейти:  


Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
610nm Style by Daniel St. Jules of Gamexe.net

Вы можете создать форум бесплатно PHPBB3 на Getbb.Ru, Также возможно сделать готовый форум PHPBB2 на Mybb2.ru
Русская поддержка phpBB