Изменить размер шрифта


Начать новую темуНаписать комментарии Страница 12 из 45   [ Сообщений: 669 ]
На страницу Пред.  1 ... 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15 ... 45  След.
Автор Сообщение
 Заголовок сообщения: Re: Работы Мгера Акопяна
СообщениеДобавлено: 24 дек 2020, 00:04 
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 09 июл 2013, 14:19
Сообщений: 9575
Сейчас мы стоим на грани уничтожения, меня лишь утешает наш национальный опыт выхода из кризисных ситуаций.


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Работы Мгера Акопяна
СообщениеДобавлено: 24 дек 2020, 00:25 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46681
Откуда: Армения, Ереван
Прорвемся!

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 В сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Работы Мгера Акопяна
СообщениеДобавлено: 24 дек 2020, 00:31 
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 09 июл 2013, 14:19
Сообщений: 9575
Lion писал(а):
Прорвемся!

И не сомневайся :!: ;)


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Работы Мгера Акопяна
СообщениеДобавлено: 29 дек 2020, 22:10 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46681
Откуда: Армения, Ереван
Տարին ավարտվում է...: Հետպատերազմյան ծանր այս օրերում ես շատ բաների մասին մտածեցի, շատ բան կա ասելու, խոսելու, ընդհանրացնելու, բայց այդ մասին մյուս տարում՝ մյուս տարի խոսելու շատ բան կունենանք: Այժմ, սակայն, ամենից առաջ և առաջնային, ԵՍ ԻՆՔՍ ՊԱՐԶԱԲԱՆՄԱՆ ԿԱՐԻՔ ՈՒՆԵՄ՝ մարդկանց առաջ պարզաբանման կարիք ունեմ պատերազմի ընթացքում իմ իսկ վարքագծի վերաբերյալ…

Հարգելի բարեկամներ, ԱՅՆՊԵՍ ՍՏԱՑՎԵՑ, ինչ որ տեղ իրոք ինքնաբերաբար այդպես ստացվեց, որ պատերազմի օրերին ես սկսեցի խոսել, մարդիկ ինձ սկսեցին լսել, իսկ արդյունքում էլ ես ինքըստինքյան որոշակի լսարան ունեցա: Գիտեք, թե ինչ եմ խոսել ու ինչպես, և այս կապակցությամբ ամենից առաջ ասեմ և ընդգծեմ - ԽԻՂՃՍ իմ ազգի և ժողովրդի առաջ ԲԱՑԱՐՁԱԿ մաքուր է՝ ինչպես և մինչ պատերազմն էր, պատերազմի ընթացքում ևս իմ հոգսն ու ուշադրության կենտրոնը բանակն էր ու մղվող պատերազմը: Իմ ամեն տառը, ժեստը, խոսքը կամ միտքը միտված է եղել միայն և միայն մեկ և միասնական մի նպատակի՝ ԱՊԱՀՈՎԵԼ ՀԱՋՈՂՈՒԹՅՈՒՆԸ ՊԱՏԵՐԱԶՄՈՒՄ: Այս մտայնությամբ գործելով՝ ես ձգտել եմ ամենից առաջ հասնել նրան, որ խուճապ չտարածվի, որ մարդիկ հնարավորինս պատկերացնեն իրավիճակը, գործեն ի շահ պետության և ազգի, կարճ ասած՝ ես հանրային շփման ոլորտում ամեն ինչ արել եմ, որ մենք հաջողության հասնենք:

Այս կապակցությամբ նաև ասեմ, որ ես ԵՐԲԵՔ, կրկնում եմ ԵՐԲԵՔ չեմ ծառայել որևէ անձի, խմբի կամ կուսակցության շահերին, ես ԵՐԲԵՔ թույլ չեմ տվել և բնականաբար հիմա էլ ինձ թույլ չեմ տա, որ որևէ մեկն ինձ հանկարծ որպես պրոպագանդիստական միջոց օգտագործի: Դա բացառվել է և բնականաբար հիմա ևս բացառվում է, քանզի ստոր է այն մարդը, որը, հանուն ինչ որ խմբակային շահերի, վտանգի տակ է դնում ազգային օգուտը:

Ցավոք ինձ երբեմն ակնարկում են, թե պատերազմի ընթացքում ԻԲՐ ես իշխանական ինչ-ինչ թեզեր եմ առաջ տարել, թեև ասեմ, որ իրականում ինձ հետևած, իմ խոսքերի տողատակերն ու իմաստը իրականում գիտակցած մարդը նման բան ԵՐԲԵՔ չպետք է ասի կամ նույնիսկ մտածի: Մեկ անգամ ևս կարդացեք նախորդ պարբերությունը, որը ես այժմ ամրապնդում եմ արդեն ԻՄ ՏՂԱՄԱՐԴԿԱՅԻՆ ԽՈՍՔՈՎ: Ինձ ճանաչողները գիտեն դրա արժեքը:

Եվ այսպես, հարգելի բարեկամներ, պատերազմի ընթացքում ես բոլոր հնարավոր միջոցներով տեղեկատվություն էի հավաքում, դիմում էի զինվորական իմ ընկերներին, վերլուծում էի թշնամական կամ չեզոք աղբյուրներից ստացված տեղեկատվությունը, այդ ամենը փորձ էի կատարում դիտարկել համակարգի մեջ՝ հասկանալով, իսկ հետո էլ արդեն ձեզ ներկայացնելով իրականությունը՝ ԱՅԴ ՊԱՀԻՆ իմ պատկերացրած իրականությունը: Մի քիչ ևս ավելի բացեմ փակագծերը՝ Արծրուն Հովհաննիսյանի հետ պատերազմի ընթացքում իմ շփումը, բացառությամբ այն օրերին, երբ մենք միասին Արցախում էինք, օրական սահմանափակվում էր ԲԱՑԱՌԱՊԵՍ ԱՌԱՎԵԼԱԳՈՒՅՆԸ ՄԵԿ ՐՈՊԵՈՎ, իսկ երբեմն դա էլ չէր լինում: Այդ օրերին Արծրունը սարսափելի զբաղված էր, պատճառը դա էր, իսկ իր հետ կապվելն էլ հաճախ ուղղակի անհնար էր: Եվ ահա ես, երբ ասում էմ իմ զինվորական ընկերների մասին, նկատի ունեմ ԱՅԴ ԹՎՈՒՄ ՆԱԵՎ ՆՐԱՆ, ոչ թե՝ հիմնականում նրան: Սա ասում եմ նրա համար, որ մարդիկ հստակ գիտակցեն՝ ես ԵՐԲԵՔ Արծրունի մի ինչ որ պրոպագանդիստական որևէ թեզ առաջ չեմ տարել կամ չեմ արել որևէ բան, որն ԱՅԴ ՊԱՀԻ իմ համոզմունքին դեմ եղած կլինի: Դա բացառվում էր և բնականաբար բացառվում է նաև այժմ: Իմ ընկերները լավ գիտեն, որ, ինչքան էլ ընկեր լինեն, ինձ չպետք է խնդրեն նման մի բան՝ անել մի բան, որն իմ համոզմունքներին դեմ է:

Այլ խնդիր է ԽԱԲՎԱԾ ԼԻՆԵԼՈՒ նուրբ հարցը:

Սա իրոք նուրբ մի հարց է, քանի որ երբեմն իրոք դժվար է հստակ սահմանազատում դնել ստի ու ճշմարտության միջև և այս առումով ասեմ այսպես - ամենաընդհանուր իմաստով չեմ բացառում, որ ես, ՀՆԱՐԱՎՈՐ Է, պատերազմի ինչ-ինչ դրվագների կամ իրավիճակների վերաբերյալ խաբված եղած լինեմ, սակայն, կրկնեմ, ես չեմ կարծում, որ ինչ որ մեկն ինձ համակարգային կերպով խաբել է կամ մոլորության մեջ է մտցրել: Ավելի հավանական է՝ իմ աղբյուրները ևս մոլորված են եղել կամ հստակ չեն պատկերացրել իրավիճակը: Ավելին, քանի որ ես իրավիճակին ծանոթանում էի հայկական մի քանի աղբյուրներով, իսկ հետո էլ դրան գումարում էի թշնամական կամ չեզոք տեղեկատվությունը, ինձ խաբելը, նույնիսկ եթե ցանկություն էլ լիներ, հեշտ չէր:

Եվ այսպես, հարգելի բարեկամներ, եղավ պատերազմ, այդ ընթացքում բոլորս փորձեինք ինչ որ կերպ օգտակար լինել ընդհանուր գործին, այնպես ստացվեց, որ ինձ վրա մնաց տեղեկատվական գործունեության փոքրիկ մի ճակատ և ես ԱԶՆՎՈՐԵՆ ու մաքուր խղճով արեցի իմ գործը: Իմ բոլոր ստատուսները և վիդեոնյութերը էջումս կան, դրված են և դրանք երբեք ՉԵՆ ՋՆՋՎԻ: Դա իմ անցյալն է, դա իմ կյանքն է, իսկ իմ կյանքն ու անցյալը ես երբեք չեմ ջնջի, քանի որ ես դա չեմ ընդունում, եթե սխալ է եղել, սխալն էլ է մարդու՝ նորմալ մարդու, անցլալը, իսկ այս պարագայում առավել ևս՝ խիղճս հանգիստ է:

Եղավ այն, ինչ եղավ, ես փորձեցի օգուտ տալ ազգիս ու երկրիս, սակայն ընդհանուր աղետալի արդյունքը արժեզրկեց նաև իմ ջանքերը: Ի՞նչ արած, ստացվում է, սակայն ես ոչ մի բանի համար չեմ ափսոսում:

Մեզ պետք է ուժեղ լինել, մեզ ուժեղ պետություն է պետք՝ մյուս տարի այս ամենի մասին մենք դեռ շատ կխոսենք և կմտածենք...

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 В сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Работы Мгера Акопяна
СообщениеДобавлено: 29 дек 2020, 23:36 
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 09 июл 2013, 14:19
Сообщений: 9575
Դեռ ամեն ինչ արջևում է։


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Работы Мгера Акопяна
СообщениеДобавлено: 30 дек 2020, 01:50 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46681
Откуда: Армения, Ереван
Հուսանք...

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 В сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Работы Мгера Акопяна
СообщениеДобавлено: 02 янв 2021, 12:41 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46681
Откуда: Армения, Ереван
Վերջին պատերազմը մեր հասարակության անդամների զգալի մասին լիովին անակնկալ կերպով կանգնեցրեց գոյաբանական-փիլիսոփայական մի բարդ խնդրի առաջ, որն իր կարճ տեսքով կարող է տեղավորվել երեք բառի մեջ, ՄԱ՞ՐԴ, ԹԵ՞ ՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆ: Սոցիոլոգները կամ այն մասնագիտություններն իրապես ուսումնասիրողները, որոնք ուսումնասիրում են մարդկային մեծ խմբերի վարքագիծը, օրինակ՝ պատմաբանները և փիլիսոփաները, այս հարցի պատասխանի վրա վաղուց են մտածում, սակայն մեր հասարակության «սովորական» անդամների առջև ուշագրավ այս խնդիրը իր ողջ հասակով հառնեց հենց վերջերս:

Առավել առօրեական մակարդակում խնդիրն իր տեսքը ստացավ ավելի կենցաղային մի ձևով, որը շրջանառության մեջ դրեց ՀՀ գործող իշխանությունն ի դեմս այն թեզի, թե. «ՊԱՏԵՐԱԶՄԸ ԿԱՆԳՆԵՑՐԻՆՔ, ՔԱՆԻ ՈՐ ԶԻՆՎՈՐՆԵՐԻ ԿՅԱՆՔԵՐ ՓՐԿԵՑԻՆՔ»: Որոշակիորեն պարզունակ այս թեզը, սակայն, իր հերթին շատ ճշգրտորեն խաղաց ճակատում զինվոր ունեցող անձանց հոգեկան նուրբ լարերի վրա և արդյունքում առաջ եկավ արդեն էլ ավելի պարզունակացված արձագանքը, թե. «ՈՎ ՈՐ ՊԱՏԵՐԱԶՄԻ ՇԱՐՈՒՆԱԿՈՒԹՅՈՒՆ ԷՐ ՈՒԶՈՒՄ, ՆԱ ՈՒԶՈՒՄ ԷՐ «ՄԱՏԱՂ ԱՆԵԼ» ՄԵՐ ՄԱՏՂԱՇ ԵՐԵԽԱՆԵՐԻՆ»: Մարդկայնորեն պարզ է և գուցե հասկանալի, բայց…: Հենց այդ «բայց»-ն է, սակայն, որ ստիպում է այնուհանդերձ մտածել…: Այս առումով կարծում եմ, որ նման կերպ մտածող մարդիկ միանգամից մի քանի տրամաբանական սխալներ են անում և այս, դիրքորոշումը, մարդկայնորեն ինչքան էլ հասկանալի, արդյունքում հասարակագետի կողմից չի կարող ընդունելի լինել:

Այսպես, ամենից առաջ նշենք, որ, եթե պատերազմը այնուհանդերձ շարունակվեր, ԱՊԱ ԴԵՌ ՀԱՐՑ Է, այս թեզի կողմնակցի մոտիկը կզոհվե՞ր, կհաշմվե՞ր, կգերվե՞ր, թե՞ այնուհանդերձ անփորձանք, փառքով ու հաղթնակած հետ կգար:

Հետո, եթե ընդունենք, որ, Աստված չանի, այս թեզի կողմնակցի մոտիկը ԱՅՆՈՒՀԱՆԴԵՐՁ զոհվեր, հաշմվեր կամ գերվեր, սակայն պատերազմում դրական արդյունք արձանագրվեր, ապա կորուստ կրած նույն այդ մարդու տեսակետից՝ ԱՆՀԱՏ ՄԱՐԴՈՒ ՏԵՍԱԿԵՏԻՑ, ԱՅՈ, ողբերգություն կլիներ, բայց ազգն ու ազգային շահը՝ պետությունը, կշահեին: Այս պարագայում, փաստորեն, անհատ մարդը շահեց, սակայն մեր պետութունն և ազգը կորուստ կրեց, տուժվեց՝ մենք տարածքներ կորցրինք ու մեր անվտանգությունը ամենալայն իմաստով դրվեց հարցականի տակ:

Եվ վերջում՝ դա դեռ հարց է, թե նման թեզի կողմնակցի մոտիկը, որը կարծես թե իրոք փրկվեց, արդյունքում ապագայում ԱՅՆՈՒՀԱՆԴԵՐՁ ԴԵՌ ՉԻ ԶՈՀՎԻ, ՀԱՇՄՎԻ ԿԱՄ ԳԵՐՎԻ: Աստված չանի, իհարկե, որ նման բան լինի, սակայն արդյունքում նման բանի հավանականությունն այժմ ավելի մեծ է, քանի որ արդյունքում մենք այժմ ԱՎԵԼԻ ՎԱՏ վիճակում հայտնվեցինք, քան մինչ պատերազմն էր:

Եվ այսպես, արդյունքում ունենք մի իրավիճակ, երբ կա անհատի շահ և կա պետության շահ: Այս երկու շահերը հաճախ կարող են չհամընկնել: Անհատի շահն ասում է, օրինակ՝ ցրենք բանակը և բոլորը ողջ կմնան: Պետության շահի համար, սակայն, դա ուղղակի կործանարար է: Արդյունքում ահա այժմ, երբ որևէ մեկը ինձ նման մտածող մարդուն իբր ճնշելու համար խաղում է մարդկանց զգացումների վրա և շեշտադրում, թե ես, մտածելով այսպես, «գազան եմ», իսկ վերջում էլ անձնավորում է, թե ես իր մտերիմի մահը, վիրավորվելը կամ գերությունն եմ ցանկանում և «անսիրտ եմ», ապա արդյունքում կասեմ.

Հարգելիս, ես անսիրտ չեմ և ոչ էլ գազան եմ: Ավելին, իմ այն ծանր հոգեվիճակը, որի մեջ ես այժմ գտնվում եմ, հենց լավագույն իսկ կերպով վկայում է այն մասին, որ ես… սիրտ ունեմ և հենց իսկը շատ ծանր եմ տանում և մարդկային, և պետական ու ազգային այն ծանր արդյունքը, որն ունեք, ուղղակի, բարեկամներս, կրկնեմ, ԿԱ ԱՆՀԱՏԻ ՇԱՀ ԵՎ ԿԱ ՊԵՏԱԿԱՆ ՇԱՀ: Անձը, որն ուզում է արդարացնել մեր ունեցած ծանր արդյունքի արմատներում կանգնած մեկին, ուղղակի, որպեսզի նույն այդ մարդուն արդարացնի, անհատի շահն է շեշտադրում, մարդկանց էմոցիոնալ մակարդակում մանիպուլացնում է, իսկ ճակատում մոտիկներ ունեցող մարդիկ էլ, նաև արդեն իրենց անձնական, մարդկայնորեն ընկալելի, սակայն պետական շահի տեսանկյունից անընդունելի ՇԱՀԻ ՀԱՄԱՏԵՔՍՏՈՒՄ… համաձայնում են իր հետ՝ միացյալ ուժերով ոտնատակ տալով պետական շահը:

Արդյունքում, սակայն, ծաղկել և իրապես բարգավաճել կարող են այն պետությունները, որտեղ անձնական շահը հարմոնիկ կերպով համադրվում է պետական շահի հետ, իսկ առիթի դեպքում էլ անձնական շահը որոշակիորեն ստորադասվում է պետական շահին:

Այդ ուղու վրա՞ ենք մենք հիմա: Դուք ասեք՝ անձամբ ես խիստ կասկածում եմ…

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 В сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Работы Мгера Акопяна
СообщениеДобавлено: 04 янв 2021, 13:41 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46681
Откуда: Армения, Ереван
Ոնց հասկացա, վերջին իմ ստատուսը տարընկալումների տեղիք է տվել, քանի որ ես, իմ սովորության համաձայն, ձգտում եմ ՍԵՂՄ ԵՎ ՏԱՐՈՂՈՒՆԱԿ ԳՐԵԼ, իսկ մարդիկ էլ, ըստ երևույթին, հատկապես այս օրերին, ուշադիր չեն կարդացել գրածս: Այս հանգամանքը կարծես չար կատակ խաղաց մեզ հետ:

Եվ այսպես, հիմնական վեճն առաջացրած ստատուսիս առաջին տողում գրել եմ՝ Հարց - Որտեղի՞ց հայտնվեցին այսքան աննասուններ, որոնք արդարացնում են Հայրենիքի հանձնումը:

Ուշադիր ենք լինում բառերին՝ ես չեմ ասել, թե, օրինակ, պատերազմ չուզողը աննասուն է, ես չեմ ասել նույնիսկ, թե Նիկոլի նոյեմբերի 10-ի ստորագրությունը արդարացնողն աննասուն է, ես այլ բաներ ևս չեմ ասել: Ես ընդամենը, ՃՇԳՐԻՏ ԲԱՌԵՐԻ ԿԻՐԱՌՄԱՄԲ, ասել եմ կարծիքս, ուշադիր, այն մարդկանց նկատմամբ, որոնք ՀԱՅՐԵՆԻՔԻ ՀԱՆՁՆՈՒՄԸ ԱՐԴԱՐԱՑՆՈՒՄ ԵՆ: Կրկնեմ՝ Հայրենիքի հանձնումը որպես երևույթ, ոչ թե կոնկրետ ռազմաքաղաքական քայլը, որը ունի կոնկրետ պայմաններ, որոնք կարելի է հավերժ քննարկել: Իրոք, Հայրենիքի կտորներ ինչ-ինչ ռազմաքաղաքական զարգացումների արդյունքում, հնարավոր է, իրոք կորսվեն, սա գնահատականի հարց է, հնարավո՞ր էր պահել, հնարավոր չէ՞ր պահնել և այլն, սակայն այդ կորուստը, ՈՐՊԵՍ ԵՐԵՎՈՒՅԹ, արդարացնողը, այսինքն՝ ԹՇՆԱՄՈՒ ԻՐԱՎՈՒՆՔԸ ՀԻՄՆԱՎՈՐՈՂԸ ՀԱՅՐԵՆԻՔԻ ԱՅԴ ԿՏՈՐՆԵՐԻ ՆԿԱՏՄԱՄԲ, անընդունելի է: Թշնամու իրավունքների հիմնավորումը իմ Հայրենիքի կտորների նկատմամբ աննասունություն է, իսկ նման մարդը, կրկնեմ՝ աննասուն է:

Կրկին ճշգրտեմ, մարդը կարող է ինչ-ինչ մոտիվացիայից ելնելով կողմ լինել նոյեմբերի10-ի համաձայնագրին, մարդը կարող է, օրինակ, վախենալ իր մոտիկի կյանքի կամ առողջության համար, մարդը կարող է իրոք անկեղծ մտածել, որ պատերազմը շարունակել մենք ի վիճակի չէինք, մարդը կարող է ընդհանրապես պացիֆիստ լինել, սակայն իմ խոսքերը այս մասին ՉԷԻՆ:

Ուշադիր այժմ՝ իմ խոսքերը, կրկնեմ, վերաբերում էր այն մարդկանց, որոնք ուղղակի կանգնում և ասում են, օրինակ՝ Արցախը թուրքական հող էր, Շուռնուխում տները տալը ճիշտ էր, քանի որ, օրինակ, ՀԽՍՀ սահմանով դա այդպես է և այլն, այսինքն՝ արդարացնում են Հայրենիքի հանձնումը: Հուսով եմ հասկանալի եղա: Ստորև նկարում՝ ասածիս ԴԱՍԱԿԱՆ ՄԻ ՕՐԻՆԱԿ:

Ի դեպ, ՖԲ ընկերների կամ նույնիսկ այսպես կոչված ազգակից կամ խնամի որոշ անձանց վարքագիծը այդ ստատուսի կապակցությամբ լրիվ մնում է իրենց խղճին՝ ինքս միայն ուրախ եմ, որ այդ մարդկանց իրական դեմքը պարզ եղավ:

Изображение

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 В сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Работы Мгера Акопяна
СообщениеДобавлено: 05 янв 2021, 13:29 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46681
Откуда: Армения, Ереван
Այս օրերին հաճախ եմ լսում թեզը, թե. «Բոլորս մեղավոր ենք այն վատ արդյունքի համար, որ եղավ»:

Իրականում, սակայն, դեպի համաքրիստոնեական բարոյականություն գնացող ժամանակակից իրավաբանության մեջ կա մեղքի աստիճան կամ, այլ կերպ մի քիչ պարզ ասած՝ կոնկրետ մեղավոր, ընդ որում տրամաբանորեն որոշվել է նաև, որ պատասխանատվության պետք է ենթարկվի ՀԵՆՑ կոնկրետ մեղավորը: Իրոք, ինչքան էլ, ասենք, օրինակ հեռուստատեսությամբ քրեական սերիալներով բռնություն քարոզվի, կոնկրետ իրավաբանական մակարդակում այդ սերիալը ստեղծողը երբեք էլ ենթակա չէ պատասխանատվության կոնկրետ հանցագործության համար: Հակառակ դեպքում մենք շատ հեռուն կգնանք և, արդյունքում, գործնականում ողջ հասարակությանը պատասխանատվության կենթարկենք կոնկրետ արարքի համար, մանուկին սպանող մանյակի հետ միասին հանկարծ կարող է մեղավոր լինել նաև մանյակի մանկապարտեզի ուսուցիչը կամ դպրոցի ուսուցչուհին և այսպես անվերջ շարունակ: Այսինքն՝ իդեալում, եթե այդպես նայես, բոլորն էլ մեղավոր են և վատ արդյունքի համար ոչ-ոք կոնկրետ մեղավոր չէ և ոչ-ոք պատասխանատվության ենթակա չէ, ինչը, հասկանալիորեն, ոչ մի տեղ չտանող ուղի է, քանի որ միայն մեղքն ամրագրելով և պատասխանատվություն սահմանելով է, որ հնարավոր է ապագայում կանխել նմանատիպ, արդեն իսկ եղած բացասական արդյունքի կրկնումը:

Արդյունքում, ըստ իս, «Բոլորն են մեղավոր» թեզը իրականում կոչված է ԼՂՈԶԵԼ մեղքի հասկացությունն իր կոնկրետ տեսքով և ԱՐԴԱՐԱՑՆԵԼ իրական, կոնկրետ մեղավորներին, իսկ ամենավերջում էլ ամենավատը՝ այդ պարագայում իրական, կոնկրետ մեղավորը, քանի որ իր մեղքը լղոզվեց և նա ըստ էության պատիժ չկրեց, շարունակում է գործել ու նոր վնասներ հասցնել:

Եվ այսպես, ես, դու, որ կարդում ես այս տողերը, ինչպես նաև մեկ այլ անձնավորություն, որ կոնկրետ որոշումների ընդունման վրա ազդեցություն չենք ունեցել, այդ որոշման ընդունման արդյունքում առկա բացասական արդյունքի համար մեղավոր ՉԵՆՔ: Այդ համընդհանուր համահարթեցնող «Բոլորս մեղավոր ենք»-ը ՄՈՌԱՑԵՔ՝ վատ արդյունքն ունի ԿՈՆԿՐԵՏ մեղավոր՝ իր անունով, ազգանունով և հայրանունով:

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 В сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Работы Мгера Акопяна
СообщениеДобавлено: 05 янв 2021, 19:51 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46681
Откуда: Армения, Ереван
Թշնամուն հաղթելու համար նրան ատել է պետք…

Չէ, ճիշտ հասկանանք, խոսքն այն մասին չէ, որ հասարակ հայի մոտ գենետիկ հիշողության մակարդակում դրված է ատելությունը թուրքի նկատմամբ և դա իր պատմական լիովին բացատրելի հիմքերն ունի, սակայն պատերազմ վարելիս որոշումներ ընդունելիս ատելությունը թուրքի նկատմամբ ակնհայտորեն պակասում էր…

Դեռևս հերոսական այն օրերին, երբ մենք արդեն կորցրել էինք Թալիշն ու Մատաղիսը, սակայն ամուր պաշտպանություն էինք վարում դրանցից արևմուտք ընկած լեռներում, ոչ մեկ անգամ եմ ինձ հասու բանակային հրամանատարներին ասել և նույնիսկ պահանջել՝ ՊԱՅԹԵՑՐԵՔ Մատաղիսի ջրամբարը, երբ և ջուրը կլցվի թշնամու վրա, և Թերթեր քաղաքը կեհղեղվի ու թշնամու գրոհի թափը Թերթեր գետի հովտով դեպի արևմուտք լրջագույն անկում կապրի: Այս առումով հատկանշական է, սակայն, որ գաղափարը ոչ միայն կյանքի չկոչվեց, այլև զինվորականներն ինձ վրա էի նայում որպես կարծես մի ինչ որ… ՎԱՅՐԵՆՈՒ՝ պայթեցնել ջրամբարը, ջուրը լցնել թշնամու վրա, կարևորագույն այդ ռեսուրսից զրկել թշնամուն… ոոոնննցց կլինի?!: Ի դեպ, ասել եմ իմ ընկեր զինվորականներին, իրենք իմ ընկերներն են, չեն նեղանա, որ հիշեցնում եմ - հիմա էլ կրկնում եմ և, եթե նրանք կարդան այս տողերը, կհիշեն մեր խոսակցությունը:

Հետո թշնամուն մնացին այս կամ այն մեծության զինապահեստներ, զենքեր, ցորենի արտեր, ամբողջական ՀԷԿ-եր, գործարաններ, տնտեսական ապրանքներ, տներ և նույնիսկ… Շուշվա թանգարանը:

ԹՇՆԱՄՈՒՆ ՀԱՂԹԵԼՈՒ ՀԱՄԱՐ ՆՐԱՆ ԱՏԵԼ Է ՊԵՏՔ: Ու չասեք ինձ, թե ես վայրենի եմ, բարբարոս եմ կամ քիչ եմ սիրում իմ երկիրը՝ ռուսներն էլ վայրենի և բարբարոս չէին, ռուսները ևս շատ էին սիրում Մոսկվան, սակայն 1812 թ-ին ԱՅՐԵՑԻՆ ԱՅՆ, իսկ 1941-1945 թվականների Հայրենական Մեծ պատերազմի ժամանակ էլ ռազմադաշտային տրիբունալի դատավճռով կգնդակահարվեր ցանկացած մեկը, ով թշնամու տիրապետության տակ հայտնված տարածքից հնարավորություն էր ունեցել դուրս հանել կամ տեղում ոչնչացնել ռազմական կամ նույնիսկ տնտեսական միջոց, սակայն այդ չէր արել:

Եվ հիմա հարց՝ ԻՆՉՈ՞Ւ ՊԻՏԻ ԹՇՆԱՄԻՆ ՁՄԵՌԵՐ ՇՈՒՇՎԱ ԿԱՄ ՀԱԴՐՈՒԹԻ ՀԱՅԿԱԿԱՆ ՏՆԵՐՈՒՄ ԵՎ ՇԵՆՔԵՐՈՒՄ: Կրկնեմ՝ չասեք, թե բարբարոս եմ կամ վայրենի, չասեք – կհիշեցնեմ 1812 թ-ին ֆրանսիացիների դեմ հանդիման Մոսկվան այրող ռուսներին: Եվ կրկին հարց՝ ինչո՞ւ պիտի մեր զորանոցները և զինապահեստները անխաթար վիճակում հայտնվեին թշնամու տրամադրության տակ, ինչո՞ւ պետք է մեր տանկերից ոմանք, նույնիսկ շարժիչն աշխատած վիճակում, ընկնեին թշնամու ձեռքը: Ոչ մի ՀԷԿ չպետք է անխաթար վիճակում հասներ թշնամու, ոչ մի ջրամբար չպետք է անցներ թշնամուն չպայթեցված պատնեշով, ոչ մի տուն չպետք է անվնաս վիճակում մնար թշնամուն, ոչ մի ռազմական տեխնիկայի միավոր…

Դաժանաբարո մարդ չեմ, իսկ ինձ ճանաչողներն էլ պետք է լավ իմանամ, որ կրած ու դեռևս մեջս առկա խորը ցավից եմ սա գրում…

Կռվել է պետք սովորել, տղերք, կռվել է պետք սովորել և այդ ընթացքում պետք չէ ոչ վախենալ հրաման տալուց, ոչ էլ վախենալ պետքական, ռազմական անհրաժեշտությունից բխող հրամանը կատարելուց!

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 В сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Мысли вслух от Мгера Акопяна...
СообщениеДобавлено: 06 янв 2021, 13:31 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46681
Откуда: Армения, Ереван
Կռվել է պետք սովորել, տղերք, կռվել է պետք սովորել և այդ ընթացքում պետք չէ ոչ վախենալ պետքական, ռազմական անհրաժեշտությունից բխող հրաման տալուց, ոչ էլ՝ այն կատարելուց…

Ուսումնասիրելով մեր գլխով եկած և անցած այս պատերազմը՝ ես, մասնավորապես, ավելի ու ավելի եմ գալիս հետևության, որ, ցավոք, մեր բանակում հրաման տալու և հրաման կատարելու մշակույթը գործնականում ԲԱՑԱԿԱՅՈՒՄ ԷՐ: Համակարգն ըստ էության հիմնված էր բացառապես միայն, «դեեե, տղերք, պետք է, հելանք» կենցաղային և անընդունելի սկզբունքի վրա, որը խաղաղ ժամանակ կամ գոնե հաղթական պատերազմի ընթացքում մոտիվացված անձնակազմի հետ ինչ որ տեղ դեռ գործում է, սակայն համազորային մարտի ու հատկապես ծանր, անհաջող ընթացք ունեցած պատերազմի ժամանակ ԽՆԴԻՐՆԵՐ Է ԱՌԱՋԱՑՆՈՒՄ: Այդ խնդիրները մենք տեսանք նաև վերջին պատերազմում:

Դեռևս իմ ծառայության տարիներին սերժանտներն ու սպաները զինվորներին հաճախ ոչ թե նույնիսկ հրամայում, այլ ըստ էության խնդրում-համոզում էին ինչ որ բան անել: Եվ ես հաճախ ինքս ինձ հարց էի տալիս՝ լավ, եթե կենցաղային ոլորտին վերաբերող մի ինչ որ հրաման նման տիպի է տրվում ու կատարվում, ապա Ի՞ՆՉ ԿԼԻՆԻ ռազմական հրամանի, պատերազմի, կյանքի և մահվան պարագայում…

Բանակային ծառայությունը կյանքի և մահվան հետ կապված բարդ, վտանգավոր մի երևույթ է և այստեղ հենց իսկն այն տեղն է, որտեղ պետք է հրամանը տալու ու այն կատարելու ՄԵԽԱՆԻԶՄԸ ՀՍՏԱԿ ԼԻՆԻ: Պարզ պատճառով՝ հրաման տվողը, հնարավոր է, հաճախ դիմացինի կյանքի կամ առողջությանն առընչվի, հրաման կատարողն էլ՝ դրանք կորցնի: Հենց սա հաշվի առնելով է, որ արյունով գրված պատերազմի փորձն ասում է՝ հրամանները պետք է տրվեն իրենց պատշաճ ձևով և կատարվեն անառարկելի, անբեկանլի ու ճշգրիտ տեսքով:

ԱՅՍ ԱՌՈՒՄՈՎ ԵՍ ԽՆԴԻՐՆԵՐ ԵՄ ՏԵՍՆՈՒՄ: Ինչո՞ւ է այդպես՝ բարդ առանձին քննարկման հարց է: Պատճառների թվում ամենաընդհանուր իմաստով կարելի է մատնանշել, մասնավորապես, բանակային ավանդույթի «հատումը», օտար, կայսերական բանակային համակարգի ներմուծումը հայի միջավայր, երկրի սոցիալ-տնտեսական ծանր վիճակն իրենից բխող հետևանքներով և շատ այլ բաներ:

…Հաղթելու համար նյարդեր է պետք ունենալ, սովորական չէ՝ ԵՐԿԱԹՅԱ, ՏՂԱՄԱՐԴԿԱՅԻՆ ԻՍԿԱԿԱՆ ՆՅԱՐԴԵՐ, քանի որ այլ պարագայում չես կարողանա հրաման տալ մեկին կոնկրետ մահվան ուղարկել, պայթեցնել Մատաղիսի ջրամբարի պատնեշը կամ հատ առ հատ ոչնչացնել Շուշվա կամ Հադրութի տները: Սա է, սակայն, այլ կերպ չես հաղթի!

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 В сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Мысли вслух от Мгера Акопяна...
СообщениеДобавлено: 10 янв 2021, 17:18 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46681
Откуда: Армения, Ереван
Իսկ այդ գնդապետի սրտում ես ցավ զգացի…

Արդեն երկրորդ օրն է, որ փորձում եմ վերաբերմունքս ձևավորել ռազմական ակադեմիայի գնդապետի և լրատվականներից մեկի օպերատորի ընդհարման հետ կապված այդ տհաճ էպիզոդի նկատմամբ: Ինքս հոգումս ժողովրդավար եմ և կողմ եմ մամուլի ազատությանը, սակայն բանակն իմ սրբությունն է, սա ևս չեմ կարող ժխտել…

Եվ ահա ես փորձում էի հասկանալ, ընկալել և գիտակցել, թե ի՞նչ կատարվեց և ի՞նչն ինձ այդքան հակասական մտորումների տեղիք տվեց: Հիմա հասկացա –

Այդ գնդապետի սրտում ես ՑԱՎ զգացի, ցավ՝ իր ընկած ընկերների, պարտված, իր ու իր նմանների համար ՀԱՍՏԱՏ անարժանիորեն, անտեղի պարտված պատերազմի համար, ցավ մեր երկրի, բանակի, անցյալի, ներկայի ու ապագայի համար, ցավ իր ապրած տարիների և իր ազգի համար, ես այդ գնդապետի սրտում… ցավ զգացի…

Կներեք, պարոն գնդապետ, որ Ձեզ չճանաչելով, այս տողերը գրեցի Ձեր մասին, բայց ես Ձեզ հենց այսպես ընկալեցի, հենց այսպես, ինչպես ասացի:

Ամուր եղեք, պարոն գնդապետ, քանզի վստահ եմ՝ մի օր ԴՈՒՔ հպարտանալու եք մեր բանակով, ձեր աշխատանքով ու սպայի ձեր ուսադիրներով, իսկ անարժանիորեն, ՁԵԶ ՈՒ ՁԵՐ ՆՄԱՆ ՏՂԵՐՔԻ ՀԱՄԱՐ հաստատ անարժանիորեն պարտված այս պատերազմի սև էջերը հաստատ վերագրվելու են:

Այդ գնդապետի սրտում ես ցավ զգացի…

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 В сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Мысли вслух от Мгера Акопяна...
СообщениеДобавлено: 14 янв 2021, 12:02 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46681
Откуда: Армения, Ереван
Լսում եմ պարոն Քյարամյանի պատմածը Շուշիի պաշտպանության որոշ դրվագների մասին և զարմանում եմ…

ԶԱՐՄԱՆՈՒՄ ԵՄ ամենից առաջ այն բանի կապակցությամբ, որ նման, մեղմ ասած, ԱՆՓՈՒՅԹ ՁԵՎՈՎ կառավարվող պատերազմում մենք արդյունքում զուտ այսքան կորցրինք: Այսինքն, էլի, ինչքա՞ն հերոս ու նվիրված էին մեր ռազմիկները և ինչքան անպատրաստ էին թուրքերը, որ կառավարման այս, կներեք արտահայտությանս համար, ԲԱՌԴԱԿԻ պայմաններում մենք ԸՆԴԱՄԵՆԸ այսքանը կորցրինք…

Շուշիում ձևավորվել էր… աշխարհազոր (11:58) – խիիի, ինչի՞, արա, ՀՀ բանակը վերացել է՞ր, էս 1991 թ-ի վիճակն է՞ր, որ Շուշվա պես առաջնային, գերկարևոր հանգույցը… աշխարհազորը պաշտպաներ…?!

Որոշեցի, որ ես էլ պետք է գնամ Շուշի և աշխարհազորի կազմում մասնակցեմ այնտեղ ընթացող գործողություններին (11:10) – Սա ասում է դեպքից 3 օր, արա, ԸՆԴԱՄԵՆԸ 3 օր առաջ գործից հանված ՀՀ ԱԱԾ պետը, ԲԼՅԱԱԱԱԾԾԾԾ, ԱՐԱԱԱԱ, ֆազերս գցում եմ: Ավելի հանգիստ գրեմ՝ ախր, եղբայր, ախր դու պետական գաղտնիքի առաջնային կրող ես, ախր… բա որ գերի ընկներիր, ախր, լավ, մեկը չի եղե՞լ, որ կարգավորի քո գործողությունները պաշտոնազրկումից հետո:

Վանեցյանին առաջարկեցինք, ինձ առաջարկեցին… Պատերազմի ժամանակ, պատկերացնո՞ւմ եք, Հայաստանի Հանրապետության և Հայ ժողովրդի համար առաջնային պաշտպանական հանգույցի պաշտպանությունը իրականացվում է… առաջարկներով (12:35, 13:39, 13:46), սենց էլի՝ առաջարկեցինք - դե ինքն էլ առաջարկը ընդունեց կամ չընդունեց: Խ…ՈՒՄ ԵՍ, հազար ներողություն, չեմ կարող այլ կերպ՝ արա, ուղեղդ պայթում է: Արա… պատերազմական գործողությունների ժամանակ Ի՞ՆՉ ԱՌԱՋԱՐԿ, Ի՞ՆՉ ԱՌԱՋԱՐԿ, ախպեր, գժվել ե՞ք, ՀՀ համար առաջնային ռազմագործողությունը ղեկավարվում է… առաջարկներո՞վ?! Կին ընտրելիս ես աղջկան առաջարկ անում, ախպեր, գործի ընդունվելիս ես առաջարկ անում, սա - ՊԱՏԵՐԱԶՄ Է, արա, Ադրբեջանի դեմ, որին օգնում է ՆԱՏՕ-ի ստանդարտով գործող թուրքական երկաթյա բանակը!

Մեկի ճկույթը վնասվեց (15:51), մեկի էս, մեկի էն, մեկը ինքնաձիգն ուղղած թշնամու կողմը կրակ էր վարում, սակայն չգիտեր, թե որտեղ է և ինչ է անում (17:38)…

Հալալա, ախպեր, հալալա…

Վիդեո

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 В сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Мысли вслух от Мгера Акопяна...
СообщениеДобавлено: 14 янв 2021, 20:56 
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 09 июл 2013, 14:19
Сообщений: 9575
Մհել ջան, շատ մի նեռվայնացի, նորմալա: Երբ որ Բրիտանիայի ագենտները մի երկրմ ստանմ են իշխանություն սենցա ըլմ։


Вернуться к началу
 Не в сетиПрофиль  
 
 Заголовок сообщения: Re: Мысли вслух от Мгера Акопяна...
СообщениеДобавлено: 14 янв 2021, 20:58 
Администратор
Аватара пользователя

Зарегистрирован: 24 фев 2012, 14:57
Сообщений: 46681
Откуда: Армения, Ереван
Չեմ կարողանում չներվայնանալ...

_________________
Приходите в мой дом...


Вернуться к началу
 В сетиПрофиль  
 
Показать сообщения за:  Поле сортировки  
Начать новую темуНаписать комментарии Страница 12 из 45   [ Сообщений: 669 ]
На страницу Пред.  1 ... 9, 10, 11, 12, 13, 14, 15 ... 45  След.



Кто сейчас на конференции

Сейчас этот форум просматривают: нет зарегистрированных пользователей и гости: 1


Вы не можете начинать темы
Вы не можете отвечать на сообщения
Вы не можете редактировать свои сообщения
Вы не можете удалять свои сообщения
Вы не можете добавлять вложения

Найти:
Перейти:  


Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
610nm Style by Daniel St. Jules of Gamexe.net

Вы можете создать форум бесплатно PHPBB3 на Getbb.Ru, Также возможно сделать готовый форум PHPBB2 на Mybb2.ru
Русская поддержка phpBB